اختلال ارگاسم (آنورگاسمی) و انواع مختلف آن چیست؟
اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی چیست؟
اختلال عملکرد ارگاسم یا آنورگاسمی (Anorgasmia) زمانی رخ می دهد که فردی برای رسیدن به ارگاسم مشکل داشته باشد. این مشکل حتی زمانی رخ می دهد که آنها از نظر جنسی تحریک شده باشند و تحریک جنسی کافی وجود داشته باشد. هنگامی که این وضعیت در زنان رخ می دهد، به عنوان اختلال ارگاسم زنان شناخته می شود. مردان نیز ممکن است اختلال ارگاسم در مردان را تجربه کنند، اما این بسیار کمتر دیده می شود.
ارگاسم احساس شدید رها شدن در طی تحریک جنسی است. آنها می توانند از نظر شدت، مدت و فرکانس متفاوت باشند. ارگاسم می تواند با تحریک جنسی کم اتفاق بیفتد، اما گاهی اوقات تحریک بسیار بیشتر لازم است.
بسیاری از زنان در رسیدن به ارگاسم با شریک زندگی، حتی پس از تحریک جنسی زیاد، مشکل دارند. مطالعات نشان می دهد که اختلال ارگاسم ۱۱ تا ۴۱ درصد از زنان را تحت تأثیر قرار می دهد.
اختلال ارگاسمیک به عنوان آنورگاسمی یا اختلال ارگاسم زنان نیز شناخته می شود.
چه چیزی باعث آنورگاسمی می شود؟
تعیین علت اصلی اختلال ارگاسم می تواند دشوار باشد. زنان ممکن است به دلیل عوامل فیزیکی، عاطفی یا روانی در رسیدن به ارگاسم مشکل داشته باشند. عوامل دخیل در این شرایط ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سن بالاتر
- شرایط پزشکی، مانند دیابت
- سابقه جراحی های زنان، مانند هیسترکتومی
- استفاده از برخی داروها، به ویژه مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین برای افسردگی
- اعتقادات فرهنگی یا مذهبی
- خجالتی بودن
- احساس گناه در مورد لذت بردن از فعالیت جنسی
- سابقه سوء استفاده جنسی
- شرایط سلامت روان، مانند افسردگی یا اضطراب
- فشار
- عزت نفس ضعیف
- مسائل مربوط به رابطه، مانند تعارضات حل نشده یا عدم اعتماد
- گاهی اوقات، ترکیبی از این عوامل می تواند رسیدن به ارگاسم را دشوار کند. ناتوانی در ارگاسم می تواند منجر به پریشانی شود که ممکن است در آینده رسیدن به ارگاسم را دشوارتر کند.
علائم اختلال ارگاسم چیست؟
علامت اصلی اختلال ارگاسم ناتوانی در رسیدن به اوج جنسی است. علائم دیگر عبارتند از داشتن ارگاسم ناخوشایند و طول کشیدن بیشتر از حد معمول برای رسیدن به اوج.
زنان مبتلا به آنورگاسمی ممکن است در حین رابطه جنسی در رسیدن به ارگاسم مشکل داشته باشند.
چهار نوع اختلال ارگاسمی وجود دارد:
- آنورگاسمی اولیه: وضعیتی که در آن هرگز به ارگاسم نرسیده اید.
- آنورگاسمی ثانویه: مشکل در رسیدن به ارگاسم، حتی اگر قبلاً به ارگاسم رسیده باشید.
- آنورگاسمی موقعیتی: شایع ترین نوع اختلال ارگاسمی است. زمانی اتفاق می‌افتد که شما فقط در موقعیت‌های خاصی مانند رابطه جنسی دهانی یا خودارضایی می‌توانید به ارگاسم برسید.
- آنورگاسمی عمومی: ناتوانی در رسیدن به ارگاسم تحت هر شرایطی، حتی زمانی که به شدت برانگیخته هستید و تحریک جنسی کافی است.
