مثانه

عفونت ادراری و عفونت مثانه در خانم های متاهل شایع بوده ، بطوریکه هر خانم متاهل حداقل یکبار در طول عمر خود مبتلا به این بیماری می شود.

ابتلا به عفونت مثانه تا شش بار در طول سال برای یک خانم متاهل قابل انتظار است و نیاز به بررسی تصویر برداری ندارد.

تبدیل فوری عفونت مثانه در یک خانم به عفونت کلیوی نشانه ای از برگشت ادرار از مثانه به کلیه در این فرد است.

سوزش، تکرر و تغییر رنگ ادرار از علائم اولیه عفونت مثانه است.

دفع خون بصورت لخته و بوی بد ادرار نیز از دیگر علائم عفونت مثانه است.

درمان فوری آنتی بیوتیکی موجب جلوگیری از ابتلا به عفونت کلیه و همچنین عفونت خون در بیمار می گردد.

• سرطان مثانه و دلایل آن
• برای داشتن مثانه سالم چه باید کرد؟
• افتادگی مثانه در زنان

علائم عفونت ادراری در خانم ها عبارتند از :

• احساس ناراحتي هنگام ادرار کردن
• تکرر ادرار همراه با درد
• ادرار بدبو
• تغيير رنگ ادرار به سمت تيره يا رنگ چای
• وجود خون واضح در ادرار

سیستوگرام یا سیستوگرافی یک معاینه پزشکی است که مستلزم دستیابی به تصاویری از مثانه ادراری با اشعه ایکس است. این معاینه عمدتا برای تشخیص مشکلات مثانه استفاده می شود و توسط یک رادیولوژیست با کمک یک تکنسین اشعه ایکس انجام می شود.

هدف آزمون سیستوگرام

سیستولوژی اغلب برای تشخیص ریفلاکس ادرار، همچنین به عنوان ریفلاکس vesicoureteral یا ریفلاکس به کار می رود. این بیماری اغلب با عود مجدد ادراری (UTIs) مشخص می شود. اگر شما در مورد آن شکایت دارید و پزشک شما مشکوک است که ممکن است ریفلاکس ادرار داشته باشد، او یک سیستوگرام را سفارش می دهد.

اگر شما گزارش کرده اید که آسیب به ناحیه لگن شما دیده شده است ، برای اطمینان از این که مثانه شما پاره نشده است و هیچ آسیب ساختاری برای آن وجود ندارد، پزشک شما ممکن است این آزمایش را سفارش دهد . همچنین با داشتن مشکلات ادرار کردن، ادرار دردناک کردن، خون در ادرار و ادرار مکرر، ممکن است دکتر شما مشکوک به پولیپ مثانه یا تومور شود و ممکن است به شما یک سیستوگرام تجویز نماید.

قبل یا بعد از عمل جراحی ستون فقرات، پزشک ممکن است بخواهد با مشکلات عصبی که ستون فقرات را به مثانه وصل می کند، پروب را بررسی کند و برای انجام این کار از یک سیستوگرافی استفاده شود.

محدودیت های سیستوگرام

توجه داشته باشید که یک سیتوگرام نمیتواند برای تشخیص هر مشکل خاصی که شامل مثانه شما باشد، استفاده شود. پزشک شما به طور استراتژیک، بر اساس علائمی که در حال حاضر و سابقه پزشکی شما دارد، توصیه خواهد کرد.

آزمون های مشابه سیستوگرام

یک سیستوگرام بسیار شبیه به سیستوسکوپی است که از لحاظ شرایطی که برای شناسایی و تشخیص آنها مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال، آنها روش های مختلفی دارند.

با استفاده از سيستوسکوپي، اشعه ايکس براي تجسم مثانه استفاده نمي شود. در عوض، یک لوله نازک از طریق باز کردن ادرار به مثانه شما وارد می شود و یک دوربین کوچک که به لوله متصل است (یک سيستوسکوپ) پزشک را به آنچه او نیاز دارد می رساند.

