استرس

پایین بودن میل جنسی چیست ؟
پایین بودن میل جنسی ، کاهش علاقه و میل به فعالیت جنسی را توصیف می کند.

به طور معمول از بین رفتن علاقه به رابطه جنسی از زمانی به زمان دیگر و سطح میل جنسی در زندگی متفاوت است.
این نیز برای منافع شما طبیعی نیست که با همسرتان هماهنگ باشید .

با این حال، میل جنسی کم با مدت زمان طولانی ، ممکن است برای برخی افراد نگران کننده باشد.
گاهی اوقات می تواند یک شاخص سلامت عمومی باشد.

در اینجا چند علت بالقوه کمبود میل جنسی برای مردان به تفصیل خواهد آمد :

تستوسترون پایین

تستوسترون هورمون مردانه مهمی است که در مردان بیشتر در بیضه تولید می شود.

تستوسترون مسئول ایجاد عضلات و توده استخوانی و تحریک تولید اسپرم است.
سطح تستوسترون شما همچنین به میل جنسی شما بستگی دارد.

سطح تستوسترون طبیعی متفاوت خواهد بود.
با این حال در مردان بالغ ، پایین بودن یا تستوسترون کم، زمانی اتفاق افتاده است که سطح آن زیر ۳۰۰ نانوگرم در هر دسی لیتر باشد .

هنگامی که سطح تستوسترون شما کاهش می یابد، میل شما برای رابطه جنسی نیز کاهش می یابد.

کاهش تستوسترون بخشی طبیعی از پیری است.
با این حال، کاهش شدید تستوسترون می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود.

اگر فکر می کنید این ممکن است برای شما مسئله ای باشد، با پزشک خود صحبت کنید.
شما ممکن است قادر به مصرف مکمل ها یا ژل ها برای افزایش سطح تستوسترون خود باشید.

داروها

مصرف برخی از داروها می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد، که به نوبه ی خود باعث کاهش میل جنسی می گردد .

برای مثال، داروهای فشار خون مانند مهارکننده های ACE و مسدود کننده های بتا ، ممکن است از انزال و نعوظ جلوگیری کنند.

داروهای دیگر که می توانند سطح تستوسترون را کاهش دهند عبارتند از:

• شیمی درمانی و یا درمان های تابشی برای سرطان
• هورمون های مورد استفاده برای درمان سرطان پروستات
• کورتیکواستروئیدها
• داروهای ضد افسردگی مانند مورفین (MorphaBond، MS Contin) و اکسی کدون (OxyContin، Percocet)
• یک دارو ضد قارچی به نام کتوکونازول
• سایمتیدین (Tagamet) که برای سوزش سر دل و ریفلاکس معده (GERD) مورد استفاده قرار می گیرد
• استروئیدهای آنابولیک، که ممکن است توسط ورزشکاران برای افزایش توده عضلانی استفاده شود
• داروهای ضد افسردگی خاص

اگر شما در معرض اثرات تستوسترون پایین هستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است شما را به تغییر داروها توصیه کنند.

سندرم پای بی قرار (RLS)

سندروم پای بی قرار (RLS) به بیقراری برای حرکت در پاهای شما می گویند.
یک مطالعه نشان داد که مردان مبتلا به RLS در معرض خطر ابتلا به اختلال نعوظ (ED) ، بالاتر از افرادی هستند که سندرم پای بی قرار ندارند.
اختلال نعوظ زمانی است که یک مرد قادر به نعوظ نمی باشد و یا اینکه قادر به حفظ نعوظ نیست .

در این تحقیق، محققان کشف کردند که مردان مبتلا به RLS حداقل پنج بار در ماه حدود ۵۰ درصد احتمال ابتلا به اختلال نعوظ بیشتر از مردان بدون RLS دارند.

همچنین مردانی که بیشتربخش ها و مراحل سندرم پای بی قرار را تجربه کرده بودند ، بیشتر به ناتوانی جنسی منتهی می شوند .

افسردگی

افسردگی تمام قسمتهای زندگی یک فرد را تغییر می دهد. افرادی که افسردگی را تجربه کرده اند، دچار کم توجهی کامل یا به فعالیت هایی که قبلا برای آنها لذت بخش بوده اند از جمله فعالیت جنسی کم توجه می گردند .

