جراحی پروستات (پروستاتکتومی) چیست؟

آنچه باید در مورد جراحی پروستات (پروستاتکتومی) بدانید!

جراحی پروستات (پروستاتکتومی) بیماری هایی را که غده پروستات را تحت تاثیر قرار می دهند درمان می کند. این شامل سرطان پروستات و سایر شرایط غیر سرطانی است. بسته به شرایط خاص انواع مختلفی دارد.

پروستات یک غده کوچک گردویی شکل است که در مردان به دور مجرای ادرار در گردن مثانه می‌پیچد. با تولید مایعاتی که اسپرم را حمل می کنند، نقش حیاتی در سیستم تناسلی مردان ایفا می کند.

سرطان پروستات دومین سرطان شایع در مردان در سراسر جهان است. خطر ابتلا به سرطان پروستات با افزایش سن افزایش می یابد.

آموزش اولین قدم در تصمیم گیری در مورد درمان است. ایده خوبی است که با پزشک خود صحبت کنید تا بتواند به هر سوالی که ممکن است داشته باشید پاسخ دهد.

در صورتی که برای برداشتن جزئی یا کامل پروستات نیاز به جراحی داشته باشید. به این عمل پروستاتکتومی می گویند.

برای مطالعه بیشتر در مورد این روش در مواقع ضروری، و همچنین انواع جراحی پروستات، خطرات و روند بهبودی در ادامه مار را دنبال کنید.

جراحی پروستات برای چیست؟

رایج ترین دلایل برای پروستاتکتومی عبارتند از:

• برای درمان سرطان پروستات: این زمانی است که سلول های غده پروستات خارج از کنترل رشد می کنند.
• برای درمان هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH): بزرگ شدن پروستات یک بیماری غیرسرطانی است.
• برای کاهش علائم: گاهی اوقات جراحی پروستات می تواند به تسکین علائمی مانند مشکل در ادرار کردن بدون درمان سرطان کمک کند.

در تمام موارد، اهداف اصلی جراحی پروستات عبارتند از:

• درمان وضعیت پروستات
• کنترل مثانه را حفظ کنید
• حفظ توانایی نعوظ
• عوارض جانبی را به حداقل برسانید
• کاهش درد قبل، حین و بعد از جراحی

هدف از جراحی پروستات به شرایط فردی شما بستگی دارد. به عنوان مثال، جراحی سرطان پروستات برای برداشتن بافت سرطانی است. در مقابل، هدف جراحی برای درمان بزرگی خوش خیم پروستات بازگرداندن جریان معمولی ادرار است.

همه انواع جراحی پروستات را می توان با بیهوشی عمومی که شما را به خواب می برد یا بی حسی نخاعی که نیمه پایینی بدن شما را بی حس می کند انجام داد. پزشک بر اساس وضعیت فردی شما نوع بیهوشی را تجویز می کند.

انواع پروستاتکتومی (جراحی پروستات)

پروستاتکتومی رادیکال باز (ORP)

پروستاتکتومی رادیکال باز نیز یک جراحی باز سنتی یا یک روش باز است. این روش می تواند برای درمان سرطان و سایر بیماری های غیر سرطانی انجام شود. جراح شما یک برش از طریق پوست شما ایجاد می کند تا کل غده پروستات و بافت های مجاور را از بین ببرد.

در موارد سرطان، جراحی انتخابی معمولاً پروستاتکتومی رادیکال باز است

دو نوع اصلی پروستاتکتومی رادیکال باز وجود دارد: رتروپوبیک و پرینه.

پروستاتکتومی رتروپوبیک رادیکال

این رایج ترین نوع عمل جراحی برای برداشتن پروستات سرطانی است. یک اورولوژیست برشی در شکم شما ایجاد می کند تا به پروستات شما دسترسی پیدا کند.

آنها معمولاً برخی از بافت های اطراف از جمله غدد لنفاوی را نیز برای آزمایش برمی دارند. این به آنها کمک می کند تا مرحله و گسترش سرطان را تعیین کنند.

اگر جراح متوجه شود که سرطان گسترش یافته است، ممکن است جراحی را متوقف کند. این به این دلیل است که ممکن است برای درمان بیماری خود نیاز به درمان بیشتری نسبت به جراحی داشته باشید. گفتنی است، این روزها کمتر رایج است که این موضوع در طول جراحی کشف شود زیرا تصویربرداری و ارزیابی قبل از جراحی معمولاً به جراح می‌گوید که آیا سرطان گسترش یافته است یا خیر.

