سرطان آلت تناسلی مردان : علائم ، تشخیص و درمان آن چیست؟

سرطان یا تومور آلت تناسلی چیست؟

سرطان آلت تناسلی مردان شکل نسبتاً نادری از سرطان است که پوست و بافت های آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می دهد. زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های سالم در آلت تناسلی سرطانی می‌شوند و شروع به رشد خارج از کنترل می‌کنند و تومور را تشکیل می‌دهند.

سرطان ممکن است در نهایت به سایر نواحی بدن از جمله غدد، سایر اندام ها و غدد لنفاوی گسترش یابد. انجمن سرطان آمریکا تخمین می زند که حدود ۲۰۷۰ مورد سرطان آلت تناسلی در سال ۲۰۲۲ در ایالات متحده تشخیص داده شود.

انواع سرطان آلت تناسلی

سرطان آلت تناسلی به عنوان یک نوع سرطان پوست شروع می شود و می تواند در اشکال زیر رخ دهد:

• کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC)
• کارسینوم سلول بازال
• ملانوما
• سارکوم ها
• کارسینوم آدنوسکواموس

علائم سرطان آلت تناسلی چیست؟

اولین علامت قابل توجه سرطان آلت تناسلی معمولاً یک توده یا زخم روی آلت تناسلی است. ممکن است مانند یک برآمدگی کوچک و بی‌اهمیت یا یک زخم بزرگ و عفونی باشد و در بیشتر موارد، به جای روی ساقه آلت تناسلی، روی سر یا پوست ختنه گاه قرار می گیرد.

سایر علائم سرطان آلت تناسلی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• خارش
• سوزش
• تغییر در رنگ آلت تناسلی
• ضخیم شدن پوست آلت تناسلی
• خون ریزی
• سرخی
• تحریک
• غدد لنفاوی متورم در کشاله ران

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، فوراً با پزشک قرار ملاقات بگذارید. تشخیص زودهنگام و درمان برای افزایش شانس نتیجه مثبت حیاتی است.

ظاهر سرطان آلت تناسلی به چه صورت است؟

سرطان آلت تناسلی ممکن است بسته به نوع سرطان پوستی که باعث آن شده است مانند یک توده ، زخم یا تغییر رنگ به نظر برسد که بیشتر روی پوست ختنه گاه یا سر آلت تناسلی قرار دارد.

متخصص اورولوژی می تواند آزمایش های تشخیصی را برای تعیین سرطانی بودن توده انجام دهد.

عوامل خطر

احتمال ابتلا به سرطان آلت تناسلی در افرادی که آلت تناسلی ختنه نشده دارند، بیشتر است. این ممکن است به این دلیل باشد که افرادی که آلت تناسلی ختنه نشده دارند در معرض خطر سایر بیماری‌هایی هستند که آلت تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، مانند فیموز و اسمگما.

فیموز وضعیتی است که در آن پوست ختنه گاه سفت می شود و به سختی جمع می شود. افراد مبتلا به فیموز در معرض خطر بالایی برای ابتلا به اسمگما هستند.

اسمگما ماده ای است که وقتی سلول های مرده پوست، رطوبت و چربی در زیر پوست ختنه گاه جمع می شوند، تشکیل می شود. همچنین اگر ناحیه زیر پوست ختنه گاه به درستی تمیز نشود ممکن است ایجاد شود که می تواند باعث التهاب شود.