کاهش میل جنسی نیز یک عارضه جانبی از برخی از داروهای ضد افسردگی است، از جمله:

• مهارکننده های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین (SNRIs)، مانند دوولتسستین (Cymbalta)
• مهار کننده های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs)، مانند فلوکستین (پروزاک) و سرترالین (Zoloft)

با این حال، بورپروپیون (NRDI) نوراپی نفرین و بازدارنده دوپامین (Wellbutrin SR، Wellbutrin XL) نشان نداده است که میل جنسی را کاهش داده باشند .

در صورت مصرف داروهای ضد افسردگی و کاهش میل جنسی، با پزشک خود صحبت کنید.
آنها ممکن است با تنظیم دوز شما و یا تغییر در داروهای تجویزی ، شما را کمک نمایند .

بیماری مزمن

هنگامی که شما به دلیل اثرات یک بیماری مزمن و  یا درد مزمن احساس خوبی نداشته باشید، احتمال تمایل جنسی شما کاهش می یابد.

برخی بیماری ها، مانند سرطان، می توانند شمارش اسپرم شما را نیز کاهش دهند.

سایر بیماری های مزمن که می توانند موجب بروز میل جنسی شوند، عبارتند از:

• دیابت نوع ۲
• چاقی
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• ریه، ضربان قلب، کلیه و کبد

اگر در معرض بیماری مزمن هستید، با شریک زندگی خود در مورد روش های صمیمی در این دوره زمانی صحبت کنید.
شما همچنین ممکن است نیاز به مشاوره ازدواج یا درمانگر جنسی را در مورد مشکلات خود احساس کنید .

مشکلات خواب

مطالعات تحقیقی نشان داده اند که مردان دچار آپنه انسدادی خواب (OSA) سطح تستوسترون پایین تر را تجربه می کنند.
به نوبه خود، این منجر به کاهش فعالیت جنسی و میل جنسی می شود.

در این مطالعه، محققان دریافتند که تقریبا یک سوم مردان مبتلا به آپنه شدید خواب ، دچار کاهش تستوسترون گردیده اند .

در یکی دیگر از مطالعات اخیر مطالعه درمورد مردان جوان و سالم ، میزان تستوسترون بعد از یک هفته از محدودیت خواب تا ۵ ساعت در شب ، ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش یافته است .

محققان دریافتند که اثرات محدود کردن خواب بر سطح تستوسترون ، در روز بعد بین ساعت ۲:۰۰ تا ۱۰:۰۰ بعد از ظهر مشخص می شود.

تاثیرات سن

سطوح تستوسترون مرتبط با میل جنسی ، بالاترین سطح خود را در زمانی که مردان در دوره نوجوانی هستند ، تجربه می کند .

در سالهای قدیم تر ، ممکن است اوج لذت جنسی، انزال، و تحریک ایجاد شود.
نعوظ شما ممکن است سخت نباشد و ممکن است این نعوظ برای آلت تناسلی ، طولانی تر شود.

با این حال، داروها در دسترس هستند که می تواند به درمان این مسائل کمک کنند .

استرس

اگر شما در دوره های پر استرس و فشار ، پریشان هستید، میل جنسی ممکن است کاهش یابد.
این به این دلیل است که استرس می تواند سطح هورمون شما را مختل کند.
شریان های شما می تواند در زمان استرس محدود شود.
این محدود شدن ، جریان خون را محدود می کند و به طور بالقوه باعث اختلال نعوظ می شود .

یک مطالعه منتشر شده در تحقیقات علمی و مقالات حاکی از این است که استرس تاثیر مستقیمی بر مشکلات جنسی بر هر دوی مردان و زنان دارد .

مطالعه دیگری از معلولین و مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دریافت که اختلال استرس باعث افزایش خطر اختلال عملکرد جنسی بیش از سه برابر شده است.

مشکلات ارتباطی، طلاق، مواجهه با مرگ یک عزیز، نگرانی های مالی، یک نوزاد جدید و یا یک محیط کاری شلوغ، فقط برخی از رویدادهای زندگی است که می تواند تا حد زیادی میل میل جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.

تکنیک های مدیریت استرس مانند تمرینات تنفسی، مدیتیشن و صحبت کردن با یک درمانگر ممکن است کمک نماید .

در یک مطالعه به عنوان مثال، مردانی که به تازگی استرس آنها تشخیص داده شده است ، پس از شرکت در یک برنامه مدیریت استرس ۸ هفته ای، نمرات عملکرد نعوظ را بهبود بخشیده اند .