اختلال ارگاسم چگونه تشخیص داده می شود؟
اگر فکر می کنید که اختلال ارگاسم دارید، باید با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. پزشک شما قادر خواهد بود وضعیت شما را تشخیص دهد و یک برنامه درمانی مناسب ارائه دهد. کمک گرفتن از پزشک بهترین راه برای اطمینان از این است که می توانید دوباره از فعالیت جنسی لذت ببرید.
در طول ویزیت، پزشک سوالاتی در مورد سابقه جنسی شما می پرسد و معاینه فیزیکی انجام می دهد. پاسخ‌ها و نتایج امتحان شما می‌تواند دلایل زمینه‌ای اختلال آنورگاسمی را آشکار کند و می‌تواند به شناسایی عوامل دیگری که ممکن است در ایجاد بیماری شما نقش دارند کمک کند.
ممکن است پزشک شما را برای معاینه بعدی به متخصص زنان ارجاع دهد. متخصص زنان می تواند درمان های بیشتری را برای اختلال ارگاسم توصیه کند.
آنورگاسمی چگونه درمان می شود؟
درمان اختلال ارگاسم به علت این بیماری بستگی دارد. ممکن است لازم باشد:
- درمان هر گونه بیماری زمینه ای
- تعویض داروهای ضد افسردگی
- درمان شناختی رفتاری یا جنسی درمانی داشته باشید
- افزایش تحریک کلیتورال در هنگام خودارضایی و مقاربت جنسی
مشاوره زوجین یکی دیگر از گزینه های درمانی محبوب است. یک مشاور به شما و شریک زندگیتان کمک می کند تا با هر گونه اختلاف یا درگیری که ممکن است داشته باشید، مقابله کنید. این می تواند مسائلی را که هم در رابطه و هم در اتاق خواب رخ می دهد حل کند.
در برخی موارد ممکن است از هورمون درمانی استروژن استفاده شود. استروژن می تواند به افزایش میل جنسی یا میزان جریان خون به اندام تناسلی برای افزایش حساسیت کمک کند. هورمون درمانی استروژن ممکن است شامل مصرف یک قرص، پوشیدن چسب یا استفاده از ژل بر روی اندام تناسلی باشد. تستوسترون درمانی یک گزینه دیگر است. با این حال، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) آن را برای درمان اختلال ارگاسم در زنان تایید نکرده است.
برخی از محصولات بدون نسخه و مکمل های غذایی نیز ممکن است به زنان مبتلا به اختلال ارگاسم کمک کند. روغن های برانگیختگی مانند زسترا، کلیتوریس را گرم کرده و تحریک را افزایش می دهد. استفاده از این روغن ها در طول رابطه جنسی ممکن است مفید باشد.
قبل از استفاده از هر گونه فرآورده یا داروی بدون نسخه حتما با پزشک خود صحبت کنید. این داروها ممکن است باعث واکنش آلرژیک شوند یا با داروهای دیگری که مصرف می کنید تداخل داشته باشند.
چشم انداز افراد مبتلا به اختلال ارگاسم چیست؟
ناتوانی در ارگاسم می تواند ناامید کننده باشد و ممکن است بر رابطه شما تأثیر بگذارد. با این حال، ممکن است با درمان مناسب بتوانید به اوج برسید. مهم است بدانید که شما تنها نیستید. بسیاری از زنان در مقطعی از زندگی خود با اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی مواجه می شوند.
اگر اختلال عملکرد ارگاسمی دارید، ممکن است درمان را بسیار مفید بدانید. بخشی از درمان فردی یا زوجی بر نحوه نگرش شما به رابطه جنسی متمرکز است. ملاقات با یک درمانگر می تواند به شما و همسرتان کمک کند تا در مورد نیازها و خواسته های جنسی یکدیگر بیشتر بدانید. همچنین به مسائل مربوط به رابطه یا استرس های روزمره که ممکن است در ناتوانی شما در رسیدن به ارگاسم نقش داشته باشد، رسیدگی می کند. رفع این دلایل زمینه ای می تواند به شما در رسیدن به ارگاسم در آینده کمک کند.
برگرفته از : Orgasmic Dysfunction
آیا این نوشته برایتان مفید بود؟