افراد همچنین ممکن است در معرض خطر ابتلا به سرطان آلت تناسلی باشند اگر:

• بیش از ۶۰ سال سن دارند
• سیگار مصرف می کنند
• ناحیه زیر پوست ختنه گاه را به درستی تمیز نکنید
• در منطقه ای زندگی می کنند که بهداشت و اقدامات بهداشتی ضعیفی دارد
• داشتن یک عفونت مقاربتی (STI)، مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

تشخیص سرطان آلت تناسلی

پزشک می‌تواند با انجام آزمایش‌های تشخیصی خاص، سرطان آلت تناسلی را تشخیص دهد، از جمله:

• معاینه فیزیکی. در طول معاینه فیزیکی، پزشک به آلت تناسلی شما نگاه می کند و هر توده ، بافت یا زخمی را که وجود دارد بررسی می کند.
• بیوپسی. بیوپسی شامل برداشتن نمونه کوچکی از پوست یا بافت از آلت تناسلی است. سپس نمونه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد تا مشخص شود آیا سلول های سرطانی وجود دارند یا خیر. اگر سرطان تشخیص داده شود، پزشک احتمالاً آزمایش‌های تصویربرداری دیگری را برای تعیین اینکه آیا سرطان گسترش یافته است یا نه، انجام خواهد داد.
• ام آر آی. MRI آلت تناسلی گاهی اوقات برای اطمینان از عدم گسترش سرطان به بافت های عمیق تر آلت تناسلی انجام می شود.
• سی تی اسکن. سی تی اسکن تصاویر دقیقی از بدن از زوایای مختلف ایجاد می کند. گاهی اوقات، رنگ تزریق یا بلعیده می شود تا به پزشک کمک کند تا نواحی خاصی را واضح تر ببیند.
• اسکن PET. این آزمایش از مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو تزریقی برای یافتن سلول های تومور سرطانی در بدن استفاده می کند. سلول‌های سرطانی در این آزمایش تصویربرداری روشن‌تر دیده می شوند، زیرا گلوکز بیشتری مصرف می‌کنند. اسکن PET ممکن است با سی تی اسکن انجام شود.
• سیستوسکوپی. در طول سیستوسکوپی، پزشک به آرامی یک لوله نازک با یک دوربین در انتهای آن را وارد دهانه آلت تناسلی و از طریق مثانه می کند. این به آنها اجازه می دهد تا نواحی مختلف آلت تناسلی و ساختارهای اطراف را مشاهده کنند.
• سونوگرافی. این آزمایش از امواج صوتی با انرژی بالا برای ایجاد تصویری از بافت های بدن استفاده می کند.

مراحل سرطان آلت تناسلی

مرحله سرطان بیانگر میزان گسترش آن است. بر اساس نتایج آزمایش‌های تشخیصی، پزشک تعیین می‌کند که سرطان در حال حاضر در کدام مرحله است. این به آن‌ها کمک می‌کند بهترین برنامه درمانی را برای شما تعیین کنند و به آنها اجازه می‌دهد چشم‌انداز شما را تخمین بزنند.

معیارهای مرحله بندی برای سرطان آلت تناسلی به شرح زیر است:

مرحله ۰

• سرطان فقط در لایه بالایی پوست است.
• سرطان نباید به غده ، غدد لنفاوی یا سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد.

مرحله ۱

• سرطان به بافت همبند ، درست زیر پوست گسترش یافته است.
• سرطان به هیچ غده، غدد لنفاوی یا سایر قسمت‌های بدن سرایت نکرده است.

مرحله ۲

• سرطان به بافت همبند زیر پوست و به رگ های لنفاوی یا رگ های خونی گسترش یافته است یا سلول ها بسیار متفاوت از سلول های طبیعی به نظر می رسند، یا سرطان به بافت های نعوظ یا مجرای ادرار گسترش یافته است.
• سرطان به هیچ بخش دیگری از بدن سرایت نکرده است.

مرحله ۳A

• سرطان به بافت همبند زیر پوست و به رگ های لنفاوی یا رگ های خونی گسترش یافته است یا سلول ها بسیار متفاوت از سلول های طبیعی به نظر می رسند یا سرطان به بافت های نعوظ یا مجرای ادرار گسترش یافته است.
• سرطان به یک یا دو غدد لنفاوی در همان سمت کشاله ران گسترش یافته است.
• سرطان به هیچ بخش دیگری از بدن سرایت نکرده است.