پروستاتکتومی رادیکال پرینه

این جراحی به اندازه روش رتروپوبیک برای درمان سرطان پروستات اغلب انجام نمی شود.

اگر نیازی به برداشتن غدد لنفاوی نباشد، این یک گزینه عالی است زیرا غدد لنفاوی از طریق این محل برش قابل دسترسی نیستند. در طی این جراحی، کل غده پروستات از طریق یک برش بین مقعد و کیسه بیضه برداشته می شود.

این جراحی اغلب زمانی انجام می شود که شما شرایط پزشکی دیگری دارید که جراحی رتروپوبیک را پیچیده می کند. این جراحی نسبت به جراحی رتروپوبیک زمان کمتری می برد. با این حال، در حالی که تمام تلاش ها برای محافظت از اعصابی که نعوظ را کنترل می کنند انجام می شود، خطر آسیب به اعصاب آلت تناسلی بیشتر است.

خطرات مرتبط با رویکردهای رتروپوبیک و پرینه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اختلال نعوظ (ED) که به عنوان ناتوانی جنسی نیز شناخته می شود، ناتوانی در دستیابی یا حفظ نعوظ است.
• عقیمی. از آنجایی که پروستاتکتومی رادیکال ارتباط بین مجرای ادرار و بیضه ها را قطع می کند، ممکن است نتوانید برای یک کودک بیولوژیک اسپرم تهیه کنید. با این حال، ممکن است همچنان بتوانید به ارگاسم برسید، اگرچه ارگاسم خشک خواهد بود، به این معنی که اسپرم آزاد نمی کنید.
• بی اختیاری ادرار: چکیدن یا نشت ادرار غیرقابل کنترل که معمولاً با گذشت زمان بهبود می یابد.
• لنف ادم: اگرچه نادر است، برداشتن غدد لنفاوی ممکن است منجر به تورم، التهاب و درد در بافت نرم پاها یا ناحیه تناسلی شما شود.
• تغییر در اندازه آلت تناسلی: یک منبع معتبر تحقیقاتی نشان می دهد که مردان ممکن است پس از برداشتن پروستات رادیکال، کاهش اندازه آلت تناسلی را تجربه کنند. هر چه سن فرد در زمان جراحی بیشتر باشد، ممکن است سایز او کاهش یابد.

برای هر دو روش جراحی می توانید تحت بیهوشی عمومی یا بی حسی نخاعی یا اپیدورال باشید.

بیهوشی ممکن است با خطراتی مانند موارد زیر همراه باشد:

• واکنش های دارویی
• عفونت
• خونریزی
• مشکل در تنفس

پروستاتکتومی لاپاراسکوپیک

جراحی لاپاراسکوپی یک روش کم تهاجمی برای جراحی پروستات است.

دو رویکرد اصلی برای این نوع روش نیز وجود دارد:

پروستاتکتومی رادیکال لاپاراسکوپی (LRP)

این جراحی به ۳-۴ برش کوچک در شکم شما نیاز دارد. سپس جراح شما می‌تواند ابزارهای جراحی کوچک، از جمله یک لوله نازک با دوربین را به صورت دستی وارد کند تا به آنها کمک کند تا در طول عمل، آن ناحیه را ببینند.

پروستاتکتومی رادیکال لاپاروسکوپی با کمک رباتیک (RALRP)

برخی از جراحی ها دارای رابط مکانیکی هستند. در این نوع جراحی، جراح در اتاق عمل می نشیند و در حین مشاهده مانیتور کامپیوتر، بازوی رباتیک را هدایت می کند. یک بازوی رباتیک ممکن است مانور و دقت بیشتری نسبت به روش های دستی ارائه دهد. فقط برخی از جراحان یا بیمارستان ها ممکن است توانایی انجام جراحی با کمک رباتیک را داشته باشند.

چه تفاوت هایی بین نتایج پروستاتکتومی رادیکال باز و لاپاراسکوپیک وجود دارد؟

مطالعات نشان داده اند که نتایج پروستاتکتومی رادیکال باز (ORP)، لاپاروسکوپی (LRP) و پروستاتکتومی با کمک رباتیک (RALRP) تفاوت قابل توجهی ندارند.

اما، در روش های لاپاروسکوپی با موارد زیر مرتبط هستند:

• از دست دادن خون کمتر
• درد کمتر
• بستری کوتاه تر در بیمارستان
• زمان بهبودی سریعتر

همچنین، افرادی که پروستاتکتومی با کمک رباتیک را انتخاب می‌کنند، بهبودی سریع‌تری در کنترل ادرار (توانایی کنترل مثانه و روده‌ها) و کاهش بستری شدن در بیمارستان در مقایسه با لاپاروسکوپی گزارش می‌کنند. اما نتایج کلی همچنان به تجربه و مهارت جراح بستگی دارد.

