سفلیس ، پیشگیری ، تشخیص و درمان آن چیست؟
سفلیس نوعی عفونت مقاربتی (STI) است که توسط نوعی باکتری معروف به ترپونما پالیدوم ایجاد می شود. طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها ، در سال ۲۰۱۶ ، بیش از ۸۸۰۰۰ مورد بیماری سفلیس در آمریکا گزارش شده است. میزان زنان مبتلا به سفلیس در ایالات متحده کاهش یافته است ، اما این میزان در میان مردان ، به ویژه مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند ، در حال افزایش است.
اولین علامت سفلیس یک زخم کوچک و بدون درد است. می تواند در اندام های جنسی ، راست روده یا داخل دهان ظاهر شود. این زخم را شانکر می نامند. مردم اغلب بلافاصله متوجه آن نمی شوند.
تشخیص سیفلیس می تواند چالش برانگیز باشد. شخصی می تواند سالها بدون هیچ گونه علائمی به آن مبتلا شود. با این حال ، هر چه سفلیس زودتر کشف شود ، بهتر است. سفلیس که برای مدت طولانی درمان نشود ، می تواند به ارگان های مهم مانند قلب و مغز آسیب جدی برساند.
سفلیس فقط از طریق تماس مستقیم با سرطان های سفلیسی منتشر می شود. با استفاده از توالت فرنگی با شخص دیگر ، پوشیدن لباس شخص دیگر یا استفاده از ظروف غذا خوردن فرد دیگر نمی تواند انتقال یابد.
مراحل عفونت سفلیس
چهار مرحله سفلیس عبارتند از:
- اولیه
- ثانوی
- نهفته
- درجه سوم
سفلیس در دو مرحله اول بیشتر عفونی است.
هنگامی که سفلیس در مرحله پنهان باشد ، بیماری همچنان فعال باقی می ماند اما اغلب بدون علائم است. سیفلیس ثالث مخرب ترین برای سلامتی است.
سفلیس اولیه
مرحله اولیه سفلیس حدود سه تا چهار هفته پس از انقباض فرد باکتری رخ می دهد. این کار با یک زخم گرد و کوچک به نام شانکر شروع می شود. شانکر بدون درد است ، اما بسیار عفونی است. این زخم ممکن است در هر جایی که باکتری وارد بدن می شود ، مانند داخل دهان ، اندام تناسلی یا راست روده ظاهر شود.
به طور متوسط ، زخم حدود سه هفته پس از عفونت ظاهر می شود ، اما ممکن است بین ۱۰ تا ۹۰ روز طول بکشد تا ظاهر شود. این زخم بین دو تا شش هفته باقی می ماند.
سفلیس از طریق تماس مستقیم با یک زخم منتقل می شود. این معمولاً در طی فعالیتهای جنسی ، از جمله رابطه دهانی رخ می دهد.
سفلیس ثانویه
در مرحله دوم سفلیس ممکن است جوش های پوستی و گلودرد ایجاد شود. بثورات خارش نخواهند داشت و معمولاً در کف دست و پا مشاهده می شود ، اما ممکن است در هر جای بدن ایجاد شود. برخی از افراد قبل از برطرف شدن بثورات متوجه آن نمی شوند.
علائم دیگر سفلیس ثانویه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سردرد
- تورم غدد لنفاوی
- خستگی
- تب
- کاهش وزن
- ریزش مو
- مفاصل دردناک
این علائم در صورت دریافت یا عدم درمان از بین می روند. با این حال ، بدون درمان ، فرد هنوز به سفلیس مبتلا است.
سفلیس ثانویه اغلب با یک بیماری دیگر اشتباه گرفته می شود.
سیفلیس نهفته
مرحله سوم سفلیس مرحله نهفته یا پنهان است. علائم اولیه و ثانویه از بین می روند و در این مرحله علائم قابل توجهی مشاهده نمی شود. با این حال ، باکتری ها در بدن باقی می مانند. این مرحله می تواند سالها قبل از پیشرفت به بیماری سیفلیس ادامه یابد.
سیفلیس سوم
آخرین مرحله عفونت ، سفلیس سوم است. به گفته منابع معتبر تقریباً ۱۵ تا ۳۰ درصد افرادی که تحت درمان سفلیس قرار نمی گیرند ، وارد این مرحله می شوند. سفلیس سوم می تواند سالها یا چند دهه پس از ابتلا به بیماری اولیه رخ دهد. سفلیس سوم می تواند زندگی را تهدید کند. برخی دیگر از نتایج بالقوه سفلیس سوم عبارتند از:
- نابینایی
- ناشنوایی
- بیماری روانی
- از دست دادن حافظه
- تخریب بافت نرم و استخوان
- اختلالات عصبی ، مانند سکته مغزی یا مننژیت
- بیماری قلبی
- نوروسیفیلیس ، که عفونت مغز یا نخاع است
چگونه سفلیس تشخیص داده می شود؟
اگر فکر می کنید ممکن است به سیفلیس مبتلا شده باشید ، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. آنها برای انجام آزمایشات نمونه خون می گیرند و همچنین معاینه فیزیکی کاملی را انجام می دهند. در صورت وجود زخم ، پزشک ممکن است از زخم نمونه برداری کند تا وجود باکتری سفلیس را تشخیص دهد.
اگر پزشک شما مشکوک است که به دلیل سیفلیس سوم دچار مشکل در سیستم عصبی هستید ، ممکن است به سوراخ کمر یا شیر نخاعی نیاز داشته باشید. در طی این روش ، مایعات نخاعی جمع می شود تا پزشک بتواند آزمایش باکتری های سفلیس را انجام دهد.