خطرات و اختلالات سیستوگرام

خطر ابتلا به عفونت مثانه پس از سيستوگرافي وجود دارد اما اين نادر است. تمام مواد مورد استفاده باید استریل باشند. کاتتر که در حین آزمایش وارد مثانه شما می شود، ممکن است باعث خونریزی و / یا خون در ادرار شما شود. این یک علت برای نگرانی نیست – پزشک شما توضیح می دهد که چقدر زمان طول می کشد، چه مقدار خونریزی طبیعی است و تا چه زمانی باید خونریزی انجام شود.

از آنجا که این معاینه شامل استفاده از اشعه ایکس می شود، شما در معرض تابش قرار خواهید گرفت. خوشبختانه، سطح رادیواکتیویتی که در معرض آن قرار می گیرید، حداقل است و در هر صورت نباید عوارض جانبی داشته باشد. با این حال، اگر در گذشته از اشعه ایکس پزشکی استفاده کرده باشید، باید در مورد آن به پزشک خود بگویید.

درگیری های سیستوگرام

اگر حامله باشید، توصیه نمی شود که سیستوگرام را تجویز کنید، زیرا قرار گرفتن در معرض تابش در دوران بارداری می تواند منجر به نقص در زایمان شود. شما باید به پزشک خود اطلاع دهید که در هر حال ممکن است باردار باشید.

افراد مبتلا به حساسیت یا آلرژی به دارو و رنگ کنتراست ممکن است قادر به انجام این معاینه نباشند. قبل از هر گونه اقدامی ، آلرژی غذایی و داروهای خود را به پزشک خویش بازگو نمایید.

سابقه پزشکی کامل شما باید برای پزشک شما در دسترس باشد. ممکن است شرایط خاصی وجود داشته باشد یا فاکتورهای خطرناکی وجود داشته باشد که قبل از دستور سيستوگرام به بررسی و بحث نیاز دارد.

قبل از آزمون سیستوگرام

هنگامی که دکتر شما این آزمایش را توصیه می کند می توانید انتظار داشته باشید که در مورد وضعیت پزشکی، بیماری های اخیر و وضعیت فعلی سلامت، از جمله هر گونه دارو یا مکمل که در حال حاضر مصرف می کنید صحبت کنید. شما باید هرگونه آلرژی را که ممکن است به داروهایتان، ید، رنگ کنتراست و  یا لاتکس دارید برای پزشک خود اعلام کنید.

دکتر شما به شما دستورالعمل های روشنی در مورد چگونگی آماده شدن برای آزمون ارائه می دهد. گاهی اوقات، اما نه همیشه، آزمایش نیاز به فقط نوشیدن مایعات در روز آزمون و نخوردن غذا است. این ممکن است شامل استفاده از ملین ها یا نیاز به تنقیه باشد.

از شما خواسته می شود که یک فرم رضایت نامه را در دفتر دکتر یا در محل معاینه امضا کنید. شما باید فرم را با دقت بخوانید و در مورد قسمتهایی که مشخص نیست در مورد آنها سوال کنید.

زمان سنجی

امتحان واقعی می تواند تا یک ساعت طول بکشد. قبل از انجام این روش، مسئول رادیوگرافی در مورد وضعیت سلامت و هرگونه آلرژی سوال می کند. اگر قبلا فرم رضایت نامه را در دفتر دکتر پر نکرده اید ، باید انتظار داشته باشید تا زمان پر کردن و امضای آن قبل از آزمون باشد.

محل

یک سیستوگرام معمولا در بخش رادیولوژی بیمارستان وجود دارد.

غذا و نوشیدنی

این بستگی به دستورالعملهایی است که پزشک شما به شما داده است. بعضی از پزشکان ممکن است اصرار داشته باشند که شما غذا نخورید و فقط در طول روز مایعات بنوشید، در حالی که دیگران ممکن است بر اساس مورد منحصر به فرد شما چنین تجویزی ننمایند.

همراه بیمار

از آنجا که یک سیستوگرام شامل هیچ بیهوشی یا آرام بخش نیست، لازم نیست که با یک دوست یا عضو خانواده بروید. شما قادر خواهید بود خودتان به شخصه به خانه بروید .