اعتماد به نفس پایین

اعتماد به نفس به عنوان عقیده عمومی که یک فرد در مورد خودش دارد تعریف شده است.
اعتماد به نفس پایین و تصویر بدنی ضعیف ، می تواند به سلامتی و رفاه شما آسیب برساند.

اگر احساس غیر جذاب بودن یا نامطلوب بودن دارید ، احتمالا در مواجهه با جنس مخالف دچار مشکل می گردید .
اگر آنچه را که در آینه می بینید دوست ندارید ، حتی می تواند باعث شود که شما هیچوقت رابطه جنسی نداشته باشید.

اعتماد به نفس پایین نیز ممکن است موجب اضطراب در عملکرد جنسی شود، که می تواند منجر به مسائل مربوط به اختلال جنسی و کاهش میل جنسی شود.

با گذشت زمان، مسائل مربوط به اعتماد به نفس می تواند منجر به مشکلات سلامتی روان بزرگتر مانند افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد مخدر یا الکل شود که این همه با کمبود میل جنسی همراه است.

ورزش بیش از حد و یا کمبود ورزش

کمبود ورزش و یا ورزش بیش از حد می تواند مسئول مسواک زدن کم در مردان باشد.

کمبود ورزش و یا عدم ورزش می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود که می تواند میل جنسی و تحریک شدن را تحت تاثیر قرار دهد.

ورزش منظم می تواند خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ را کاهش دهد که این خود باعث کاهش میل جنسی می شود.
ورزش متوسط ​​می تواند باعث کاهش میزان کورتیزول در شب و کاهش استرس شود که می تواند باعث افزایش میل جنسی شود.

از سوی دیگر، ورزش بیش از حد نیز نشان داده شده است که بر سلامت جنسی تاثیر می گذارد.
در یک مطالعه، سطوح بالاتری از تمرینات شدید و طولانی مدت استقامتی مزمن ، به طور منظم با کاهش میزان میل جنسی در مردان ارتباط داشتند.

الکل و نوشیدنی های الکلی

نوشیدن الکل سنگین و یا بیش از ۱۴ نوشیدنی مخلوط شده در یک هفته نیز به کاهش تولید تستوسترون مرتبط است.
همچنین در طول یک دوره طولانی، مصرف بیش از حد الکل باعث کاهش میل جنسی شما می شود.

استفاده مواد مخدر

علاوه بر الکل، مصرف دخانیات، ماری جوانا و مواد مخدر دیگر نیز به کاهش تولید تستوسترون منجر شده است.
این می تواند منجر به فقدان میل جنسی شود.

همچنین سیگار کشیدن تأثیر منفی بر تولید اسپرم و حرکت اسپرم دارد.

عوارض جانبی فیزیکی و عاطفی کم میلی جنسی

کاهش میل جنسی در مردان می تواند بسیار ناراحت کننده باشد.
کمبود میل جنسی می تواند منجر به یک چرخه عصبی از عوارض جسمی و عاطفی ، از جمله اختلال جنسی و ناتوانی در حفظ نعوظ به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی مناسب است.

اخنلال جنسی ممکن است باعث ایجاد یک اضطراب در رابطه جنسی شود.
این امر می تواند منجر به تنش و اختلاف بین او و شریک زندگی او شود، که به نوبه خود منجر به مشکلات جنسی و مسائل مرتبط دیگر از جمله احساس افسردگی، مشکلات مرتبط به اعتماد به نفس و غیره را باعث شود.

جمع بندی

درمان کمبود میل جنسی اغلب بستگی به درمان مسئله اساسی دارد.

اگر کمبود میل جنسی ناشی از یک وضعیت سلامت عمومی باشد، ممکن است لازم باشد داروها را تغییر دهید.
اگر میل جنسی پایین شما علل روانی دارد، ممکن است مجبور شوید از یک درمانگر برای مشاوره در رابطه با آن بازدید کنید.

شما همچنین می توانید اقدامات خود را برای افزایش میل جنسی خود انجام دهید.

اقدامات زیر پتانسیل افزایش میل جنسی شما را دارد:

• زندگی یک سبک زندگی سالم است .
• خوابیدن کافی است .
• تمرین مدیریت استرس
• خوردن یک رژیم غذایی سالم

هنگامی که به علل بالقوه اختلال نعوظ نگاه می کنیم مهم است که درک کنید که اغلب بیش از یک عامل درگیر است و یا، همانطور که انجمن آمریکایی اورولوژی آن را مطرح می کند، “عملکرد نعوظ، نتیجه یک درگیری پیچیده بین عروق، نورولوژیک، هورمونی و عوامل روانشناختی. ”
این را در نظر داشته باشید که از طریق لیست گسترده ای از علل و عوامل خطر ED، که شامل داروها، شرایط بهداشتی، آسیب، سیگار کشیدن و غیره است، را بخوانید.

