کجی آلت تناسلی یا بیماری پیرونی چیست؟

کجی آلت تناسلی (بیماری پیرونی) چیست؟

کجی آلت تناسلی یا بیماری پیرونی (Peyronie’s Disease) جایی است که پلاک‌ها (بخش‌هایی از بافت اسکار مسطح) در زیر پوست آلت تناسلی تشکیل می‌شوند. این پلاک ها می توانند باعث خم شدن یا فرورفتگی آلت تناسلی در حین نعوظ شوند. پلاک ها اغلب از طریق پوست قابل لمس هستند و می توانند دردناک باشند.

آلت تناسلی به طور معمول چگونه عمل می کند؟

نقش اصلی آلت تناسلی، انتقال ادرار و اسپرم به خارج از بدن است. ۳ لوله در داخل آلت تناسلی وجود دارد. یکی مجرای ادرار نام دارد که خالی است و ادرار را از مثانه از طریق آلت تناسلی به خارج می برد. ۲ لوله دیگر کورپورا کاورنوسا هستند که متشکل از دو بافت استوانه ای شکل است که از قاعده تا سر آلت امتداد یافته اند که این لوله‌ها نرم و اسفنجی هستند که با خون پر می‌شوند تا آلت تناسلی را در حین نعوظ سفت کنند. این ۳ لوله توسط یک غلاف فیبری بسیار سخت (تونیکا آلبوژینا) به هم پیچیده شده اند.

در حین رابطه جنسی، سفتی آلت تناسلی باعث می شود که فشار وارد کردن به واژن زن تا حدی برای مرد آسان شود. سپس مجرای ادرار به عنوان کانالی برای حمل منی به داخل واژن عمل می کند.

علائم کجی آلت تناسلی

پلاک های خمیدگی آلت تناسلی بیشتر (۷۰ درصد مواقع) در بالای (یا سمت پشتی) آلت تناسلی تشکیل می شوند. این پلاک‌ها باعث می‌شوند که آلت تناسلی کمتر انعطاف‌پذیر باشد و ممکن است باعث شود آلت تناسلی در هنگام سفت شدن به سمت بالا خم شود.

هنگامی که پلاک ها در پایین یا کنار آلت تناسلی ایجاد می شوند، خمیدگی به سمت پایین یا به طرفین خواهد بود. برخی از مردان بیش از یک پلاک دارند که ممکن است باعث انحنای پیچیده شود.

گاهی اوقات پلاک هایی تشکیل می شود که تمام اطراف آلت تناسلی را تشکیل می دهند. این پلاک‌ها اغلب باعث خمیدگی نمی‌شوند، اما ممکن است باعث شوند که ساقه آلت تناسلی مانند گردن یک بطری باریک شود که به این حالت “گردن بطری” می گویند.

در موارد بد، پلاک ممکن است کلسیم را جمع کند و بسیار سخت شود، تقریباً مانند یک استخوان. مردان همچنین ممکن است متوجه شوند که آلت تناسلی آنها کوچک یا کوتاه شده است.

سایر علائمی که نشان می دهد ممکن است به بیماری پیرونی یا کجی آلت تناسلی مبتلا باشید عبارتند از:

• آلت تناسلی خمیده/کج
• توده ها در آلت تناسلی
• نعوظ دردناک
• نعوظ های نرم
• داشتن مشکل در رابطه جنسی به دلیل آلت تناسلی خمیده/کج

بیماری خمیدگی آلت تناسلی می تواند کیفیت زندگی شما را بدتر کند. بیش از ۷۵ مرد از هر ۱۰۰ مرد مبتلا به بیماری پیرونی به دلیل آن استرس و افسردگی دارند. متأسفانه بسیاری از مردان مبتلا به بیماری پیرونی خجالت می کشند و ترجیح می دهند به جای دریافت کمک، در سکوت رنج ببرند.

بیماری انحنای آلت تناسلی چقدر شایع است؟

تصور می شود که بیماری کجی آلت تناسلی در حدود ۴ نفر از هر ۱۰۰ مرد بین ۴۰ تا ۷۰ سال رخ می دهد. این بیماری در مردان جوان نادر است ، اما در مردان ۳۰ ساله دیده شده است. تعداد موارد ممکن است بیشتر از تخمین ها باشد ، زیرا بسیاری از مردان ممکن است خجالت بکشند و ترجیح دهند به پزشک مراجعه نکنند.