مرحله ۳B

• سرطان به بافت همبند زیر پوست و به عروق لنفاوی یا رگ های خونی گسترش یافته است.
• سلول ها بسیار متفاوت از سلول های طبیعی به نظر می رسند، یا سرطان به بافت های نعوظ یا مجرای ادرار گسترش یافته است.
• سرطان به سه یا چند غدد لنفاوی در یک طرف کشاله ران یا چندین غدد لنفاوی در دو طرف کشاله ران گسترش یافته است.
• سرطان به هیچ بخش دیگری از بدن سرایت نکرده است.

مرحله ۴

سرطان به نواحی مجاور مانند استخوان شرمگاهی یا کیسه بیضه گسترش یافته است یا سرطان به سایر نواحی و اندام های بدن سرایت کرده است.

درمان سرطان آلت تناسلی

دو نوع اصلی سرطان آلت تناسلی، تهاجمی و غیرتهاجمی است. سرطان آلت تناسلی غیرتهاجمی وضعیتی است که در آن سرطان به بافت‌های عمیق‌تر، غدد لنفاوی یا سایر غدد گسترش نیافته است.

سرطان تهاجمی آلت تناسلی، وضعیتی است که در آن سرطان به عمق بافت آلت تناسلی و غدد لنفاوی اطراف و غدد وارد شده است.

برخی از درمان های اصلی برای سرطان غیر تهاجمی آلت تناسلی عبارتند از:

• ختنه. پوست ختنه گاه آلت تناسلی برداشته می شود.
• لیزر درمانی. نور با شدت بالا برای از بین بردن تومورها و سلول های سرطانی متمرکز شده است.
• شیمی درمانی. شکل تهاجمی دارو درمانی شیمیایی به از بین بردن سلول های سرطانی در بدن کمک می کند.
• ایمونوتراپی. یک درمان بیولوژیکی که در آزمایشگاه ایجاد می شود، سیستم ایمنی بدن را در برابر سلول های سرطانی تقویت، هدایت یا بازیابی می کند.
• پرتو درمانی. تابش پرانرژی تومورها را کوچک می کند و سلول های سرطانی را از بین می برد.
• کرایوتراپی (فریز کردن با نیتروژن مایع). نیتروژن مایع تومورها را منجمد کرده و آنها را از بین می برد.

درمان سرطان مهاجم آلت تناسلی به جراحی بزرگ نیاز دارد. جراحی ممکن است شامل برداشتن تومور، کل آلت تناسلی یا غدد لنفاوی در کشاله ران و لگن باشد.

گزینه های جراحی شامل موارد زیر است:

جراحی اکسیزیونال

جراحی برداشتن ممکن است برای برداشتن تومور از آلت تناسلی انجام شود. به شما یک بی حس کننده موضعی داده می شود تا ناحیه را بی حس کند تا دردی احساس نکنید. سپس جراح شما تومور و ناحیه آسیب دیده را برمی دارد و مرزی از بافت و پوست سالم باقی می گذارد. برش با بخیه بسته خواهد شد.

جراحی Moh

هدف از جراحی Moh برداشتن کمترین بافت ممکن و در عین حال رهایی از شر تمام سلول های سرطانی است.

در طی این روش، جراح شما یک لایه نازک از ناحیه آسیب دیده را برمی دارد. آن‌ها سپس آن را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کنند تا مشخص کنند که آیا حاوی سلول‌های سرطانی است یا خیر. این روند تا زمانی تکرار می شود که هیچ سلول سرطانی در نمونه های بافتی وجود نداشته باشد.

پنکتومی جزئی

پنکتومی جزئی بخشی از آلت تناسلی را از بین می برد. این عمل اگر تومور کوچک باشد بهترین نتیجه را دارد. برای تومورهای بزرگتر، کل آلت تناسلی ممکن است برداشته شود. برداشتن کامل آلت تناسلی، پنکتومی کامل نامیده می شود.