علل شایع

فقط یک پزشک می تواند علت اختلال نعوظ شما را تایید کند.
معمولا یکی از موارد زیر نقش اساسی را ایفا می کند اما ممکن است یک یا چند مورد از این مسائل نیز دخیل باشند:

نقش سن در اختلال نعوظ

تحقیقات نشان می دهد که به طور کلی مردان مسن بیشتر از مشکلات جنسی برخوردار هستند.
به عنوان مثال، مطالعات دانشگاه ماساچوست نشان داد که شیوع ناتوانی جنسی از سن ۴۰ تا ۷۰ سالگی بین ۵ تا ۱۵ درصد افزایش می یابد .

خبر خوب این است که اختلال نعوظ و دیگر مشکلات جنسی به نظر نمی رسد که دقیقا مرتبط به سن باشد . اغلب دلیل اینکه مردان مسن تر دچار این مشکلات می شوند این است که آنها در معرض شرایطی قرار می گیرند که خطر ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش می دهد یا اینکه عادات و شیوه زندگی شخص او را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد.

به عبارت دیگر ، با مراقبت از سلامتی جسمی و رفاه ذهنی شخص ، زمانی که او بزرگتر می شود، می تواند بسیاری از علل بالقوه ناتوانی جنسی را کنار بگذارد.

داروها و درمان

بعضی از داروها می توانند با تحریک عصبی یا جریان خون در عملکرد آلت تناسلی دخالت کنند . بر طبق گزارشی از دانشگاه هاروارد، حدود ۲۵ درصد از مردان مبتلا به اختلال نعوظ، به علت مصرف دارو مشکل اختلال نعوظ دارند. در واقع یکی از دلایل اصلی اختلال نعوظ برخی از مردان مصرف دارو برای شرایطی مانند فشار خون بالا و افسردگی است.

لیست داروهای مرتبط با ناتوانی جنسی طولانی است و بعضی از داروها بیشتر از سایرین باعث ایجاد اختلال نعوظ می شوند. اگر یک داروی مصرفی شما در لیست نیست، اما شما با ناتوانی درگیر هستید، با پزشک خود مشورت کنید.

در میان داروهایی که خطر ناتوانی جنسی را افزایش می دهند برخی از آنها عبارتند از:

• شیمی درمانی سرطان، مانند میلران (busulfan) و سایتوکسان (سیکلوفسفامید)
• تابش به لگن در طول درمان سرطان، که می تواند باعث آسیب های ناشی از نارسایی شود .
• داروهای فشار خون بالا، به خصوص دیورتیک ها مانند Microzide (Hydrochlorothiazide)
• Beta-blockers، مانند Inderal XL (پروپرانولول)
• داروهای روانپزشکی، از جمله داروهای ضد اضطراب مانند Paxil (پاروکستین)؛ داروهای ضد افسردگی مانند Zoloft (سرترالین)؛ و داروهای ضد اسکیزوفرنی مانند سرکوئل (کورتیاپین)
• طعم دهنده هایی مانند والیوم (دی دی آمپ)
• داروهای هورمونی برای درمان سرطان پروستات، مانند ائلکسین (فلوتامید) و لوپرون (لوپرولید)
• پروپتیا (فیناستراید)، که برای درمان پروستات بزرگ شده و انواع خاصی از موی مرد استفاده می شود .
• درمان های زخم شامل آنتاگونیست های گیرنده H2 هیستامین مانند Tagamet (سایمتیدین) و Zantac (رانتی دیین)
• آنتی هیستامین های مورد استفاده برای درمان آلرژی ها مانند بنادریل (دیفن هیدرامین) و ویستاریل (هیدروکسی)
• آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های قارچی پوست، مانند Nizoral (کتوکونازول)
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ناپروسین (ناپروکسن)، هنگامی که اغلب مصرف می شود

استرس و اضطراب و تاثیر بر اختلال نعوظ

گاهی اوقات یک مرد  در مورد عملکرد جنسی دچار اضطراب می گردد که مانع از توانایی او در بروز نعوظ می گردد که احتمالا به دلیل تجربه بد جنسی است. به طور مشابه، اگر یک مرد و شریک زندگی خود در رابطه خود دچار مشکل شوند ، استرس عاطفی و ذهنی می تواند بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارد.

