نکاتی در مورد ﺗﺮﺍﻣﺎﺩﻭﻝ

تراﻣﺎﺩﻭﻝ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺍﺛﺮ ﻣﻬﺎﺭ ﺑﺎﺯﺟﺬﺏ ﺳﺮﻭﺗﻮﻧﯿﻦ، ﻣﻤﮑﻦﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﻧﺰﺍﻝ ﺯﻭﺩﺭﺱ ﻣﻔﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ .

ﺗﺮﺍﻣﺎﺩﻭﻝ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻣﻬﺎﺭﮐﺮﺩﺑﺎﺯﺟﺬﺏ ﻧﻮﺭﺁﺩﺭﻧﺎﻟﯿﻦ ﻭ ﺳﺮﻭﺗﻮﻧﯿﻦ، ﺩﺭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻮﺛﺮ ﺍﺳﺖ ﻭﻟﯽﺍﻋﺘﯿﺎﺩ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ .

میزانی از داروی ترامادول که سمی محسوب می‌شود بیش از ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم است.
اما دوزی که بتواند تشنج بدهد ایدیوسینکراتیک بوده و ارتباطی با مقدار مصرف ندارد.

گاهی بیماران دچار تشنج با مقادیر کم(۵۰ میلی‌گرم) شده در حالی که با مقادیر بسیار بالا در خیلی از بیماران مسموم تشنج نمی‌دهد.

بیماری که ترامادول خورده بر اساس میزان مصرف و علایم موجود قابل بررسی و درمان بوده و بر اساس شرح حال میتواند تعیین کرد که فرد را باید بستری کرد یا خیر.

هر بیماری با هر مقداری از دارو که تشنج کند باید برای ۲۴ ساعت تحت نظر باشد.
اگر بیمار دوز غیرسمی مصرف کرده و علامتی ندارد، نیازی به بستری ندارد.
اما اگر همین بیمار علامتی داشته باشد، تنها کافی است که علایم بیمار را کنترل کرد و وی را ترخیص نمود.

اگر بیمار دوز سمی را مصرف کرده و علامتی ندارد و یا علامتی بجز تشنج و آپنه دارد، باید برای ۱۲ ساعت تحت نظر باشد.
تعدادی از بیماران دچار آپنه در دوز سمی می‌شوند که در این شرایط بهتر است بیمار را برای ۲۴ ساعت تحت نظر داشت تا اطمینان حاصل شود که مجددا دچار آپنه نمی‌شود.

ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ﺍﺳﺘﺎﻣﯿﻨﻮﻓﻦ ﺑﺎﺗﺮﺍﻣﺎﺩﻭﻝ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺍﺛﺮ ﺿﺪ ﺩﺭﺩ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﺍﺭﻭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ‏(ﻣﻔﯿﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺎﻫﺶﺩﻭﺯ ﺗﺮﺍﻣﺎﺩﻭﻝ ‏) .

ﮐﺪﺋﯿﻦ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻭﺟﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﺗﺮﺍﻣﺎﺩﻭﻝ ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﭼﻨﺪﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ ﯾﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﺼﺮﻑ ﺷﻮﺩ .

ﺩﺭ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ ﺑﺎ ﺗﺮﺍﻣﺎﺩﻭﻝ ، ﻧﺎﻟﻮﮐﺴﺎﻥ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺻﺪ ﺩﺭ ﺻﺪ ﻧﺪﺍﺭﺩ ‏( ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﭼﺴﺒﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﮔﯿﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎﯼ
ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﮔﯿﺮﻧﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﭘﯿﻮﺋﯿﺪﯼ ‏) .
نالوکسان پادزهر مسمومیت با اپیوئیدهاست.
اما در مورد ترامادول دادن این پادزهر خطر بروز تشنج را به همراه دارد.
ﺍﺯ ﺍﮔﺰﺍﮐﺎﺭﺑﺎﺯﯾﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺍﻋﺘﯿﺎﺩ ﺑﻪ ﺗﺮﺍﻣﺎﺩﻭﻝ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩ .

اگر بیمار بر روی دوزی از ترامادول دچار آپنه شد ، برای رفع آپنه می‌توان از نالوکسان بهره گرفت ،
اما برای کاهش هوشیاری که با تنفس بیمار تداخل ندارد بهتر است که نالوکسان استفاده نشود .