در طول آزمون سیستوگرام

پیش آزمون

مسئول رادیوگرافی تمام مراحل را برای شما توضیح می دهد. او همچنین هر سوالی و یا نگرانی شما را پاسخگو خواهد بود.

ممکن است لازم باشد که فرم رضایت نامه خود را پر کنید و امضای خود را برای انجام معاینه انجام دهید.

از شما خواسته می شود که لباس مخصوص بیمارستان را بپوشید و لباس هایتان را تعویض نمایید.

در طول آزمون

به طور کلی، در اینجا چیزی است که می توانید انتظار داشته باشید.

۱- از شما خواسته خواهد شد که به صورت طاق باز ، روی میز اشعه ایکس دراز بکشید.
۲- پرستار ممکن است منطقه تناسلی شما را شستشو دهد یا تمیز کند.
۳- رادیولوژیست یک کاتتر کوچک را به مجرای ادرار (مجرای ادرار شما باز می شود) را وارد می کند . کاتتر ممکن است جهت نگهداری و تکان نخوردن به جایی از ران یا پوست شما با استفاده از چسب چسبانیده شود . وقتی سوند در حال جابجایی است، ممکن است احساس ناراحتی یا ناخوشایندی کنید، آنچه را که احساس می کنید، با تکنسین مطرح نمایید .
۴- رادیولوژیست مثانه شما را با مایع کنتراست (اشعه ایکس) از طریق کاتتر پر می کند. رنگ اشعه ایکس باعث می شود که اندام شما روی اشعه ایکس قابل مشاهده باشد.
۵- رادیولوژیست عکس های اشعه ایکس را می گیرد. از شما خواسته می شود که به جایگاه های مختلف حرکت کنید تا رادیولوژیست بتواند دیدگاه های بهتر از اندام شما را ببیند.
۶- کاتتر پس از آن حذف خواهد شد، و شما مجاز به استفاده از توالت هستید. ممکن است که پس از بازگشت از توالت، با یک اشعه ایکس نهایی تصویری برداشته شود تا رادیولوژیست بتواند بررسی کند که آیا مثانه خود را کاملا خالی کرده اید یا هنوز رنگ کنتراست در آن وجود دارد.

پس از آزمون

پس از این معاینه، هیچ خرابی وجود ندارد و می توانید بلافاصله پس از آن به زندگی منظم خود بازگردید.

پس از آن به مرور زمان وقتی سعی می کنید ادرار کنید احساس سوزش کمتری خواهید داشت. این طبیعی است و در عرض ۱۲ تا ۲۴ ساعت حل خواهد گشت . شما باید برای بقیه روز بیشتر آب و مایعات بنوشید تا هر گونه از رنگ های اشعه ایکس باقی مانده را خارج نمایید . این همچنین به جلوگیری از عفونت کمک می کند.

اگر متوجه خونریزی یا تب و یا مشکل ادرار شده اید، باید بلافاصله به پزشک خود مراجعه کنید.

تفسیر نتایج آزمون سیستوگرام

رادیولوژیستی که این معاینه را انجام داده است نتایج آزمایش شما را تفسیر و گزارش را به دکتر شما ارسال می کند. نتایج و گزارش به پزشک شما کمک می کند علت عفونت های دستگاه ادراری و یا مشکلات مثانه را تعیین کند. دکتر شما در طول ملاقات بعدی در مورد نتایج و پیامدهای آن با شما بحث خواهد کرد.

پیگیری

قدم های بعدی که پزشک شما برای شما توصیه می کند به نتایج و تفسیر آزمون سیستوگرام شما بستگی دارد. اگر برای شما ریفلاکس ادرار تشخیص داده شده است، به احتمال زیاد آنتی بیوتیک ها را برای مقابله با UTI ها تجویز می کند و ممکن است مجبور شوید جراحی انجام دهید تا نقص در دریچه را برطرف کنید تا از برگشت ادرار جلوگیری نمایید. اگر تومور یا پولیپ سرطانی دارید، ممکن است نیاز به درمان با شیمی درمانی، پرتودرمانی و / یا جراحی داشته باشید.

