بیش فعالی جنسی یا هایپرسکسولیته: دلایل و درمان آن چیست؟
هایپرسکسولیته یا بیش فعالی جنسی و یا افزون خواهی جنسی به رفتار فردی گفته می‌شود که از نظر جنسی نسبت به سایر افراد بسیار تواناتر است. هایپرسکسولیته به این معنی که توان و نیاز جنسی در این افراد به قدری شدید است که در زندگی عادی و روزمره‌شان اختلال ایجاد می‌کند و باعث عصبی شدن، گرایش به مواد مخدر، عدم تمرکز و… می‌شود.
متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است بیش فعالی جنسی را با عناوین زیر نیز معرفی کنند:
- اختلال رفتار جنسی اجباری
- رفتار جنسی بیش از حد
- اعتیاد جنسی
- اختلال بیش از حد جنسی
کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری انجمن روانپزشکی آمریکا، ویرایش پنجم (DSM-5) ، بیش فعالی جنسی را به عنوان یک اختلال یا تشخیص رسمی نمی شناسد.
DSM-5 به دلیل عدم وجود شواهد بالینی و مطالعات بر روی افراد مبتلا به این بیماری، بیش از حد جنسی را به عنوان یک تشخیص مستقیم حذف کرد. دلیل دیگر استفاده نادرست از تشخیص در محیط های پزشکی قانونی بود.
با این حال، سازمان‌های دیگر آن را به عنوان یک بیماری قابل تشخیص رسمی می‌شناسند، مانند طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌های سازمان جهانی بهداشت (WHO)، ویرایش یازدهم (ICD-11).
این مقاله توضیح می دهد که بیش فعالی جنسی چیست. همچنین به ویژگی‌های آن، علل، گزینه‌های درمانی و موارد دیگر نگاه می‌کند. در ادامه با ما همراه باشید.
بیش فعالی جنسی چیست؟
هایپرسکسولیته یا بیش فعالی جنسی وضعیتی است که در آن فرد انگیزه‌ها و امیال جنسی را تجربه می‌کند که مداوم و غیرقابل کنترل هستند.
این می تواند منجر به رفتارهای جنسی تکراری شود و به کانون اصلی زندگی فرد تبدیل شود. در نتیجه، افراد ممکن است از سایر زمینه ها مانند زندگی شخصی، خانوادگی، کاری یا مدرسه غافل شوند.
چندین مدل نظری برای توضیح رفتار این افزاد وجود دارد، از جمله:
- مدل تکانشگری: این مدل بیش فعالی جنسی را با ناتوانی در به تاخیر انداختن رضایت جنسی برابر می‌داند. با این حال، کارشناسان تا حد زیادی با این مدل مخالف هستند.
- مدل اجباری: این مدل بیش فعالی جنسی را به‌عنوان نوعی اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) طبقه‌بندی می‌کند که در آن افکار جنسی به‌عنوان وسواس عمل می‌کنند و اعمال یا رفتارها اجبار هستند.
- مدل اعتیاد: این مدل اغلب دقیق ترین مدل موازی در نظر گرفته می شود. این نشان می‌دهد که فردی که با بیش فعالی جنسی زندگی می‌کند، علائم اعتیاد مربوط به رفتارهای جنسی را نشان می‌دهد و در صورت محرومیت از رفتار جنسی، می‌تواند علائم مشابه حین ترک اعتیاد را تجربه کند.
هایپرسکسولیته چقدر رایج است؟
شیوع بیش فعالی جنسی بین ۲ تا ۶ درصد است که بیشتر مردان را مبتلا می کند. با این حال، برآوردها به دلیل کمبود مطالعات دشوار است.
شخصیت شناسی
بر اساس یک مقاله معتبر در سال ۲۰۱۷، بیش فعالی جنسی می تواند به صورت خودارضایی بیش از حد در هنگام تماشای فیلم های مستهجن یا به طور کلی تمایل یا نیاز به رابطه جنسی شروع شود.
با این حال، اعتیاد به رابطه جنسی می تواند به یک نیاز دائمی تبدیل شود.
