کاهش میل جنسی ، علل و درمان آن چیست؟

همه آنچه باید درباره کاهش و پایین آمدن میل جنسی بدانید!

کاهش میل جنسی چیست؟

کاهش میل جنسی ، پایین بودن علاقه و میل به فعالیت جنسی را توصیف می کند. به طور معمول از بین رفتن علاقه به رابطه جنسی از زمانی به زمان دیگر و سطح میل جنسی در دوره های مختلف زندگی متفاوت است.

با این حال، کاهش میل جنسی با مدت زمان طولانی ، ممکن است برای برخی افراد نگران کننده باشد. گاهی اوقات می تواند یک شاخص سلامت عمومی باشد.

در ادامه علل بالقوه کاهش میل جنسی برای مردان به تفصیل خواهد آمد.

علل کاهش میل جنسی

تستوسترون پایین

تستوسترون هورمون مردانه مهمی است که در مردان بیشتر در بیضه تولید می شود. تستوسترون مسئول ایجاد عضلات و توده استخوانی و تحریک تولید اسپرم است. سطح تستوسترون شما همچنین به میل جنسی شما بستگی دارد.

سطح تستوسترون طبیعی متفاوت خواهد بود. با این حال در مردان بالغ ، پایین بودن یا تستوسترون کم، زمانی اتفاق افتاده است که سطح آن زیر ۳۰۰ نانوگرم در هر دسی لیتر باشد. هنگامی که سطح تستوسترون شما کاهش می یابد، میل شما برای رابطه جنسی نیز کاهش می یابد.

کاهش و پایین آمدن تستوسترون در مردان بخشی طبیعی از پیری است. با این حال، کاهش شدید تستوسترون می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود.

اگر فکر می کنید این ممکن است برای شما مسئله ای باشد، با پزشک خود صحبت کنید. شما ممکن است قادر به مصرف مکمل ها یا ژل ها برای افزایش سطح تستوسترون خود باشید.

مصرف برخی داروها

مصرف برخی از داروها می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد، که به نوبه خود باعث کاهش میل جنسی می گردد. برای مثال، داروهای فشار خون مانند مهارکننده های ACE و مسدود کننده های بتا ، ممکن است از انزال و نعوظ جلوگیری کنند.

داروهای دیگر که می توانند سطح تستوسترون را کاهش دهند عبارتند از:

• شیمی درمانی و یا درمان های تابشی برای سرطان
• هورمون های مورد استفاده برای درمان سرطان پروستات
• کورتیکو استروئیدها
• داروهای ضد افسردگی مانند مورفین و اکسی کدون
• یک دارو ضد قارچی به نام کتوکونازول
• سایمتیدین که برای سوزش سر دل و ریفلاکس معده مورد استفاده قرار می گیرد
• استروئیدهای آنابولیک که ممکن است توسط ورزشکاران برای افزایش توده عضلانی استفاده شود
• داروهای ضد افسردگی خاص

اگر شما در معرض اثرات تستوسترون پایین هستید، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است شما را به تغییر داروها توصیه کنند.

سندرم پای بی قرار (RLS)

سندروم پای بی قرار (RLS) به بیقراری برای حرکت در پاهای شما می گویند. یک مطالعه نشان داد که مردان مبتلا به RLS در معرض خطر ابتلا به اختلال نعوظ (ED) ، بالاتر از افرادی هستند که سندرم پای بی قرار ندارند. اختلال نعوظ زمانی است که یک مرد قادر به نعوظ نمی باشد و یا اینکه قادر به حفظ نعوظ نیست .

در این تحقیق، محققان کشف کردند که مردان مبتلا به سندرم پای بیقرار حداقل پنج بار در ماه حدود ۵۰ درصد احتمال ابتلا به اختلال نعوظ بیشتر از مردان بدون RLS دارند. همچنین مردانی که بیشتربخش ها و مراحل سندرم پای بی قرار را تجربه کرده بودند، بیشتر به ناتوانی جنسی منتهی می شوند.

افسردگی

افسردگی تمام قسمتهای زندگی یک فرد را تغییر می دهد. افرادی که افسردگی را تجربه کرده اند، دچار کم توجهی کامل و یا به فعالیت هایی که قبلا برای آنها لذت بخش بوده اند از جمله فعالیت جنسی کم توجه می گردند. .