جالب توجه است که موارد بیشتری از بیماری پیرونی در سال های اخیر مشاهده شده است. این ممکن است به این دلیل باشد که داروهای جدید برای اختلال نعوظ (ED) به بازار آمده اند و پزشکان ممکن است متوجه کجی آلت تناسلی در مردانی شوند که به دنبال کمک برای اختلال نعوظ هستند. به همین دلیل، تعداد موارد گزارش شده بیماری پیرونی ممکن است همچنان در حال افزایش باشد.

علل شیوع بیماری کجی آلت تناسلی

بیماری انحنای آلت تناسلی احتمالاً در اثر آسیب جزئی به آلت تناسلی ایجاد می شود.

این نوع آسیب اغلب در اثر رابطه جنسی شدید (مانند خم شدن آلت تناسلی در حین دخول یا فشار از استخوان شرمگاهی همسر) ایجاد می شود، اگرچه ممکن است در اثر ورزش یا حوادث دیگر نیز ایجاد شود.

آسیب به تونیکا آلبوژینیا ممکن است منجر به تشکیل بافت اسکار در سلول ها (فیبروز) شود. این بافت اسکار سپس پلاک بیماری خمیدگی آلت تناسلی را تشکیل می دهد. بیماری پیرونی نتیجه مشکلی در نحوه ترمیم زخم ها توسط بدن است.

همچنین در افرادی که از یک یا چند مورد از مشکلات بهداشتی زیر رنج می برند شایع تر است:

• دیابت
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا

سایر عوامل موثر در کجی آلت تناسلی

همه مردانی که از ضربه خفیف به آلت تناسلی رنج می برند به بیماری کجی آلت تناسلی مبتلا نمی شوند. به همین دلیل، اکثر محققان معتقدند که باید دلایل ژنتیکی یا محیطی وجود داشته باشد که پلاک های بیماری پیرونی تشکیل می شود.

مردان مبتلا به برخی اختلالات بافت همبند (مانند انقباضات دوپویترن یا تمپانواسکلروز) و مردانی که یکی از اعضای نزدیک خانواده خود به بیماری انحنای آلت تناسلی مبتلا هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن هستند. برخی از مسائل بهداشتی، مانند قند خون بالا، مصرف تنباکو، یا ترومای لگنی در گذشته، ممکن است منجر به مشکلات بهبود زخم شود و ممکن است به بیماری انحنای آلت تناسلی منجر گردد.

مراحل کجی آلت تناسلی

بیماری کجی آلت تناسلی اغلب به دو مرحله تقسیم می شود: مرحله حاد و مرحله مزمن. در هر دو مرحله، آلت تناسلی خمیده/کج ممکن است مشکلاتی در رابطه جنسی ایجاد کند. شما همچنین ممکن است اختلال در نعوظ داشته باشید.

فاز حاد: مرحله حاد معمولاً ۵ تا ۷ ماه طول می کشد ، اما در موارد نادر می تواند تا ۱۸ ماه ادامه یابد. در این مدت، پلاک‌ها در آلت تناسلی تشکیل می‌شوند، خمیدگی/انحنای آلت تناسلی بدتر می‌شود و ممکن است وقتی آلت تناسلی‌ سفت می‌شود احساس درد کنید.

فاز مزمن: فاز مزمن زمانی است که رشد پلاک متوقف می شود و آلت تناسلی بیش از این خم نمی شود. اگر در مرحله حاد درد همراه با نعوظ وجود داشته باشد، اغلب تا این زمان پایان یافته است.

تشخیص کجی آلت تناسلی

پزشک شما ممکن است تنها با یک معاینه فیزیکی بتواند تشخیص دهد که آیا شما بیماری پیرونی دارید. پلاک های سخت اغلب می توانند احساس شوند که آیا آلت تناسلی سفت است یا نه.