انواع جراحی پروستات که به جریان ادرار کمک می کند؟

سایر انواع جراحی پروستات ممکن است کمتر تهاجمی باشد و به بهبود جریان ادرار کمک کند. این موارد عبارتند از:

جراحی پروستات با لیزر

جراحی لیزر پروستات در درجه اول بزرگی خوش خیم پروستات (BPH) را بدون ایجاد بریدگی در بدن شما درمان می کند. در عوض، پزشک شما یک فیبر نوری را از طریق نوک آلت تناسلی شما و داخل مجرای ادرار شما وارد می کند. سپس، پزشک بافت پروستات را که مانع جریان ادرار در مجرای ادراری شما می شود، برمی دارد. در حالی که این روش کم تهاجمی است، جراحی لیزر ممکن است به اندازه سایر انواع جراحی پروستات موثر نباشد.

جراحی آندوسکوپی

مانند جراحی لیزری، جراحی آندوسکوپی هیچ برشی ایجاد نمی کند. پزشک شما از یک لوله بلند و انعطاف پذیر با نور و لنز برای برداشتن قسمت هایی از غده پروستات استفاده می کند. این لوله از نوک آلت تناسلی عبور می کند و کمتر تهاجمی محسوب می شود.

رایج ترین نوع جراحی آندوسکوپی، برداشتن پروستات از طریق مجرای ادرار (TURP) است.

TURP روش استاندارد برای درمان بزرگی پروستات است. متخصص اورولوژی تکه هایی از بافت پروستات بزرگ شده شما را با یک حلقه سیمی برش می دهد. قطعات بافت به مثانه رفته و در پایان عمل خارج می شوند.

روش دیگر، برش ترانس پیشابراه پروستات (TUIP)، شامل برش های کوچک پروستات و گردن مثانه برای گشاد شدن مجرای ادرار است. برخی از متخصصان اورولوژی معتقدند که TUIP نسبت به TURP خطر عوارض جانبی کمتری دارد.

عوارض جانبی جراحی پروستات

همه روش های جراحی با برخی از خطرات همراه هستند، از جمله:

• واکنش به بیهوشی
• خونریزی
• عفونت محل جراحی
• آسیب به اندام ها
• لخته شدن خون

علائم عفونت شامل تب، لرز، تورم یا تخلیه از برش است. اگر ادرار شما مسدود شده است یا اگر خون در ادرار شما غلیظ است یا بدتر می شود، با پزشک خود تماس بگیرید.

سایر عوارض جانبی خاص تر در مورد جراحی پروستات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکلات ادراری

این شامل درد، مشکل در ادرار کردن، یا مشکلات کنترل ادرار است. این مشکلات معمولاً چند ماه پس از جراحی از بین می روند. نادر است که بی اختیاری مداوم یا از دست دادن توانایی کنترل ادرار خود را تجربه کنید.

اختلال نعوظ (ED)

طبیعی است که ۸ تا ۱۲ هفته پس از جراحی نعوظ نداشته باشید. تقریباً ۸۵٪ مردان پس از جراحی پروستات اختلال نعوظ را تجربه می کنند. اگر اعصاب شما آسیب ببیند، احتمال اختلال طولانی مدت افزایش می یابد. یک جراح که از روشی برای حفظ اعصاب استفاده می کند می تواند این عارضه جانبی را به حداقل برساند.

توانبخشی آلت تناسلی بخشی از روند بهبودی است. با این حال، یک روش صرفه جویی در اعصاب با خطر حذف ناقص سرطان از لبه های پروستات همراه است.

اختلال عملکرد جنسی

ممکن است تغییراتی در ارگاسم و از دست دادن باروری داشته باشید. این به این دلیل است که پزشک غدد مایع منی را در طول عمل برمی دارد. شما می توانید ارگاسم داشته باشید، اما ارگاسم خشک خواهد بود، یعنی انزال نمی کنید. این همچنین به این معنی است که شما نمی توانید برای یک کودک بیولوژیکی اسپرم تهیه کنید. اگر این موضوع برای شما نگران کننده است، با پزشک خود صحبت کنید.

