هر کسی که تا به حال یک عفونت ادراری (UTI) را تجربه کرده باشد ، به خوبی می داند که چگونه می تواند خسته کننده و ناراحت کننده باشد. حتی یک مورد خفیف ممکن است هنگام ادرار، افزایش میل به ادرار کردن و خون و یا درد در ادرار ایجاد شود. اگر عفونت از مثانه به کلیه منتقل شود، وضعیت می تواند بدتر شود، درد شدید، تهوع، استفراغ، و در موارد نادر، آسیب کلیه ایجاد می شود.
این مشکل فقط مختص به بزرگسالان نیست و می تواند تمامی سنین را تحت تاثیر قرار دهد .
نوزادان و کودکان همچنین می توانند عفونت ادراری را دریافت کنند، و مواردی که در سالمندان اتفاق می افتد گاهی اوقات می تواند خطرناک باشد.
در این مقاله سعی شده است که علائم و نشانه های عفونت ادراری را تشریح نماییم .
علائم عفونت ادراری تا حد زیادی توسط محل آنها در سیستم ادرار تعریف می شود.
به طور کلی، دو نوع عفونت ادراری وجود دارد:
- عفونت مجاری ادراری که در مثانه یا مجرای ادرار اتفاق می افتد (لوله ای که از طریق آن ادرار از بدن خارج می شود). این معمولا به عنوان عفونت مثانه شناخته می شود.
- عفونت مجاری ادراری شامل کلیه ها و مجاری ادرار (مجرایی که ادرار از طریق کلیه ها به مثانه منتقل می شود). عفونت کلیه نیز به عنوان پیلونفریت نامیده می شود .
اینگونه از عفونت مجاری ادراری معمولا زمانی رخ می دهد که باکتری وارد مجرای ادرار شود و باعث عفونت در مثانه شود.
در اینگونه عفونت ، علائم اغلب با درد یا ناراحتی خفیف در لگن یا مجرای ادرار شروع می شوند.
معمولا، در عرض چند ساعت، عفونت ادراری با علائم مشخصی از جمله:
عفونت مثانه که به کلیه ها سرایت می کند، معمولا جدی و نیاز به مراقبت های پزشکی ضروری دارد.
پیلونفریت می تواند علائم سیستمیک (تمام بدن) را که نه تنها آشکارتر، بلکه اغلب ناتوان کننده است، ایجاد کند.
نشانه های پیلونفریت ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تب بالا (بیش از ۳۸ درجه سانتی گراد)
- لرزش بدن
- رطوبت ناشی از عرق (لرزش و عرق همراه با افزایش دما)
- حالت تهوع یا استفراغ
- درد کمر (درد که معمولا عمیق و زیاد در پشت و یا پهلو است ، هرچند که در شکم فوقانی وجود دارد)
جمعیت ویژه
نوزادان، نوجوانان و سالخوردگان نیز معمولا مبتلا به عفونت ادراری می گردند و اغلب به شیوه های بسیار متفاوت هستند.
چالش اصلی در نوزادان و سالخوردگان این است که نشانه های کلاسیک و عادی عفونت ادراری اغلب دیده نمی شود یا به علل دیگر به اشتباه منتقل می شوند.
به ویژه در نوزادان، تنها سرنخ هایی که ممکن است داشته باشند ، یک اضطراب یا گریه مداوم همراه با ادرار مفرط و امتناع از خوردن است. به همین دلیل مهم است که همیشه در هر ویزیت و ملاقات با دکتر ، درباره عادات ادراری و مدفوع کودک خود صحبت کنید .
در مقابل، علائم عفونت ادراری در کودکان نوپا و نوجوانان بیشتر مشخص می شود و ممکن است شامل ادرار دردناک و مشکل، ادراری فوری ، بی اختیاری در ادرار باشد.
یک عفونت ادراری در سالمندان معمولا از علائم سنتی دیگر بزرگسالان برخوردار نیست. این ممکن است شامل بی اختیاری ادرار و اختلال روانی (به علت نفوذ باکتری به سد خونی مغزی ایجاد میگردد.) باشد.
اگر شخص مورد علاقه شما مسن می باشد، مراقب تغییرات ناگهانی در اخلاق و رفتار و کنترل مثانه، به ویژه اگر همراه با درد کمر ، شکم یا ادرار بدبو است ، باشید .
عوارض عفونت ادراری اغلب به علت عفونت درمان نشده یا تحت درمان است.
این خطر نیز در افراد مبتلا به اختلال کلیوی، دیابت یا بیماری هایی که باعث اختلال در سیستم ایمنی بدن می شود (مانند HIV) بالا است.
عوارض عفونت مجاری ادراری عبارتند از:
- عفونت ادراری های عود کننده حداقل دو بار در شش ماه یا چهار بار در سال رخ می دهند، بیشتر در زنان
- تنگ شدن مجرای ادرار (سفتی) در مردان مبتلا به عفونت های مکرر
- افزایش خطر ابتلا به زایمان زودرس و کاهش وزن هنگام تولد در دوران بارداری
- آسیب دائمی کلیه
- سپتیسمی یا گَندخونی که نوعی التهاب است که سراسر بدن را فرا می‌گیرد و به دلیل عفونت پیش می‌آید.
از آنجایی که عفونت مجاری ادراری در نوزادان اغلب نشانه های کلاسیک عفونت ادراری را دارا نمی باشد ، ممکن است تنها زمانی رخ دهد که کودک مبتلا به سپتیسمی باشد . سپتیسمی همیشه یک اورژانس پزشکی است.
اگر کودک شما برخی یا همه علائم زیر را دارا می باشد سریعا به اورژانس مراجعه نمایید :م
- قرمزی چشم و پوست (زردی)
- تب شدید
- کاهش تنفس و تنفس نامنظم
- استفراغ
- ادرار ابری یا خونین
- رنگ پریدگی و زردی پوست و حتی گاهی اوقات کبودی پوست (سیانوز)
- انقباض و برجسته شدن نقطه نرم در پشت سر
عفونت های ادراری در افراد مسن غالبا ممکن است زمانی آشکار شود که یوروسپسیس شروع به تأثیر بر مغز و سایر ارگانهای حیاتی کند.
علائم این عارضه خطرناک عبارتند از:
- ضربان قلب غیرمعمول (تپش قلب)
- تب بالا یا هیپوترمی
- تنفس دشوار یا تنگی نفس
- عرق خفیف
- اضطراب شدید ناگهانی
- درد شدید، شکم یا لگن
- علائم مبتلا به بیماری های التهابی ناشی از التهاب مغزی
سپسیس اگر درمان نشود، می تواند منجر به شوک سپتیک و در نهایت نارسایی اندام و مرگ شود.
هنگام ملاقات با دکتر
اگرچه عفونت ادراری خفیف اغلب نیاز به درمان ندارند ، اگر علائم بیش از چند روز طول بکشد، نباید از دیدن پزشک دوری کنید.
اگر نشانه هایی از عفونت کلیوی، از جمله درد کمر، تهوع یا استفراغ ایجاد کنید، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
اگر باردار هستید، هرگز نباید مبتلا به عفونت ادراری گردید ، به خصوص اگر مبتلا به دیابت و یا HIV هستید یا عفونت های قبلی داشته اید. حتی علائم خفیف باید در نظر گرفته شود، تحت درمان قرار گرفته و تحت نظارت قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که عفونت به طور کامل پاکسازی شده است.
بدون استثنا، هر گونه نشانه ای از سپسیس باید به عنوان یک اورژانس پزشکی درمان شود. این خصوصا در نوزادان و سالمندان صادق می باشد.