کاهش میل جنسی نیز یک عارضه جانبی از برخی از داروهای ضد افسردگی است، از جمله:

• مهارکننده های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین، مانند دوولتسستین
• مهار کننده های بازجذب سروتونین انتخابی، مانند فلوکستین (پروزاک) و سرترالین

با این حال بورپروپیون نوراپی نفرین و بازدارنده دوپامین نشان نداده است که میل جنسی را کاهش داده باشند.

در صورت مصرف داروهای ضد افسردگی و کاهش میل جنسی، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است با تنظیم دوز داروی شما و یا تغییر در داروهای تجویزی ، شما را کمک نمایند.

بیماری مزمن

هنگامی که شما به دلیل اثرات یک بیماری مزمن و  یا درد مزمن احساس خوبی نداشته باشید، احتمال کاهش میل جنسی خواهید داشت. برخی بیماری ها، مانند سرطان، می توانند شمارش اسپرم شما را نیز کاهش دهند.

سایر بیماری های مزمن که می توانند موجب بروز میل جنسی شوند، عبارتند از:

• دیابت نوع ۲
• چاقی
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• ریه، ضربان قلب، کلیه و کبد

اگر در معرض بیماری مزمن هستید، با شریک زندگی خود درباره این دوره زمانی صحبت کنید. شما همچنین ممکن است نیاز به مشاوره ازدواج یا درمانگر جنسی را در مورد مشکلات خود احساس کنید.

مشکلات خواب

مطالعات تحقیقی نشان داده اند که مردان دچار آپنه انسدادی خواب (OSA) سطح تستوسترون پایین تر را تجربه می کنند. به نوبه خود، این منجر به کاهش فعالیت جنسی و میل جنسی می شود.

در این مطالعه، محققان دریافتند که تقریبا یک سوم مردان مبتلا به آپنه شدید خواب ، دچار کاهش تستوسترون گردیده اند.

در یکی دیگر از مطالعات اخیر مطالعه درمورد مردان جوان و سالم ، میزان تستوسترون بعد از یک هفته از محدودیت خواب تا ۵ ساعت در شب ، ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش یافته است. محققان دریافتند که اثرات محدود کردن خواب بر سطح تستوسترون ، در روز بعد بین ساعت ۲:۰۰ تا ۱۰:۰۰ بعد از ظهر مشخص می شود.

تاثیرات سن

سطوح تستوسترون مرتبط با میل جنسی ، بالاترین سطح خود را در زمانی که مردان در دوره نوجوانی هستند ، تجربه می کند.

در سنین پایینتر ، اوج لذت جنسی، انزال، و تحریک در شما ایجاد می شود. نعوظ شما سخت نیست و این نعوظ برای آلت تناسلی ، طولانی تر می باشد.

در سنین بالاتر با وجود این مشکلات باید رد نظر داشت داروها در دسترس هستند که می تواند به درمان این مسائل کمک کنند و اصلا جای نگرانی نیست.

استرس

اگر شما در دوره های پر استرس و فشار ، پریشان هستید، میل جنسی ممکن است کاهش یابد. این به این دلیل است که استرس می تواند سطح هورمون شما را مختل کند. شریان های شما می تواند در زمان استرس محدود شود. این محدود شدن ، جریان خون را محدود می کند و به طور بالقوه باعث اختلال نعوظ می شود.

یک مطالعه منتشر شده در تحقیقات علمی و مقالات حاکی از این است که استرس تاثیر مستقیمی بر مشکلات جنسی بر هر دوی مردان و زنان دارد. مطالعه دیگری از معلولین و مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحهدریافت که اختلال استرس باعث افزایش خطر اختلال عملکرد جنسی بیش از سه برابر شده است.

مشکلات ارتباطی، طلاق، مواجهه با مرگ یک عزیز، نگرانی های مالی، یک نوزاد جدید و یا یک محیط کاری شلوغ، فقط برخی از رویدادهای زندگی است که می تواند تا حد زیادی میل میل جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.

تکنیک های مدیریت استرس مانند تمرینات تنفسی، مدیتیشن و صحبت کردن با یک درمانگر می تواند به رفع مشکل کمک نماید.