برای بررسی نحوه انحنای آلت تناسلی، پزشک شما ممکن است دارویی را به آلت تناسلی شما تزریق کند تا آن را سفت کند و ممکن است برای مطالعه عکس بگیرد. در برخی موارد، اولتراسوند داینامیک، که از امواج صوتی برای دریافت تصویری از آنچه در بدن شما است استفاده می‌کند، برای دیدن محل پلاک، بررسی تجمع کلسیم و نشان دادن جریان خون در آلت تناسلی شما استفاده می‌شود.

درمان کجی آلت تناسلی

در موارد بسیار کمی (حدود ۱۳ مورد از ۱۰۰ مورد)، بیماری پیرونی بدون درمان از بین می رود. اکثر پزشکان اورولوژیست درمان بیماری را بدون جراحی برای ۱۲ ماه اول پس از اولین تشخیص بیماری پیشنهاد می کنند. مردانی با پلاک های کوچک، انحنای کم آلت تناسلی، بدون درد و بدون مشکل جنسی ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. اگر نیاز به درمان دارید، انتخاب های زیادی وجود دارد.

داروهای خوراکی

دارودرمانی ممکن است به مردانی کمک کند که در مرحله حاد به شدت تحت تأثیر بیماری خمیدگی آلت تناسلی قرار گرفته اند. اکثر دستورالعمل های پزشکی داروهای خوراکی را توصیه نمی کنند ، زیرا مطالعات طولانی مدت فایده قانع کننده ای را نشان نداده اند.

ویتامین E خوراکی

ویتامین E یک آنتی اکسیدان است که به دلیل عوارض جانبی خفیف و هزینه کم آن بسیار محبوب است. مطالعات انجام شده در سال ۱۹۴۸ نشان می دهد که مصرف ویتامین E ممکن است پلاک ها را کوچکتر کند و به صاف شدن آلت تناسلی کمک کند. اما اکثر این مطالعات گروهی از افراد مصرف کننده ویتامین E را با گروهی از افرادی که ویتامین E مصرف نمی کردند (گروه کنترل) مقایسه نکردند. چند مطالعه روی یک گروه کنترل که ویتامین E استفاده کردند، نشان می‌دهند که ویتامین E بهتر از دارونما عمل نمی‌کند. (دارونما قرصی است که هیچ دارویی در آن وجود ندارد – یک “قرص قند.”)

آمینو بنزوات پتاسیم

مطالعات کوچک با کنترل های پلاسبو نشان می دهد که این ویتامین B کمپلکس به کاهش اندازه پلاک کمک می کند، اما نه کجی. متأسفانه پرهزینه است و بیماران باید روزانه ۲۴ قرص به مدت ۳ تا ۶ ماه مصرف کنند. همچنین می تواند معده شما را ناراحت کند، بنابراین بسیاری از مردان مصرف آن را متوقف می کنند.

تاموکسیفن

این داروی غیر استروئیدی و ضد استروژن برای درمان تومورهای دسموئید که مانند پلاک های بیماری پیرونی هستند، استفاده شده است. فقط چند مطالعه کنترل شده در مورد این دارو وجود دارد و آنها نشان نداده اند که تاموکسیفن بهتر از دارونما عمل می کند.

کلشی سین

کلشی سین یک عامل ضد تورم است که در چند مطالعه کوچک بدون کنترل نشان داده شده است که کمی مفید است. بسیاری از بیمارانی که کلشی سین مصرف می کنند دچار مشکلات معده می شوند و مصرف دارو را قطع می کنند. اما ثابت نشده است که بهتر از دارونما عمل می کند.

کارنیتین

کارنیتین یک داروی آنتی اکسیدانی است که تورم را کاهش می دهد تا به بهبود زخم ها کمک کند. مطالعات بدون کنترل برخی از مزایا را نشان می دهد. اما یک مطالعه کنترل شده اخیر نشان نداد که این دارو بهتر از دارونما عمل می کند.

تزریق آلت تناسلی

تزریق مستقیم دارو به پلاک اغلب برای مردان مبتلا به بیماری پیرونی زودرس یا کسانی که مطمئن نیستند می‌خواهند جراحی شوند استفاده می‌شود. پوست اغلب قبل از تزریق برای کاهش درد بی حس می شود.