کلام نهایی

طبیعی است که در مواجهه با معاینات و بررسی های پزشکی نگران باشید و درباره نتایج آزمایشات عصبی باشید. تا مشخص شدن نتایج نهایی اگر شما دوستان نزدیک یا خانوادگی دارید، ممکن است مفید باشد که در مورد ترس و نگرانی خود به آنها صحبت کنید، زیرا به اشتراک گذاری نگرانی می تواند به شما کمک کند تا بهتر عمل کنید.

رییس دومین کنگره بین‌المللی نورویورولوژی ایران گفت: ۲۵ درصد شب ادراری‌ها از نوع نهفته فلج عصبی مثانه است که در صورت تشخیص دیرهنگام ممکن است سبب برگشت ادرار از مثانه به کلیه، ایجاد مثانه عصبی و حتی مرگ کودک شود.

به گزارش خبرنگار گروه علمی ایرنا، «فرزانه شریفی‌اقدس» در دومین کنگره بین‌المللی نورویورولوژی ایران توضیح داد: بیماری‌هایی همچون ﻣﻨﻨﮕﻮﺳﻞ و ﻣﻨﻨﮕﻮﻣﯿﻠﻮﺳﻞ سبب می‌شود بخشی از استخوان‌های ستون فقرات کودک به درستی تشکیل نشده و ضایعاتی به صورت آشکار یا نهفته شکل گیرد.

وی ۲ علت اصلی ابتلا کودک به ضایعات ستون فقرات و در نتیجه ایجاد مثانه نوروژونیک را کمبود مصرف اسیدفولیک در مادر باردار و دیابت بارداری اعلام کرد.

رییس دومین کنگره بین‌المللی نورویورولوژی ایران شب‌ادراری در کودکان را به ۲ دسته ساده و پیچیده تقسیم کرد که در نوع ساده اگر نتیجه آزمایش و سونوگرافی کودک طبیعی باشد، می‌توان تا پنج سال صبر کرد.

وی اضافه کرد:‌ در نوع پیچیده شب ادراری اطفال، نشانه‌هایی از بیماری نورولوژی و اختلال عصب مثانه وجود دارد که این نوع از شب ادراری بسیار خطرناک و نوع نهفته عصب مثانه است که به صورت شب ادراری تظاهر می‌کند.

شریفی‌اقدس گفت: بسیاری از والدین دیر متوجه ابتلا فرزندشان به این مشکل می‌شوند؛ زیرا در سال‌های نخستین فرزند خود را پوشک می‌کنند و این امر سبب از دست رفتن زمان می‌شود که در نهایت با طولانی شدن بی کنترلی ادرار در مثانه کودک، کلیه‌ها آسیب می بیند و متاسفانه زمانی به متخصص اورولوژیست مراجعه می‌شود که مثانه به مسیر غیربازگشت رسیده و کلیه‌ها نیز دچار ضایعه شده است.

وی ادامه داد:‌ والدین باید ضایعات پوستی ناحیه کمر کودک را جدی بگیرند؛ زیرا در صورت شناسایی بموقع، ۵۰ درصد درمان‌های موجود به کنترل ادرار منجر می شود و از عوارض کلیوی پیشگیری می‌ کند.

• مثانه عصبی یا مثانه نوروژنیک چیست ؟ علائم ، تشخیص و درمان مثانه عصبی
• تشخیص و درمان عفونت مثانه
• عفونت مثانه چیست ؟ دلایل و علائم عفونت مثانه

چندین عضله و اعصاب باید با هم همکاری کنند تا مثانه شما برای نگهداری ادرار آماده شده و سپس آن را خالی کنید .
پیام های عصبی بین مغز و عضلات که تخلیه مثانه را کنترل می کنند رد و بدل می شوند و حرکت می کنند .
اگر این اعصاب به علت بیماری یا جراحتی آسیب دیده باشند، ممکن است عضلات نتوانند در زمان مناسب سفت یا آرام شوند.