فردی که به افزون خواهی جنسی دچار است ممکن است متوجه شود که فعالیت های جنسی بر هر چیز دیگری در زندگی او اولویت دارد. آنها ممکن است علائم و رفتارهایی بروز دهند مانند:
- ناتوانی در کنترل یا کاهش رفتارهای جنسی
- درگیر شدن در رفتارهای جنسی با وجود پیامدهای نامطلوب، مانند روابط ناموفق و مشکلات در محل کار یا مدرسه
- درگیر شدن در رفتارهای جنسی علیرغم اینکه رضایت کمی از انجام آن را تجربه می‌کنند
- افزایش تنش یا برانگیختگی شدید منجر به فعالیت جنسی، به دنبال آن تسکین یا کاهش تنش پس از آن
طبق گفته محققین، فرد مبتلا به معتاد به روابط جنسی ممکن است در رفتارهای جنسی مختلف شرکت کند، از جمله:
- داشتن رابطه جنسی با دیگران
- خودارضایی اجباری
- تماشای پورنوگرافی
- شرکت در سکس سایبری
- شرکت در رابطه جنسی تلفنی
آنها همچنین ممکن است در کلوپ های استریپ شرکت کنند.
آنها ممکن است در فعالیت های نامبرده بالا در نتیجه موارد زیر شرکت کنند:
- بی حوصلگی
- اضطراب
- افسردگی
- تنهایی
بیش فعالی جنسی در مقابل میل جنسی بالا
هرکسی سطوح مختلفی از میل جنسی دارد و عوامل زیادی می توانند باعث نوسان آن شوند.
داشتن میل جنسی زیاد نگران کننده نیست مگر اینکه در روابط و زندگی روزمره یا سلامت روان فرد تداخل ایجاد کند.
تشخیص افزون خواهی جنسی
اگر فردی فکر می کند که بیش فعالی جنسی را تجربه می کند، باید با یک متخصص بهداشت روان تماس بگیرد.
اگرچه این یک تشخیص رسمی نیست، اما سازمان بهداشت جهانی آن را به عنوان یک اختلال جنسی اجباری می شناسد.
در صورتی که فرد دارای معیارهای زیر باشد، یک متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است هایپرسکسولیته را تشخیص دهد:
- آنها ناتوانی مداوم در کنترل امیال یا تکانه‌های جنسی تکراری که منجر به رفتار جنسی تکراری می‌شود را تجربه می‌کنند. یک فرد ممکن است این رفتار را به روش های زیر نشان دهد:
* درگیر شدن در رفتارهای جنسی به ضرر سلامت، فعالیت ها، مسئولیت ها یا مراقبت های شخصی
* ناتوانی در کنترل یا کاهش رفتار جنسی با وجود تلاش های متعدد
* درگیر شدن در رفتار جنسی علیرغم پیامدهای منفی مانند درگیری زناشویی و پیامدهای قانونی یا مالی
* انجام این رفتارها علیرغم کسب هیچ لذتی از آنها - آنها بیش از ۶ ماه قادر به کنترل این امیال و تکانه های شدید نبوده اند.
- هیچ شرایط پزشکی دیگری برای توضیح این رفتارها وجود ندارد.
- این رفتارها باعث ناراحتی قابل توجهی می شود یا بر زندگی تحصیلی، شغلی، خانوادگی یا شخصی فرد معتاد به رابطه جنسی تأثیر منفی می گذارد.
علل و عوامل خطر
علت دقیق هایپرسکسولیته مشخص نیست. ممکن است با سلامت روانی و جسمی فرد مرتبط باشد.
برخی از عوامل خطر ممکن است شامل زندگی با یک بیماری روانی دیگر باشد، مانند:
- اختلال دو قطبی
- تومورها و صدمات به لوب فرونتال مغز
- مصرف مواد
- اختلال در خوردن در حال حاضر یا گذشته
- داروها
سابقه سوء استفاده جنسی، به ویژه در میان زنان، نیز ممکن است در این امر نقش داشته باشد.
درمان بیش فعالی جنسی
با توجه به سلامت روان آمریکا، هیچ استاندارد فعلی برای مراقبت از اعتیاد به رابطه جنسی وجود ندارد. با این حال، درمان ها ممکن است شامل ترکیبی از داروها، درمان و گروه های حمایتی باشد.