تزریق وراپامیل

وراپامیل بیشتر برای درمان فشار خون بالا استفاده می شود. برخی از مطالعات نشان می دهد که تزریق وراپامیل ممکن است برای درد و انحنای آلت تناسلی موثر باشد. به نظر می رسد وراپامیل یک گزینه خوب و کم هزینه برای درمان بیماری کجی آلت تناسلی باشد. برای اثبات اینکه چقدر خوب کار می کند، به مطالعات کنترل شده بیشتری نیاز است.

تزریق اینترفرون

اینترفرون پروتئینی است که در بدن ساخته می شود و به کنترل تورم کمک می کند. نشان داده شده است که به کنترل اسکار کمک می کند، شاید با کاهش سرعت ساخت بافت اسکار و با ساخت آنزیمی که بافت اسکار را تجزیه می کند. آزمایش گسترده تزریق اینترفرون برای بیماری کجی آلت تناسلی نشان داد که این درمان ممکن است کمک کند.

تزریق کلاژناز

کلاژناز در بدن ساخته می شود و بافت های اسکار خاصی را تجزیه می کند. مطالعات نشان داده اند که تزریق کلاژناز به پلاک ها به رفع بیماری پیرونی کمک می کند. این دارو اکنون در ایالات متحده توسط سازمان غذا و دارو برای درمان مردانی که آلت تناسلی آنها بیش از ۳۰ درجه انحنا دارد تأیید شده است.

سایر درمان ها

راه های دیگر برای درمان بیماری انحنای آلت تناسلی در حال بررسی است. اما هنوز اطلاعات کافی در مورد آنها وجود ندارد که ثابت کند کار می کنند.

برخی از مطالعات کوچک نشان داده اند که کشش روزانه آلت تناسلی به مدت حداقل ۶ ماه ممکن است به بازیابی طول و انحنا کمک کند.

درمان آلت تناسلی با سونوگرافی، اشعه، امواج شوک، گرما و وراپامیل روی پوست نیز در حال بررسی است. اینها در اکثر موارد، اثبات نشده اند و توسط متخصصان این حوزه توصیه نمی شوند.

جراحی برای بیماری پیرونی

جراحی مختص مردانی است که ناهنجاری‌های شدیدتر و ناتوان کننده آلت تناسلی دارند که رابطه جنسی را سخت می‌کند. اکثر پزشکان پیشنهاد می کنند تا زمانی که پلاک و خمیدگی بدتر نشده و بیمار حداقل برای ۹ تا ۱۲ ماه بدتر نشده است ، جراحی را به تعویق بیندازید.

قبل از جراحی، پزشک شما ممکن است جریان خون آلت تناسلی را با تزریق دارویی که آن را سفت می‌کند بررسی کند و همچنین ممکن است با استفاده از سونوگرافی به داخل آلت تناسلی نیز نگاه کند.

این آزمایش‌ها به نشان دادن آنچه در داخل آلت تناسلی شما می‌گذرد (مانند اینکه آیا اختلال نعوظ هم وجود دارد) کمک می‌کند تا اورولوژیست بتواند تصمیم بگیرد که کدام نوع جراحی برای شما بهترین است.

جراحی برای کوتاه کردن طرف آلت تناسلی در مقابل پلاک / منحنی

این نوع جراحی را می توان با برش دادن تکه های کوچک بافت در قسمت بیرونی منحنی و دوخت آن به صورت بسته و یا با تا کردن بافت و کشیدن آن با نخ جراحی انجام داد. این جراحی اغلب بی‌خطر است، انجام آن برای جراح آسان است و خطر مشکلات پایینی دارد (مانند خونریزی یا بدتر شدن اختلال نعوظ ).

اشکال دیگر این است که این نوع جراحی می تواند آلت تناسلی را کوتاهتر کند. این جراحی برای مردانی که اختلال نعوظ خفیف دارند یا بدون اختلال نعوظ هستند، انحنای آلت تناسلی خفیف تا متوسط ​​و آلت تناسلی بلند دارند، بهتر است.

جراحی برای بلندتر کردن قسمتی از آلت تناسلی که خمیده است

این نوع جراحی زمانی استفاده می شود که انحنای آلت تناسلی شدید باشد، پلاک کلسیفیه شود یا شفت بسیار باریک شده باشد.