عمل جراحی و اختلال نعوظ

هر عمل جراحی که شامل ناحیه لگن می شود، می تواند باعث آسیب به اعصاب و یا عروق خونی در آلت تناسلی شود که به نوبه خود می تواند بر توانایی یک مرد برای ایجاد نعوظ یا حفظ آن تاثیر بگذارد.
یکی از جراحی هایی که بطور شایع موجب ناتوانی جنسی می گردد جراحی سرطان پروستات می باشد و آن بدین علت است که محل عبور عروق و اعصاب آلت تناسلی از روی پروستات می باشد و در حین جراحی آسیب می بینند.

نوع دیگری از جراحی که بعضی اوقات خطر ناتوانی جنسی را افزایش می دهد، رزکسیون روده برای درمان سرطان کولورکتال است که در آن بخشی از روده بزرگ (کولون) با جراحی همراه با تومور برداشته می شود. برخی از تغییرات در این روش به احتمال زیاد باعث اختلال نعوظ می شوند:

• همی کاللتومی چپ (حذف قسمت چپ کولون)
• رزکسیون شکمی (حذف راست روده و انسداد)
• پروکتکتومی (حذف رکتوم)

در بعضی موارد اختلال نعوظ ناشی از جراحی روده است که این مشکل ناشی از از دست دادن حس پوست می باشد . به عبارت دیگر، قوس عصبی دنبالچه ای ( پاسخ حرکتی که موجب کنترل اسفنگترهای مقعدی و عضلات کف لگن می گردد) تحت تاثیر قرار می گیرند. از دیگر علل تاثیر روانی و روحی جراحی های بزرگ بر عملکرد جنسی است.

آسیب و صدمه

آسیب به اعصاب، شریان ها یا رگهای لگن باعث ایجاد مشکلات جنسی است. به عنوان مثال، مردان مبتلا به صدمات نخاعی، میزان مشکلات نعوظ و انسداد ایشان افزایش پیدا کرده است. با این حال، آسیب نخاعی لزوما عملکرد جنسی را منع نمی کند. برخی از افراد مبتلا به صدمات کامل نخاعی هنوز هم تحریک و لذت جنسی را تجربه می کنند. علاوه بر این، تمایل و علاقه جنسی بعید است که تحت تاثیر آسیب نخاعی باشند .

بیماری ها و شرایط

اختلال نعوظ به ندرت به تنهایی رخ می دهد. این اغلب نتیجه یک رخداد بهداشتی و سلامتی دیگر است.

دیابت و بیماری قلبی

اختلال نعوظ در میان مردان با دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ معمول است. مطالعه ۲۰۱۷ در دیابت پزشکی نشان داد که بیش از نیمی از مردان مبتلا به دیابت، اختلال نعوظ را تجربه می کنند . دلیل: افزایش سطح قند خون ناشی از دیابت موجب آسیب عروق خونی و اعصاب در سراسر بدن، از جمله در آلت تناسلی مرد می شود.

هر چه انسان سطح بالاتری از دیابت داشته باشد احتمال بیشتری دارد که او اختلال نعوظ را توسعه دهد، به ویژه اگر سطح قند خون خود را کنترل نکند. عوارض جانبی همراه با بیماری های قلبی مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا همچنین می تواند نقش مهمی در ناتوانی جنسی ایفا کند. یک مرد مبتلا به دیابت که همچنین سیگار می کشد خطر ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش می دهد.

بیماری های قلبی و دیابت اغلب به هم مرتبط هستند، زیرا آسیب عروق کرونر نیز عوارض دیابت است. بیماری عروق کرونر همچنین می تواند عملکرد جنسی خود را تحت تاثیر قرار دهد، اما اختلال نعوظ در بیمارانی که از عروق کرونر (CAD) و دیابت رنج می برند ۹ برابر بیشتر از مردانی است که مبتلا به دیابت بدون اضافه شدن CAD هستند. اختلال نعوظ در بيماری عروق کرونر و ديابت شايع است و می تواند عامل خطر برای هر دو باشد.