در افراد مبتلا به مثانه عصبی ، اعصاب و ماهیچه ها به خوبی کار نمی کنند.
در نتیجه، مثانه ممکن است عمل تخلیه شدن و پر شدن را به درستی انجام ندهد .
عضلات مثانه ممکن است بیش از حد فعال شوند و بیشتر از حد طبیعی فشار آورند و قبل از اینکه مثانه پر از ادرار باشد احساس ادرار داشته باشیم .

گاهی اوقات عضلات بیش از حد سست و اجازه می دهند ادرار قبل از اینکه شما آماده رفتن به توالت شوید (بی اختیاری) نشت کند .
در افراد دیگری عضله مثانه ممکن است کمبود داشته باشد، به این معنی که وقتی ادرار پر می شود، آن را فشرده نمی کند و به طور کامل ادارار خالی نخواهد شد.
عضلات اطراف مجرای ادرار نیز ممکن است به درستی کار نکنند و ممکن است در هنگام تلاش برای خالی کردن مثانه شما بصورت منقبض باقی بمانند.

علائم مثانه عصبی

علائم مثانه عصبی از فرد به فرد متفاوت است. آنها همچنین به نوع آسیب عصبی فرد بستگی دارد.
علائم ممکن است شامل عفونت های دستگاه ادراری، سنگ کلیه و عدم توانایی کنترل ادرار و مقدار ادرار شما باشد.
افراد مبتلا به مثانه عصبی (اغلب با سکته مغزی، بیماری های مغزی و بیماری پارکینسون دیده می شوند) ممکن است احساس ناخوشایندی برای رفتن به توالت داشته باشند که نمی تواند نادیده گرفته شوند که اصولا رفتن به توالت برای آنها را سخت می نماید .
همچنین احساس نشت بصورت چند قطره و بسیار خفیف یکی دیگر از علائم مثانه عصبی است (بیش از هشت بار در ۲۴ ساعت).

برخی از افراد مبتلا به مثانه عصبی مشکل متفاوت دارند. آنها نمیتوانند مثانه خود را خالی کنند .
این علائم در افراد مبتلا به دیابت، مولتیپل اسکلروز، فلج اطفال، سیفلیس یا جراحی قبلی لگن رایج است.

علائم مثانه عصبی ممکن است به علائم بیماری های دیگر شبیه باشد در نتیجه با پزشک مراقب خود برای تشخیص صحبت کنید.

تشخیص مثانه عصبی

مثانه نوروژنیک یا عصبی شامل سیستم عصبی و مثانه است و پزشکان آزمایش های مختلفی برای تعیین سلامت هر دو انجام می دهند.
صحبت با پزشک اورولوژیست در مورد علائم شما می تواند اولین گام مهم باشد.
پزشک شما ممکن است از تاریخچه پزشکی و عادت های روزانه شما سؤال کند.
آنها همچنین ممکن است از شما بخواهند تا یک معاینه فیزیکی را بر روی شما انجام دهند.

معاینه فیزیکی برای زنان ممکن است به شکم، لگن و رکتوم نگاه کند .
برای مردان، شکم، رکتوم و پروستات ممکن است بررسی شود .

شما همچنین ممکن است نیاز به انجام یک نمونه ادرار برای آزمایش عفونت داشته باشید .
همچنین از شما نیز ممکن است خواسته شود یک تست “پد” انجام دهید. برای این آزمون لازم است که یک پد مخصوص رنگ شده را پوشیده که رنگ این پد هنگامی که ادرار نشت می کند تغییر می کند.

پزشک شما ممکن است سایر آزمون ها را برای اندازه گیری نحوه کار دستگاه ادراری یا تجویز یک اشعه ایکس یا اسکن برای کمک به شما را تشخیص دهد.