جراح برای کاهش تنش ، پلاک را برش می دهد و ممکن است مقداری از پلاک را بردارد. سپس فضای باقی مانده با پیوند پر می شود.

در بیشتر موارد، این جراحی آلت تناسلی را خیلی کوتاه نمی کند. اما انجام این کار برای جراح سخت تر است و این خطر وجود دارد که اختلال نعوظ را بدتر کند. این جراحی اغلب فقط برای مواردی از بدشکلی شدید در مردانی توصیه می شود که قادر به نعوظ به اندازه کافی برای رابطه جنسی هستند.

دستگاه های پروتز آلت تناسلی

پروتز آلت تناسلی یا پمپ باد شونده یا میله های سیلیکونی که در داخل آلت تناسلی قرار می گیرند گزینه های خوبی برای مردان مبتلا به بیماری انحنای آلت تناسلی و اختلال نعوظ متوسط ​​تا شدید هستند. در بیشتر موارد، این کار آلت تناسلی را صاف می کند و به آن اجازه می دهد تا برای رابطه جنسی به اندازه کافی سفت شود. اگر دستگاه به اندازه کافی آلت تناسلی را صاف نکند، جراح ممکن است با مدل سازی پلاک در برابر پروتز سفت یا با برش پلاک و استفاده از پیوند برای پوشاندن دهانه، آن را بیشتر صاف کند.

بعد از درمان

یک پانسمان فشار سبک اغلب به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از جراحی روی آلت تناسلی قرار می گیرد تا به روند بهبودی کمک کند. در طول جراحی، یک لوله (کاتتر) از انتهای آلت تناسلی به داخل مثانه گذاشته می‌شود و ممکن است وقتی از خواب بیدار می‌شوید همچنان در جای خود باشد. لوله اغلب در اتاق ریکاوری در هنگام ترخیص صبح روز بعد برداشته می شود.

ممکن است به شما آنتی بیوتیک داده شود تا چند روز مصرف کنید تا خطر عفونت را کاهش داده و به کاهش تورم کمک کند و همچنین داروهای ضد درد.

همچنین حداقل تا ۶ هفته پس از جراحی نباید رابطه جنسی داشته باشید.

سوالات متداول

آیا مردان مبتلا به بیماری پیرونی بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های دیگر هستند؟

برخی از مردان مبتلا به بیماری پیرونی (حدود ۱۳ از ۱۰۰) در سایر قسمت های بدن فیبروز می گیرند. شایع ترین محل ها دست و پا هستند. انقباض دوپوئیترن که در آن فیبروز در بافت کف دست رخ می دهد، یکی از مشکلات سلامتی مرتبط با بیماری کجی آلت تناسلی است. انقباض دوپویترن ممکن است به خم شدن دائمی انگشتان خارجی منجر شود. مشخص نیست که چه چیزی باعث ایجاد پلاک در هر یک از این بیماری ها می شود یا اینکه چرا مردان مبتلا به بیماری پیرونی بیشتر در معرض انقباض دوپویترن هستند.

آیا بیماری پیرونی به سرطان تبدیل می شود؟

سلول‌های گرفته‌شده از پلاک‌های پیرونی ممکن است از برخی جهات مانند سلول‌های سرطانی عمل کنند، مانند اینکه به طور طبیعی نمی‌میرند و تومور تشکیل می‌دهند. اما هرگز موردی از بیماری پیرونی که در انسان به سرطان تبدیل شده باشد، وجود نداشته است. اگر علائم دیگری دارید که اغلب با بیماری پیرونی دیده نمی شوند، مانند خونریزی خارجی، مشکل ادرار کردن، یا درد آلت تناسلی که برای مدت طولانی ادامه دارد، پزشک ممکن است نمونه ای از بافت (بیوپسی) را برای مطالعه بیشتر بگیرد.

مطالعه مقالات زیر نیز به شما توصیه می گردد:

• چه عواملی باعث کوچک شدن آلت تناسلی می شوند؟
• بیماریهای شایع اورولوژی اطفال و کودکان
• اختلالات جنسی مردان
• آیا درمان های بزرگ شدن آلت تناسلی کار می کنند؟
• علل و عوامل خطر اختلال نعوظ