دارو
پزشک ممکن است یک یا چند دارو را بسته به نوع نگاهش به این بیماری توصیه کند. پزشک ممکن است داروهای زیر را تجویز کند:
- تثبیت کننده های خلق و خو
- هورمون درمانی
- داروهای ضد افسردگی
روان درمانی
پزشک ممکن است درمان شناختی رفتاری (CBT) یا روان درمانی روان پویشی را برای فردی که مبتلا به افزون خواهی جنسی است توصیه کند.
روان درمانی به فرد کمک می کند تا طرز تفکر و احساس خود را تغییر دهد تا رفتارهای خود را بهتر کنترل کند.
به طور مشابه، روان درمانی روان پویشی بر کمک به فرد در ارتباط با افکار ناخودآگاه در تلاش برای تغییر رفتار تمرکز دارد.
عوارض و تاثیر بر زندگی یک فرد
افراد می توانند دوره هایی از افزایش میل و فعالیت جنسی را تجربه کنند بدون اینکه مشکلی ایجاد شود. با این حال، هنگامی که فردی بیش فعالی جنسی را تجربه می کند، می تواند به شدت بر زندگی او تأثیر بگذارد.
افراد مبتلا به ازفون خواهی ممکن است:
- از مسئولیت های خود غفلت کنند.
- انتظارات غیر واقعی از رابطه جنسی و روابط اجتماعی داشته باشند.
- احساس شرم و کاهش عزت نفس را تجربه می کنند.
همچنین می‌تواند بر سایر بخش‌های زندگی افراد، از جمله روابط و زندگی حرفه‌ای یا آموزشی، تأثیر بگذارد. علاوه بر این، همچنین می تواند منجر به افزایش درگیری در رفتارهای جنسی پرخطر و بیماری های مقاربتی شود.
مقابله و حمایت
موارد زیر ممکن است به فرد کمک کند تا از اعتیاد به رابطه جنسی عبور کند:
- پیروی از برنامه درمانی
- شناسایی و اجتناب از محرک ها
- تمرین تکنیک های مدیریت استرس
- پیدا کردن گروه های پشتیبانی و حمایتی
گروه‌های حمایتی ممکن است به فردی که مبتلا به هایپرسکسولیته است کمک کند تا به اهداف درمانی خود دست یابد. پزشک یک فرد ممکن است بتواند فهرستی از گروه های حمایتی محلی را که ممکن است به یک فرد یا خانواده او کمک کند، ارائه دهد.
چه زمانی با پزشک تماس بگیرید؟
اداره سلامت روان آمریکا خاطرنشان می کند که در صورت تجربه موارد زیر ، افراد باید با یک متخصص بهداشت روان تماس بگیرد:
- آنها احساس کرده‌اند که میل‌ها و خیال‌پردازی‌های جنسی‌شان باعث ناراحتی شده یا بر توانایی عملکردشان تأثیر گذاشته است.
- آنها می خواستند متوقف شوند و خیالات خود را کاهش دهند، اما موفق نشدند.
- در مواقع استرس، افسردگی، بی حوصلگی یا اضطراب، آنها به تخیلات یا تمایلات جنسی خود روی آورده اند.
- آنها علیرغم تأثیرات منفی به رفتارهای جنسی تکراری ادامه داده اند.
فردی که مشکوک است که ممکن است بیش فعال جنسی باشد باید در مورد علائم خود با پزشک صحبت کند. این امر به ویژه برای افرادی که متوجه می شوند در موارد زیر با مشکل مواجه هستند مهم است:
- ارتباطات شخصی
- کار یا مدرسه
- استرس، عزت نفس یا سایر علائم سلامت روان
جمع بندی
فردی که دچار بیش فعالی جنسی است، تمایلات، تخیلات یا رفتارهای جنسی مداوم و تکراری را تجربه می کند. اینها می توانند با سلامتی و زندگی شخصی و حرفه ای آنها تداخل ایجاد کنند.
در حالی که طبق گفته محققین ، تشخیص رسمی برای افزون خواهی جنسی وجود ندارد، پزشکان ممکن است این بیماری را با استفاده از معیارهای تشخیصی ICD-11 WHO تشخیص دهند.
در حال حاضر، هیچ استاندارد مراقبتی وجود ندارد. با این حال، پزشک ممکن است دارو، درمان یا گروه‌های حمایتی را برای درمان بیش فعالی توصیه کند.
بر گرفته از : What to know about hypersexuality
مطالعه مقاله زیر نیز توصیه می گردد:
آیا این نوشته برایتان مفید بود؟