اگر باردار هستید ، پزشک ممکن است شما را از نظر سیفلیس غربال کند زیرا باکتری ها می توانند در بدن شما باشند بدون اینکه شما بدانید. این کار برای جلوگیری از آلوده شدن جنین به سفلیس مادرزادی است. سفلیس مادرزادی می تواند در نوزاد تازه متولد شده آسیب جدی ببیند و حتی کشنده باشد.
درمان و معالجه سفلیس
درمان سیفلیس اولیه و ثانویه با تزریق پنی سیلین آسان است. پنی سیلین یکی از پرکاربردترین آنتی بیوتیک ها است و معمولاً در درمان سفلیس موثر است. افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند احتمالاً با یک آنتی بیوتیک متفاوت تحت درمان قرار می گیرند ، مانند:
- داکسی سایکلین
- آزیترومایسین
- سفتریاکسون
اگر به نوروفیلیس مبتلا باشید ، روزانه دوز پنی سیلین به صورت وریدی دریافت خواهید کرد. این اغلب به یک اقامت کوتاه مدت در بیمارستان نیاز دارد. متأسفانه ، خسارت ناشی از سیفلیس دیرهنگام قابل بازگشت نیست. باکتری ها می توانند از بین بروند ، اما درمان به احتمال زیاد در کاهش درد و ناراحتی متمرکز خواهد بود.
در طول درمان ، اطمینان حاصل کنید که از تماس جنسی خودداری کنید تا زمانی که همه زخم های بدن شما التیام یابد و پزشک به شما بگوید که از سر گرفتن رابطه جنسی ایمن است. اگر از نظر جنسی فعال هستید ، باید همسرتان نیز درمان شود. فعالیت های جنسی را از سر نگیرید تا زمانی که شما و شریک زندگی خود درمان خود را به پایان برسانید.
نحوه پیشگیری از بیماری سیفلیس
بهترین راه پیشگیری از بیماری سیفلیس انجام رابطه جنسی ایمن است. در هر نوع تماس جنسی از کاندوم استفاده کنید. علاوه بر این ، ممکن است مفید باشد برای:
- در حین رابطه دهانی از سد دندان (یک قطعه مربع لاتکس) یا کاندوم استفاده کنید.
- از به اشتراک گذاشتن اسباب بازی های جنسی خودداری کنید.
- از نظر بیماری مقاربتی غربال شوید و با شرکای خود در مورد نتایج آنها صحبت کنید.
سیفلیس از طریق سوزن های مشترک نیز قابل انتقال است. در صورت استفاده از داروهای تزریقی از به اشتراک گذاشتن سوزن خودداری کنید.
عوارض مرتبط با سفلیس
مادران باردار و نوزادان
مادران آلوده به سفلیس در معرض سقط جنین یا زایمان زودرس قرار دارند. همچنین این خطر وجود دارد که مادر مبتلا به سفلیس بیماری را به جنین خود منتقل کند. این به عنوان سیفلیس مادرزادی شناخته می شود.
سفلیس مادرزادی می تواند زندگی را تهدید کند. نوزادانی که مبتلا به سفلیس مادرزادی هستند نیز می توانند موارد زیر را داشته باشند:
- تغییر شکل
- تاخیرهای رشد
- تشنج
- بثورات
- تب
- کبد یا طحال متورم
- کم خونی
- زردی
- زخم های عفونی
اگر نوزادی مبتلا به سفلیس مادرزادی باشد و تشخیص داده نشود ، کودک می تواند به سفلیس در مراحل آخر مبتلا شود. این می تواند به آنها آسیب برساند:
- استخوان ها
- دندان
- چشم ها
- گوش ها
- مغز
اچ آی وی (HIV)
افراد مبتلا به سفلیس به طور قابل توجهی احتمال ابتلا به HIV را افزایش می دهند. زخم های ناشی از این بیماری ورود HIV را به بدن آسان می کند.
همچنین لازم به ذکر است که مبتلایان به ویروس اچ آی وی ، ممکن است علائم سفلیس متفاوتی نسبت به اچ آی وی داشته باشند. اگر HIV دارید ، با پزشک خود در مورد چگونگی تشخیص علائم سفلیس صحبت کنید.
چه زمانی باید آزمایش سیفلیس داد؟
اولین مرحله از سفلیس به راحتی قابل شناسایی نیست. علائم در مرحله دوم نیز علائم شایع سایر بیماری ها است. این بدان معنی است که اگر هر یک از موارد زیر در مورد شما صدق می کند ، آزمایش سیفلیس را در نظر بگیرید. مهم نیست که شما هرگز علائمی داشته اید یا خیر.
اگر هر یک از شرایط زیر هستید ، گرفتن تست را در دستور کار قرار دهید :
- با کسی که ممکن است به سفلیس مبتلا شده باشد رابطه همراه با کاندوم داشته باشد
- باردار هستند
- یک کارگر جنسی هستند
- در زندان هستند
- با چندین نفر رابطه جنسی بدون کاندوم داشته اند
- شریکی داشته باشید که با چندین نفر رابطه جنسی بدون کاندوم داشته باشد
- مردی هستند که با مردان رابطه جنسی برقرار می کنند
اگر آزمایش مثبت باشد ، انجام کامل درمان مهم است. اطمینان حاصل کنید که دوره کامل آنتی بیوتیک را به پایان برسانید ، حتی اگر علائم از بین بروند. همچنین تا زمانی که پزشک به شما اطمینان خاطر ندهد، از انجام هرگونه فعالیت جنسی خودداری کنید. آزمایش HIV را نیز در نظر بگیرید.
افرادی که از نظر سیفیلیس مثبت شده اند باید به تمام شرکای جنسی اخیر خود اطلاع دهند تا بتوانند آزمایش دهند و تحت درمان قرار گیرند.
آیا این نوشته برایتان مفید بود؟