فشار خون

با توجه به این که نعوظ بستگی به جریان خون مناسب برای آلت تناسلی دارد، آسان است که ببینیم که هر گونه بیماری یا مشکل پزشکی که بر قلب و دیگر ساختارهای سیستم قلبی عروقی اثر می گذارد ممکن است بر عملکرد نعوظ تاثیر بگذارد. این امر به ویژه برای فشار خون بالا صدق می کند .

گرچه دانشمندان دقیقا نمی دانند چگونه این شرایط می تواند منجر به اختلال نعوظ شود، در این نظریه، فشار بر روی دریچه های مسدود کننده سیاهرگها بیشتر از قدرت مقاومت آنهاست و در نتیجه سیاهرگها نمی توانند به اندازه کافی برای نگهداشتن خون در آلت تناسلی مسدود بمانند و خون به راحتی خارج می گردد .

سایر عوامل بالقوه فشار خون بالا که ممکن است در اختلال نعوظ نقش داشته باشند:

* تولید هورمون کاهش یافته: فشار بالا در سیستم گردش خون بروی تولید هورمون های خاص تاثیر می گذارد، از جمله آنهایی که تنظیم کننده درایور جنسی و پاسخ ناتوانی هستند. همچنین شواهدی وجود دارد که مردان مبتلا به فشار خون بالا تعداد اسپرم و سطوح تستوسترون پایین تر از مردان دارای فشار خون طبیعی دارند که به نوبه خود ممکن است پاسخ هورمونی به تحریک جنسی را کاهش دهد.

*سطوح پایین اکسید نیتریک: برخی مطالعات نشان داده اند که با گذشت زمان مردان با فشار خون بالا در مدت زمان طولانی می توانند این عنصر را تولید کنند، که باعث می شود رگ های خونی آرام شوند. اختلال نعوظ ممکن است ناشی از آن باشد که اکسید نیتریک کافی وجود ندارد تا به اندازه کافی رگهای خونی در آلت تناسلی را شل کند و خون را برای پر کردن آلت تناسلی فراهم کند.

*نشتی از سیاهرگ ها: برای حفظ نعوظ، خون باید در آلت تناسلی تامین شود. بعضی از تحقیقات نشان می دهد مردان دارای فشار خون بالا ممکن است در حفظ نعوظ مشکل داشته باشند زیرا فشار افزایش می یابد و خون از بافت نعوظ آلت رانده شده و به سیاهرگ ها وارد می شوند . در این نظریه، فشار بر روی دریچه های مسدود کننده سیاهرگها بیشتر از قدرت مقاومت آنهاست و در نتیجه سیاهرگها نمی توانند به اندازه کافی برای نگهداشتن خون در آلت تناسلی مسدود بمانند و خون به راحتی خارج می گردد .

شرایط روحی

تعدادی از نگرانی های روان شناختی با مشکلات جنسی در مردان ارتباط دارد.
افسردگی، اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و حتی مشکلات مربوط به خشم همگی مربوط به مشکلات میل، عملکرد نعوظ و انزال است.

نگرانی های دیگر

تعدادی از شرایط و بیماری های دیگر وجود دارد که می تواند بر عملکرد جنسی مردان تاثیر بگذارد و منجر به مشکلات مانند اختلال نعوظ شود. در میان این موارد عبارتند از:

* مشکلات ادراری و کلیه: مردان مبتلا به علائم ادراری سه برابر میزان مشکلات نعوظ را به عنوان مردان بدون آنها نشان داده اند. این شامل مشکلات مانند مثانه شدید و همچنین علائم دستگاه ادراری پایین است.

* بیماری های مزمن عصبی: در مردان مبتلا به بیماری پارکینسون، صرع، سکته مغزی، و مولتیپل اسکلروز مشاهده شده افزایش میزان اختلال نعوظ و سایر اختلالات عملکرد جنسی دیده شده است. این شرایط ممکن است با سیگنال عصبی بین مغز و آلت تناسلی مرتبط باشد.

* آپنه انسدادی خواب (OSA): طبق نظر بنیاد ملی خواب، مطالعه سال ۲۰۱۱ توسط محققان در نیویورک می گوید که در مردان مبتلا به OSA احتمال ابتلا به اختلال نعوظ ۲ برابر می باشد .

فاکتورهای شیوه زندگی

در میان بسیاری از علل بالقوه اختلال عملکرد نعوظ، تعداد بسیار کمی است که می تواند کاملا حذف شود.

