آیا دوچرخه سواری می تواند باعث اختلال نعوظ شود؟
دوچرخه سواری یک شیوه هوازی متداول است که ضمن تقویت عضلات پا ، کالری می سوزاند.
بیش از یک سوم آمریکایی ها دوچرخه سواری می کنند. بعضی از افراد گهگاه برای تفریح دوچرخه سواری می کنند و برخی دیگر دوچرخه سواران جدی تری هستند که ساعاتی از روز را با دوچرخه سپری می کنند.
اما افرادی که دارای آلت تناسلی هستند و دوچرخه سواری می کنند ، می توانند اختلال نعوظ را به عنوان یک نتیجه ناخواسته از صرف وقت زیاد روی صندلی دوچرخه تجربه کنند.
ارتباط بین مشکلات سواری و نعوظ چیز جدیدی نیست. در واقع ، پزشک یونانی بقراط مسائل جنسی را در مردان سوارکار اسب تشخیص داد وقتی گفت: “تکان خوردن مداوم بر اسب برای رابطه جنسی مناسب نیست.”
در این مقاله درباره اینکه چرا دوچرخه سواری می تواند بر توانایی شما در رسیدن به نعوظ تأثیر بگذارد و چگونه می توانید در کنار دوچرخه سواری از تاثیر گذاری بر زندگی جنسی خود جلوگیری کنید بیشتر بخوانید .
- مطالعه مقاله زیر به شما توصیه میشود:
علل و عوامل خطر اختلال نعوظ
دوچرخه سواری چگونه بر نعوظ تأثیر می گذارد؟
وقتی برای مدت طولانی روی دوچرخه می نشینید ، این صندلی بر پرینه شما فشار می آورد ، ناحیه ای که بین مقعد و آلت تناسلی شما قرار دارد. پرده پر از شریان ها و اعصاب است که خون غنی از اکسیژن را به آلت تناسلی شما می رساند.
برای نعوظ در مردان ، تکانه های عصبی از مغز پیام های برانگیختگی را به آلت تناسلی ارسال می کنند. این سیگنال های عصبی به رگ های خونی اجازه می دهد تا شل شده و جریان خون را از طریق شریان ها به آلت تناسلی افزایش دهند.
هرگونه مشکل در اعصاب ، عروق خونی یا هر دو می تواند باعث اختلال در نعوظ شما شود که اصطلاحاً اختلال نعوظ (ED) نامیده می شود.
طی چند دهه گذشته ، محققان دریافته اند که برخی از دوچرخه سواران مرد دچار آسیب به عصب پودندال ، عصب اصلی پرینه و شریان پودندال می شوند که خون را به آلت تناسلی می فرستد.
مردانی که ساعت های زیادی را با دوچرخه می گذرانند ، بی حسی و مشکل در نعوظ را گزارش کرده اند. کارشناسان معتقدند اختلال نعوظ زمانی شروع می شود که عروق و اعصاب بین صندلی باریک دوچرخه و استخوانهای ناحیه تناسلی سوار گیر می کنند.
- مطالعه مقاله زیر به شما توصیه میشود:
تشخیص اختلال نعوظ چگونه انجام می گیرد ؟
چگونه در حین دوچرخه سواری خطر اختلال نعوظ را کاهش دهیم؟
با چند تغییر ، شما هنوز هم می توانید برای ورزش و لذت بردن بدون قربانی کردن زندگی عشقی خود سوار شوید.
در اینجا چند تغییر وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به اختلال نعوظ ایجاد کنید:
- صندلی خود را عوض کنید. صندلی باریک دوچرخه خود را برای چیزی وسیع تر ، با روکش اضافی که از پرینه شما پشتیبانی می کند ، تغییر دهید. همچنین ، یک صندلی بدون بینی (بیشتر مستطیل شکل است) را برای کاهش فشار انتخاب کنید.
- فرمان را پایین بیاورید. خم شدن به جلو ، پشت شما را از روی صندلی بلند کرده و فشار بر پرینه را از بین می برد.
- شورت مخصوص دوچرخه سواری بپوشید. این به شما یک لایه محافظ اضافی می دهد.
- شدت تمرین خود را کاهش دهید. دو ساعت دوچرخه سواری کنید.
- در طول دوچرخه سواری های طولانی استراحت منظم داشته باشید. کمی قدم بزنید یا روی پدال ها بایستید.
- برنامه ورزشی خود را با هم مخلوط کنید. به جای دوچرخه سواری منحصر به فرد ، بین دویدن ، شنا و سایر تمرینات هوازی تغییر دهید.
- دوچرخه سواری را بخشی از یک برنامه تمرینی کامل قرار دهید.
- در صورت مشاهده هرگونه درد یا بی حسی در ناحیه بین راست روده و کیسه بیضه ، برای مدتی سوار شدن را متوقف کنید.
مطالعه مقاله زیر به شما توصیه میشود:
علائم اختلال نعوظ
در صورت داشتن اختلال نعوظ چه باید کرد؟
اگرچه معمولاً دائمی نیست ، اما اختلال نعوظ و بی حسی ناشی از دوچرخه سواری می تواند چند هفته یا چند ماه طول بکشد. راه حل آسان این است که دوچرخه سواری را کاهش داده یا به طور کلی رانندگی را متوقف کنید.
اگر چند ماه گذشت و هنوز در رسیدن به نعوظ مشکل دارید ، به پزشک یا متخصص اورولوژی خود مراجعه کنید. یک بیماری پزشکی مانند بیماری قلبی ، یک مشکل عصبی یا اثرات باقی مانده از جراحی ممکن است از دیگر علل بالقوه اختلال نعوظ باشد.
بسته به علت مشکل شما ، پزشک ممکن است یکی از داروهای اختلال نعوظ را برای شما تجویز نماید ، از جمله:
- سیلدنافیل (ویاگرا)
- تادالافیل (سیالیس)
- وردنافیل (لویترا)
این داروها جریان خون را در آلت تناسلی افزایش می دهند تا نعوظ ایجاد شود. اما در استفاده از آنها دقت نظر داشته باشید، این داروها می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند.
داروهای اختلال نعوظ برای کسانی که نیترات (نیتروگلیسیرین) برای درد قفسه سینه مصرف می کنند یا برای افرادی که فشار خون بسیار پایین یا بالا دارند و همچنین بیماری کبد یا بیماری کلیوی توصیه نمی شود. داروهای دیگری نیز برای درمان اختلال نعوظ و همچنین گزینه های غیر دارویی مانند پمپ آلت تناسلی و ایمپلنت آلت تناسلی در دسترس هستند.
با پزشک خود صحبت کنید
اگر اختلال نعوظ دارید ، دوچرخه سواری را رها نکنید. به سادگی چند تغییر در سواری خود ایجاد کنید.
در صورت ابتلا به اختلال نعوظ ، با پزشک خود در مورد علت ایجاد مشکل صحبت کنید و راه حلی را بیابید که به طور ایمن و موثر زندگی جنسی شما را بازیابی کند.
آیا این نوشته برایتان مفید بود؟
یک نظر
من معمولاً زیاد دوچرخه سواری می‌کنم ، الان تقریبا پنج ماهه که شدیداً اختلال نعوظ دارم ، با اینکه سنم فقط ۳۷ سال هست برای معاشقه نیاز به مصرف سیلدنافیل دارم. خودم هم به اثر زین باریک دوچرخه و بی حسی ناحیه کف لگن بعد از دوچرخه سواری مشکوک بودم. اما تقریباً الان مطمئنم