صرف نظر از نوع جراحی انجام شده، باید هر ۲ تا ۴ ماه یکبار در طول سال اول پس از جراحی با پزشک خود پیگیری کنید. اگر کل آلت تناسلی شما برداشته شود، می توانید با پزشک در مورد اینکه آیا جراحی ترمیمی آلت تناسلی می تواند یک گزینه باشد صحبت کنید.

چشم انداز بلند مدت افراد مبتلا به سرطان آلت تناسلی چیست؟

بسیاری از افرادی که در مراحل اولیه سرطان آلت تناسلی تشخیص داده می شوند، اغلب بهبودی کامل پیدا می کنند.

به گفته انجمن سرطان آمریکا ، نرخ بقای ۵ ساله برای افراد مبتلا به تومورهایی که هرگز به غدد لنفاوی گسترش نمی‌یابند، تقریباً ۸۵ درصد است.

هنگامی که سرطان به غدد لنفاوی در کشاله ران یا بافت های مجاور می رسد، میزان بقای ۵ ساله تقریباً ۵۹ درصد است.

توجه به این نکته ضروری است که این آمار کلی است. دیدگاه شما ممکن است بسته به سن و سلامت کلی شما متفاوت باشد. مهمترین کاری که می توانید برای افزایش شانس بهبودی خود انجام دهید این است که به برنامه درمانی پیشنهاد شده توسط پزشک خود پایبند باشید.

مقابله با سرطان آلت تناسلی

داشتن یک شبکه پشتیبانی قوی می تواند به شما در مقابله با هر گونه اضطراب یا استرسی که ممکن است احساس کنید، کمک کند. همچنین ممکن است بخواهید پیوستن به یک گروه حمایت از سرطان را در نظر بگیرید تا نگرانی‌های خود را با دیگرانی که می‌توانند با آنچه در حال گذراندن آن هستید مرتبط باشند، مطرح کنید.

از پزشک خود در مورد گروه های حمایتی در منطقه خود بپرسید.

آزمایشات بالینی برای درمان سرطان

پزشکان و محققان در حال مطالعه فرصت های جدید برای درمان سرطان آلت تناسلی هستند. کارآزمایی‌های بالینی درمان‌هایی را مطالعه می‌کنند که هنوز توسط سازمان غذا و دارو (FDA) تأیید نشده‌اند. اگر علاقه مند به شرکت در یک کارآزمایی بالینی هستید، با پزشک مسئول درمان خود صحبت کنید.

افراد ممکن است به دلایل زیادی شرکت در یک کارآزمایی بالینی را انتخاب کنند، از جمله عدم مشاهده نتایج مورد نظر از طریق درمان های سنتی و سرطانی که عود کرده است. اگر هزینه ها توسط اسپانسر کارآزمایی پوشش داده شود، هزینه درمان در کارآزمایی بالینی ممکن است رایگان باشد.

بسیاری از درمان‌های امروزی حاصل آزمایش‌های بالینی گذشته می باشند.

برخی از درمان‌هایی که ممکن است در دسترس باشند عبارتند از تثبیت‌کننده‌های رادیویی، که ممکن است سلول‌های سرطانی را نسبت به تشعشع حساس‌تر کند و بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان به دنبال جراحی، که در آن غدد لنفاوی حاوی سرطان برداشته می‌شود.

جمع بندی

علائم سرطان آلت تناسلی ممکن است شامل توده، زخم یا تغییر رنگ در آلت تناسلی و علائم تورم، سوزش، ترشح و خونریزی باشد. اگر علائم سرطان آلت تناسلی را دارید، برای تشخیص و درمان آن با پزشک یا متخصص اورولوژی وقت ملاقات بگذارید.

تشخیص زودهنگام و درمان سریع ممکن است نتایج را برای مبتلایان به سرطان آلت تناسلی بهبود بخشد.

برگرفته از : Penile Cancer (Cancer of the Penis)