داروهای تفریحی

با گذشت زمان، داروهای غیرقانونی و تفریحی می توانند آسیب جدی به رگ های خونی ایجاد کنند و در نتیجه گاهی اوقات اختلال نعوظ دائمی ایجاد شود. این شامل:

• الکل
• نیکوتین از سیگار کشیدن و سایر تنباکوها
• آمفتامین، مانند دکسیدرین (دکستروآمفتامین)
• باربیتورات ها، مانند فنوباربیتال
• کوکائین
• ماری جوانا
• متادون
• مخدرها، مانند هروئین و اکسین کونتین

تاثیر دوچرخه سواری بر اختلال نعوظ

هنگام دوچرخه سواری، مقدار قابل توجهی از وزن یک مرد بر روی کف لگن-در منطقه ای از بدن که در آن اعصاب و عروق خونی از آلت تناسلی مرد عبور می کنند ، احتمال آسیب و اختلال نعوظ را دارد . اگرچه سواری ممکن است باعث اختلال نعوظ گردد ولی احتمال دچار شدن به این عارضه کمتر می باشد و فواید ورزشی آن بیشتر می باشد .

در اغلب مطالعات که ارتباط بین دوچرخه سواری و اختلال نعوظ را پیدا کرده اند بر روی مردانی تمرکز کرده اند که چندین ساعت طولانی دوچرخه سواری می کنند ، مانند پلیس هایی که ۲۴ ساعت در هفته سوار می شوند و کسانی که تورهای طولانی دوچرخه را بصورت آماتور یا حرفه ای می گذرانند.

شایان ذکر است که در تحقیقات دانشگاه ماساچوست همچنین نشان داد که مردانی که به مدت سه ساعت یا کمتر در ساعت در هفته رانندگی می کنند، خطر ابتلا به اختلال نعوظ را کاهش می دهند و این نشان می دهد که دوچرخه سواری به عنوان یک ورزش متوسط می تواند به پیشگیری از اختلال نعوظ کمک کند.

صندلی دوچرخه شما نیز ممکن است مهم باشد. تحقیقات نشان داده است که صندلی های “بدون بینی” که نشیمن گسترده تری برای استخوان های لگن برای استراحت دارند ممکن است به جلوگیری از آسیب، بی حسی موضعی و مشکلات مربوط به عملکرد نعوظ کمک کند.

استرس و نازایی

نازایی به‌علت بار خانوادگی و اجتماعی و روحی و روانی به‌ویژه در جامعه‌ی سنتی ما می‌تواند مشکل‌آفرین باشد
و نشان داده‌اند ورود به مراکز ناباروری باعث افزایش سطح استرس و سطوح  و این خود باعث نازایی یا تشدید آن می‌شود.

بنابراین توجه به حالت روحی و روانی و ارزیابی آن در مرد نابارور از همان ابتدا، ضرورت تام دارد به‌طوری که از هر ۱۰ نفر حداقل در یک مورد مساله‌ی روانی نقش کلیدی دارد.
در امتداد این استرس، فرد می‌تواند دچار ناتوانی جنسی و سر آخر افسردگی و دپرسیون ‌گردد.
در این‌جاست که به‌محض تشخیص آن باید از هرگونه اقدام درمانی یا تشخیصی نازایی اجتناب کرد و بیمار را نزد روانپزشک ارجاع داد.

جالب است بدانیم مطالعات نشان داده‌اند در افرادی که قرار بود اعدام شوند و حکم اعدام آن‌ها به‌عللی لغو و تبرئه شده بودند، در اثر این استرس شدید اسپرماتوژنزیس فرد کاملاً مختل شده و از بین رفته بود  که به‌تدریج بعد از چند ماه به حالت طبیعی برگشت .

استرس با مکانیسم  خاص خود باعث آسیب اسپرم و ناباروری می‌شود و خود ناباروری نیز باعث فشارهای روانی و استرس بیشتر به‌ویژه در زن‌ها می‌گردد و ۶۰% آن‌ها دچار اضطراب و یک‌چهارم دچار افسردگی می‌شوند.

این ضرب‌المثل انگلیسی را فراموش نکنیم: که پشت هر مدرک لیسانس یک زخم معده خوابیده است.