درمان مثانه عصبی

مثانه نوروژنیک یک وضعیت جدی است، اما وقتی که از نزدیک مراقبت و درمان شود، بهترین راهی است که بیماران می توانند پیشرفت های زیادی در کیفیت زندگی خود داشته باشند.
درمان ویژه برای مثانه عصبی که توسط پزشک شما ارائه می شود بر اساس نکات زیر میتواند متفاوت باشد:

• سن شما، بهداشت عمومی و تاریخچه پزشکی
• علت آسیب عصبی
• نوع علائم
• شدت علائم

چگونه عفونت مثانه تشخیص داده می شود؟

جهت تشخیص و درمان عفونت مثانه یک پزشک می تواند با استفاده از انجام یک آزمایش ادرار تشخیص دهد.
این آزمایش بر روی یک نمونه از ادرار برای بررسی وجود گزینه های زیر صورت می گیرد :

•  گلبول های سفید خون
•  سلول های قرمز خون
•  نیتریت ها
•  باکتری ها

پزشک شما همچنین ممکن است یک آزمایش ادرار را انجام دهد که یک آزمایش برای تعیین نوع باکتری در ادرار است که باعث عفونت می شود.
هنگامی که نوع باکتری شناخته شده است، حساسیت آنتی بیوتیکی آزمایش خواهد شد تا تعیین شود که آنتی بیوتیک بهترین درمان عفونت است.

چگونه عفونت مثانه درمان می شود؟

درمان عفونت مثانه با تجویز داروهایی جهت از بین بردن باکتریها که معمولا آنتی بیوتیک ها و داروهایی که درد و سوزش را کاهش می دهند می باشند .

درمان دارویی عفونت مثانه

آنتی بیوتیک های خوراکی برای کشتن باکتری هایی که باعث عفونت مثانه می شوند استفاده می شود.
اگر درد و سوزش احساس می کنید، پزشک ممکن است دارو را برای تسکین این علائم تجویز کند.

درمان خانگی عفونت مثانه

هنگامی که عفونت مثانه دارید با مصرف زیاد مایعات و نوشیدنی ها می توانید باکتری ها را از مثانه خود بیرون کنید.
آب بهترین است ، زیرا آب آزاد و خالی از کافئین و شیرین کننده های مصنوعی میباشد که در معرض عوامل مثبت مثانه هستند.
آبمیوه ها و عصاره ها ممکن است نقش مهمی در جلوگیری از عفونت مثانه در برابر باکتری داشته باشد.
در یک مطالعه اخیر که در مرزهای میکروبیولوژی منتشر شد، آب زغال اخته تعداد باکتری ها در مثانه را کاهش داد اما این عفونت را به طور کامل درمان نمی کرد.

عفونت مثانه چیست ؟ دلایل و علائم عفونت مثانه

آیا میتوان از عفونت مثانه جلوگیری کرد؟

برخی تغییرات شیوه زندگی احتمال شانس گرفتن عفونت مثانه را کاهش می دهد.
اگر در معرض عفونت مجاری مثانه هستید، پزشک ممکن است از درمان پیشگیرانه استفاده کند.
این شامل آنتی بیوتیک هایی است که در دوزهای روزانه کوچک برای جلوگیری یا کنترل عفونت مثانه صورت می گیرد.

تغییر سبک زندگی

کالج آمریكا متخصص زنان و زایمان توصیه می كند كه برخی از تغییرات شیوه زندگی زیر باعث كاهش بروز عفونت های مثانه شود:

•  نوشیدن شش تا هشت لیوان آب در روز .
•  هر روز آبمیوه بخورید.
•  به محض این که احساس کردید، ادرار کنید.
•  اگر شما زن هستید از جلو و عقب بعد از ادرار بشویید.
•  از دوش، اسپری های بهداشتی زنانه، صابون های عطردار و یا پودری استفاده نکنید.
•  به جای وان در حمام ، دوش بگیرید.
•  لباس زیر پنبه ای و لباس های شسته و رفته را بپوشید.
•  عدم استفاده از کاندوم های روان کننده روغنی
•  قبل و بعد از فعالیت جنسی ادرار کنید.