بعد از جراحی چه اتفاقی می افتد؟

قبل از اینکه از عمل جراحی بیدار شوید، جراح یک کاتتر ادراری را در آلت تناسلی شما قرار می دهد تا به تخلیه مثانه شما کمک کند. کاتتر باید یک تا دو هفته در آن بماند.

ممکن است لازم باشد چند روز در بیمارستان بمانید، اما به طور کلی، می توانید بعد از ۲۴ ساعت به خانه بروید. پزشک یا پرستار شما همچنین دستورالعمل هایی را در مورد استفاده از کاتتر و مراقبت از محل جراحی به شما می دهد.

یک کارمند مراقبت های بهداشتی وقتی آماده شد کاتتر را خارج می کند و شما می توانید به تنهایی ادرار کنید.

هر نوع جراحی که انجام داده اید، محل برش احتمالا برای چند روز درد خواهد داشت.

همچنین ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

• ادرار خونی
• تحریک ادرار
• مشکل در نگه داشتن ادرار
• عفونت های دستگاه ادراری

این علائم برای چند روز تا چند هفته پس از بهبودی انتظار می رود. زمان بهبودی شما به نوع و طول عمل جراحی، سلامت کلی شما و اینکه آیا از دستورالعمل های پزشک خود پیروی می کنید بستگی دارد. ممکن است به شما توصیه شود که سطح فعالیت، از جمله رابطه جنسی را کاهش دهید.

درباره مراقبت های بعد از جراحی خود بیشتر بدانید.

بعد از جراحی خود چه باید کرد؟

به خود فرصت استراحت بدهید، زیرا ممکن است بعد از جراحی احساس خستگی بیشتری کنید. زمان بهبودی شما به نوع و طول عمل جراحی، سلامت کلی شما و اینکه آیا از دستورالعمل های پزشک خود پیروی می کنید بستگی دارد.

دستورالعمل ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تمیز نگه داشتن زخم جراحی
• تا ۲-۱ هفته پس از جراحی رانندگی ممنوع است.
• بدون فعالیت با انرژی بالا به مدت هشت هفته.
• بیش از حد لازم از پله بالا نروید.
• خیساندن در وان، استخر یا وان آب گرم ممنوع است.
• مصرف داروهای تجویز شده برای کمک به درد.

در حالی که می توانید همه کارها را به تنهایی انجام دهید، داشتن یک نفر در کنار شما برای کمک به شما در هنگام استفاده از کاتتر ممکن است ایده خوبی باشد.

همچنین انجام حرکات روده در یک یا دو روز ضروری است. برای کمک به یبوست، مایعات بنوشید، فیبر را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. شما باید ورزش را محدود کنید. همچنین اگر این گزینه‌ ها مؤثر نبودند، می‌توانید از پزشک خود در مورد ملین‌ها بپرسید.

خودمراقبتی

اگر کیسه بیضه شما بعد از جراحی شروع به متورم شدن کرد، می توانید از یک رول حوله برای کاهش تورم استفاده کنید. رول حوله را در حالی که دراز کشیده اید یا نشسته اید زیر کیسه بیضه خود قرار دهید و انتهای آن را روی پاهای خود حلقه کنید تا بیضه های شما را پوشش دهد. اگر تورم بعد از یک هفته کاهش نیافت با پزشک خود تماس بگیرید.

سوالات متداول

بعد از جراحی پروستات چه بپوشم؟

شما بایستی بعد از جراحی پروستات لباس های گشاد بپوشید. این کار را آسان تر و راحت تر می کند زیرا یک کاتتر ادراری در آلت تناسلی شما پس از جراحی قرار می گیرد.

آیا جراحی پروستات یک جراحی بزرگ است؟

برداشتن پروستات شما یک عمل جراحی بزرگ محسوب می شود. شما می خواهید از کار و فعالیت های شدید مرخصی بگیرید تا به خودتان فرصتی برای بهبودی بدهید.

زمان جراحی پروستات معمولا چقدر است؟

بسته به نوع جراحی پروستات که انجام می دهید، معمولاً حدود ۲ تا ۴ ساعت طول می کشد.

میزان موفقیت جراحی پروستات چقدر است؟

مردانی که برای سرطان اولیه پروستات تحت عمل جراحی رادیکال پروستاتکتومی قرار می گیرند، نتیجه بسیار خوبی دارند. میزان موفقیت معمولاً به مرحله سرطان پروستات در زمان تشخیص بستگی دارد.

میانگین زمان نقاهت برای جراحی پروستات چقدر است؟

زمان بهبودی پس از جراحی پروستات تقریباً ۸-۶ هفته است.