برای پیشگیری و راه‌های کنترل استرس موارد زیر را فراموش نکنیم:

• نوشیدن یک لیوان شیر خنک به‌همراه ۲ تا ۳ عدد خرما
•  جویدن آدامس
•  خندیدن، زیرا یک دقیقه خنده باعث آرامش و کاهش فشار روانی به‌مدت ۴۵ دقیقه می‌شود
• تنفس عمیق و بازدم آرام، ورزش‌های سبک و نرم، بستن چشم‌ها و فکر کردن به موقعیت‌های زیبا و آرامش‌دهنده و بالاتر از همه‌ی این‌ها یاد خدا بودن و اعتقادات قوی مذهبی داشتن است (الا بذکر الله تطمئن القلوب).

بررسی‌های یکی از ۱۰ دانشگاه برتر آمریکا نشان می‌دهد که داشتن اعتقادات مذهبی و شرکت در جلسات مذهبی باعث ارتقای سلامت و کاهش مدت بستری بیماران و بهبود سریع‌تر زخم‌ها و شیوع کمتر بستری می‌گردد.

چاقی و نازایی

قویاً ثابت شده است که افراد چاق کمتر پدر و صاحب فرزند می‌شوند! چرا؟

زیرا چاقی به‌علت اختلال در بستر خونرسانی (ناشی از اختلال در نیتریک اکساید) و ایجاد رادیکال‌های آزاد اکسیژن (ROS) و اختلال در محور هورمونی به‌صورت Relative hypogonadotropic hypogonadism باعث اختلال در اسپرماتوژنزیس و نازایی می‌گردد.

نشان داده‌اند افراد چاقی که شاخص توده‌ی بدنی (BMI) آن‌ها بالای ۳۱ (در مقابل ۲۸) و ضخامت پوست آن‌ها بالای mm 34 (در مقابل mm 25) است شانس کمتری برای پدر شدن دارند.

سبک زندگی و نازایی Life Style

امروزه برای درمان نازایی اصلاح سبک زندگی  به‌صورت موارد زیر توصیه می‌شود:

• از مصرف سیگار، ماری‌جوانا و داروهای تفریحی
• لباس‌های زیر تنگ
• تمرین‌های شدید ورزشی
• استرس زیاد
• چاقی
• استفاده‌ی طولانی‌مدت از لپ‌تاپ باید تا حد امکان اجتناب کرد

رژیم غذایی در نازایی

این‌که چه غذایی باید خورد سوالی است که بیماران موقع برخاستن از صندلی اتاق پزشک می‌پرسند.
پاسخ:

• مایعات به‌اندازه‌ی کافی بخورند.
• گهگاهی روزه داری را فراموش نکنند (Fasting)

این دو حالت فوق موجب برداشت مواد سمی بدن به‌ویژه اسیدهای چربی‌های اشباع‌شده و تنفس بهتر سلولی می‌شود!
و بر این اساس مصرف بهتر اکسیژن تازه (صبحگاهی) و یوگا را فراموش نکنید!

مصرف غذاهای غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها (آب انار و زعفران) و  مرکبات , سلنیم و روی (گوجه فرنگی و تخم کدو) و ویتامین c اکیداً توصیه می‌شود .

کودک سعی می‌کند با استرس مقابله کند ولی نمی‌تواند به درستی بر این مشکل خود غلبه کند با توجه به شرایط کودک، نوع استرس نیز متفاوت است.

مهمترین اقدام برای رفع آن، شناسایی عامل استرس‌زا در کودکان است.
گاهی همچنین به دلیل مشکلات خانوادگی است.
تغییرات در مدرسه، خشونت خانوادگی، نمرات درس‌ها و تمسخر هم‌کلاسی‌ها نیز در ایجاد استرس در کودکان دخیل هستند.
نگه‌داشتن ادرار یکی از علایم وجود استرس در کودکان است که می‌تواند بر سلامت جسمی و روانی کودک آثار منفی داشته باشد.

خانواده‌ها برای مقابله با مشکل نگه‌داشتن ادرار کودک، باید آ‌رامش خود را حفظ کنند زیرا واکنش انفجاری و بیش از حد، می‌تواند اضطراب و پریشانی کودک را افزایش دهد.
کودک باید احساسات و عواطف خود را شناسایی کند و والدین نیز باید برای حل مشکل کودک، شنونده خوبی باشند .
احساسات او را به تمسخر نگیرند و در ضمن با او همدردی کنند .
در برخی بیماری‌های اختلال نافذ رشدی مانند اوتیسم نیز نگه‌داشتن ادرار مشاهده می‌شود.
برخی کودکان نیز به دلیل لجبازی ادرار خود را نگه‌می‌دارند که با صحبت و مشاوره رفع می‌شود.