درمان آنتی بیوتیک پیشگیرانه

اگر شما یک زن مبتلا به عفونت مجاری مثانه هستید، ممکن است دکتر شما یک نسخه از آنتی بیوتیک های روزانه برای جلوگیری از عفونت و یا زمانی که شما احساس علائم عفونت مثانه را احساس می کنید تجویز نماید .
آنها همچنین ممکن است سفارش کنند یک بار پس از فعالیت جنسی یک عدد آنتی بیوتیک مصرف کنند.

چشم انداز بلند مدت

بیشتر عفونت های مثانه در ۴۸ ساعت پس از مصرف آنتی بیوتیک مناسب کاهش می یابد.
مهم است که تمام آنتی بیوتیک های تجویز شده مصرف شوند ، حتی اگر احساس می کنید بهتر شده اید.
بعضی از عفونت های مثانه می توانند به علت مقاوم شدن باکتری ها به آنتی بیوتیک، درمان با تاخیر یا ناکافی یا سایر مسائل مربوط به سلامت، به کلیه ها گسترش پیدا کنند.
اگر عفونت های مثانه مجدد داشته باشید، مهم است که دکتر خود را ببینید.

گاهی اوقات به آزمایش های خاص نیاز می باشد تا مطمئن شوید سیستم ادراری شما سالم است.
عفونت های مزمن مثانه نیازمند ترکیبی از درمان و اقدامات پیشگیرانه تر تهاجمی است.
در بعضی موارد ممکن است آنتی بیوتیک های طولانی مدت روزانه لازم باشد.
فعال و پیگیر بودن در مورد جلوگیری و درمان عفونت های مثانه می تواند به کاهش وقوع آنها و همچنین درد و عوارض احتمالی همراه با آنها کمک کند.
هر چه زودتر و سریعتر پیگیری درمان عفونت مثانه باشید احتمال این کمتر است که عفونت گسترش یابد و هر چه زودتر احساس بهتر شدن می کنید.

عفونت مثانه چیست ؟ دلایل و علائم عفونت مثانه

عفونت مثانه اغلب به علت عفونت باکتریایی درون مثانه است.همچنین برای افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف، مخمر می تواند عفونت های مثانه را ایجاد کند.

عفونت مثانه نوعی عفونت ادراری است (UTI).
این به عفونت در هر نقطه از دستگاه ادراری، مثلا مثانه ، کلیه ها، حالب ها یا مجرای ادراری اشاره دارد.
اکثر موارد عفونت مثانه حاد هستند، به این معنی که آنها ناگهان رخ می دهند.
موارد دیگر ممکن است مزمن باشند، به این معنی که آنها در طولانی مدت تجدید می شوند.
درمان اولیه برای جلوگیری از گسترش عفونت بسیار اساسی و مهم است.

چه چیزی باعث عفونت مثانه می شود؟

باکتری هایی که از طریق مجرای ادرار وارد می شوند و به مثانه انتقال می یابند، باعث عفونت های مثانه می شوند.
به طور معمول، در طی ادرار کردن باکتری ها را از بین می روند .
گاهی اوقات باکتری ها می توانند به دیواره های مثانه متصل شوند و به سرعت پخش شوند.
این ناتوانایی بدن برای نابودی آنها ، منجر به بروز عفونت مثانه می شود.
به گفته موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیه (NIDDK)، اکثر عفونت های مثانه به وسیله Escherichia coli (E. coli) ایجاد می شود.
این نوع باکتری ها به طور طبیعی در روده بزرگ وجود دارد.
هنگامی که باکتری از مدفوع روی پوست قرار می گیرد و وارد مجرای مجرای ادرار می شود، عفونت ممکن است رخ دهد.
در زنان، مجرای ادرار کوتاه است و باز کردن دور از سوراخ مقعد نیست، بنابراین باکتری ها به راحتی می توانند از یک سیستم بدن به دیگری حرکت کنند.

علائم عفونت مثانه چیست؟

علائم عفونت مثانه بسته به شدت آن متفاوت است.
شما بلافاصله تغییرات را در هنگام ادرار میبینید.