به عنوان مثال در یک مطالعه، مردانی که به تازگی استرس آنها تشخیص داده شده است، پس از شرکت در یک برنامه مدیریت استرس ۸ هفته ای، نمرات عملکرد نعوظ را بهبود بخشیده اند.

اعتماد به نفس پایین

اعتماد به نفس به عنوان اعتقاد عمومی که یک فرد در مورد خودش دارد تعریف شده است. اعتماد به نفس پایین و تصویر بدنی ضعیف ، می تواند به سلامتی و رفاه شما آسیب برساند.

اگر احساس غیر جذاب بودن یا نامطلوب بودن دارید ، احتمالا در مواجهه با جنس مخالف دچار مشکل می گردید. اگر آنچه را که در آینه می بینید دوست ندارید ، حتی می تواند باعث شود که شما هیچوقت رابطه جنسی نداشته باشید.

اعتماد به نفس پایین نیز ممکن است موجب اضطراب در عملکرد جنسی شود، که می تواند منجر به مسائل مربوط به اختلال جنسی و کاهش میل جنسی شود.

با گذشت زمان، مسائل مربوط به اعتماد به نفس می تواند منجر به مشکلات سلامتی روانی بزرگتر مانند افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد مخدر یا الکل شود که این همه با کمبود میل جنسی همراه است.

ورزش بیش از حد و یا کمبود ورزش

کمبود ورزش و یا ورزش بیش از حد می تواند مسئول کاهش میل جنسی در مردان باشد.

کمبود ورزش و یا عدم ورزش می تواند منجر به طیف وسیعی از مشکلات سلامتی شود که می تواند میل جنسی و تحریک شدن را تحت تاثیر قرار دهد.

ورزش منظم می تواند خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ را کاهش دهد که این خود باعث کاهش میل جنسی می شود.

ورزش متوسط ​​می تواند باعث کاهش میزان کورتیزول در شب و کاهش استرس شود که می تواند باعث افزایش میل جنسی شود.

از سوی دیگر، ورزش بیش از حد نیز نشان داده شده است که بر سلامت جنسی تاثیر می گذارد. در یک مطالعه، سطوح بالاتری از تمرینات شدید و طولانی مدت استقامتی مزمن ، به طور منظم با کاهش میزان میل جنسی در مردان ارتباط داشتند.

الکل و نوشیدنی های الکلی

نوشیدن الکل سنگین و یا نوشیدنی های مخلوط شده نیز به کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. همچنین در طول یک دوره طولانی، مصرف بیش از حد الکل باعث کاهش میل جنسی شما می شود.

استفاده مواد مخدر

علاوه بر الکل، مصرف دخانیات، ماری جوانا و مواد مخدر دیگر نیز به کاهش تولید تستوسترون منجر شده است. این می تواند منجر به فقدان میل جنسی شود. همچنین سیگار کشیدن تأثیر منفی بر تولید اسپرم و حرکت اسپرم دارد.

عوارض جانبی فیزیکی و عاطفی کم میلی جنسی

کاهش میل جنسی در مردان می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. کمبود میل جنسی می تواند منجر به یک چرخه عصبی از عوارض جسمی و عاطفی ، از جمله اختلال جنسی و ناتوانی در حفظ نعوظ به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی مناسب است.

اخنلال جنسی ممکن است باعث ایجاد یک اضطراب در رابطه جنسی شود. این امر می تواند منجر به تنش و اختلاف بین او و شریک زندگی او شود، که به نوبه خود منجر به مشکلات جنسی و مسائل مرتبط دیگر از جمله احساس افسردگی، مشکلات مرتبط به اعتماد به نفس و غیره را باعث شود.

درمان کاهش میل جنسی

درمان کاهش میل جنسی اغلب بستگی به درمان مسئله اساسی دارد. اگر کمبود میل جنسی ناشی از یک وضعیت سلامت عمومی باشد، ممکن است لازم باشد داروها را تغییر دهید. اگر میل جنسی پایین شما علل روانی دارد، ممکن است مجبور شوید از یک درمانگر برای مشاوره در رابطه با آن بازدید کنید. شما همچنین می توانید اقداماتی را برای افزایش میل جنسی انجام دهید.

اقداماتی نظیر سبک زندگی سالم ، خواب کافی ، تمرین مدیریت استرس و داشتن رژیم غذایی سالم می تواند به بهبود و افزایش میل جنسی شما کمک نماید.