برخی از نشانه های رایج عبارتند از:

• درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
• ادرار ابری یا خونین
• ادرار بیشتر از حد معمول، که “فرکانس” نامیده می شود
• ادرار مضر
• احساس مکرر نیاز به ادرار کردن، که اورژانسی و فوری نامیده می شود
• کمردرد یا فشار در شکم کمر یا کمر پشت

هنگامی که عفونت مثانه پخش می شود، آنها همچنین می توانند کمر درد را ایجاد کنند.
این درد با عفونت در کلیه ها همراه است.
برعکس درد عضلانی، این درد بدون توجه به موقعیت یا فعالیت شما پایدار خواهد ماند.
عفونت کلیه اغلب باعث تب، لرز، تهوع و استفراغ می شود.
شما معمولا احساس بدی می کنید.
عفونت های کلیه جدی تر از عفونت های مثانه هستند و نیازمند مراقبت پزشکی فوری هستند.

چه کسانی در معرض خطر عفونت مثانه هستند؟

هر کسی می تواند عفونت های مثانه را دریافت کند، اما زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
این به این دلیل است که زنان دارای مجرای کوتاهتر هستند و باعث می شود که مسیر باکتری برای رسیدن به مثانه آسان تر شود.
مجرای ادراری زنان نیز در نزدیکی مجاری انتهای روده بزرگ و مقعد نسبت به مجرای ادرار مردان قرار دارد.
این به این معنی است که فاصله ای کوتاه برای سفر باکتری ها وجود دارد.

همانطور که با افزایش سن مردان پروستات می تواند بزرگ شود. این می تواند منجر به انسداد جریان ادرار شود و احتمال ایجاد یک عفونت ادراری را افزایش دهد.
احتمال عفونت ادراری در مردان مسن افزایش می یابد.

عوامل دیگر می توانند خطر ابتلا به عفونت های مثانه را برای مردان و زنان افزایش دهند از جمله شامل :

• افزایش سن
• بی حرکتی و کم حرکتی
• مصرف و نوشیدن مایع ناکافی
• کسانی که در معرض جراحی داخلی دستگاه ادراری قرار دارند .
• سوند ادراری
• انسداد مجاری ادرار که انسداد مثانه یا مجرای ادرار است
• اختلالات دستگاه ادراری که ناشی از نقص مادرزادی و مجروحیت است
• احتباس ادرار  که به معنی مشکل تخلیه مثانه است
• مجرای ادراری باریک و تنگ
• پروستات بزرگ شده
• بی اختیاری روده
• بارداری
• دیابت
• شرایط سیستم عصبی که بر عملکرد مثانه تاثیر می گذارد، مانند مولتیپل اسکلروزیس
• سیستم ایمنی ضعیف

تشخیص و درمان عفونت مثانه

دفع کنترل نشده ی ادرار از مثانه، بی اختیاری ادرار نامیده می شود که می تواند یک مشکل جدی را در دوران سالمندی ایجاد کند.

بی اختیاری ادرار یک مشکل غیرعادی است که وجود آن به تنهایی این امر را در دوره‌ی سالمندی به عنوان یک مشکل و اختلال مطرح می‌کند.

این مسئله یک نشانه است نه یک بیماری و ویژگی دوره‌ی سالمندی نیز محسوب نمی‌شود.
این بیماری می‌تواند به‌صورت حاد و مزمن و بر اثر عوامل گوناگونی ایجاد شود.

اگر بی‌اختیاری ادرار ناشی از وضعیت عصبی جدی مثل فلج هر چهار اندام باشد به سادگی به شکل دائمی(مزمن) تبدیل می‌شود .

اما نوع حاد و زودگذر آن بر اثر عوامل زمینه‌ساز نظیر بزرگ شدن پروستات در مردان، یبوست، کاهش استروژن در زمان یائسگی(این امر سبب کوچک شدن و چروکیدگی مهبل و پیشابراه شده که به تکرر ادرار منجر می‌شود) ، مشکلات قلبی و عروقی (موجب انباشته شدن مایع شده، تولید ادرار را به‌هنگام خواب افزایش می‌دهد و تکرر و دفع ادرار در شب‌ها بیشتر می‌شود) است .