علل و عوامل اختلال نعوظ چیست؟

علل اختلال نعوظ چیست؟

هنگامی که به علل بالقوه اختلال نعوظ نگاه می کنیم مهم است که درک کنید که اغلب بیش از یک عامل در این اختلال درگیر است و یا همانطور که انجمن اورولوژی آمریکا آن را مطرح می کند اختلال نتیجه درگیری پیچیده بین عروق ، نورولوژیک ، هورمونی و عوامل روانشناختی است.

علل شایع اختلال نعوظ

فقط یک پزشک می تواند علت اختلال نعوظ شما را تایید کند. معمولا یکی از موارد زیر نقش اساسی را ایفا می کند، اما ممکن است یک یا چند مورد از این موارد نیز دخیل باشند:

نقش سن در اختلال نعوظ

تحقیقات نشان می دهد که به طور کلی مردان مسن بیشتر از مشکلات جنسی برخوردار هستند. به عنوان مثال، مطالعات دانشگاه ماساچوست نشان داد که شیوع ناتوانی جنسی از سن ۴۰ تا ۷۰ سالگی بین ۵ تا ۱۵ درصد افزایش می یابد.

خبر خوب این است که اختلال نعوظ و دیگر مشکلات جنسی به نظر نمی رسد که دقیقا مرتبط به سن باشد. اغلب دلیل اینکه مردان مسن تر دچار این مشکلات می شوند این است که آنها در معرض شرایطی قرار می گیرند که خطر ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش می دهد یا اینکه عادات و شیوه زندگی شخص او را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد.

به عبارت دیگر ، با مراقبت از سلامتی جسمی و رفاه ذهنی شخص ، زمانی که او بزرگتر می شود، می تواند بسیاری از علل بالقوه ناتوانی جنسی را کنار بگذارد.

داروها و درمان

بعضی از داروها می توانند با تحریک عصبی یا جریان خون در عملکرد آلت تناسلی دخالت کنند. بر طبق گزارشی از دانشگاه هاروارد، حدود ۲۵ درصد از مردان مبتلا به اختلال نعوظ، به علت مصرف دارو مشکل اختلال نعوظ دارند. در واقع یکی از دلایل اصلی اختلال نعوظ برخی از مردان مصرف دارو برای شرایطی مانند فشار خون بالا و افسردگی است.

لیست داروهای مرتبط با ناتوانی جنسی طولانی است و بعضی از داروها بیشتر از سایرین باعث ایجاد اختلال نعوظ می شوند. اگر یک داروی مصرفی شما در این لیست نیست، اما شما با ناتوانی درگیر هستید، با پزشک خود مشورت کنید.

در میان داروهایی که خطر ناتوانی جنسی را افزایش می دهند ، برخی از آنها عبارتند از:

• شیمی درمانی سرطان، مانند میلران و سایتوکسان (سیکلوفسفامید)
• تابش به لگن در طول درمان سرطان، که می تواند باعث آسیب های ناشی از نارسایی شود.
• داروهای فشار خون بالا، به خصوص دیورتیک ها مانند Microzide (Hydrochlorothiazide)
• Beta-blockers، مانند Inderal XL (پروپرانولول)
• داروهای روانپزشکی، از جمله داروهای ضد اضطراب مانند Paxil (پاروکستین)؛ داروهای ضد افسردگی مانند Zoloft (سرترالین) و داروهای ضد اسکیزوفرنی مانند سرکوئل (کورتیاپین)
• طعم دهنده هایی مانند والیوم (دی دی آمپ)
• داروهای هورمونی برای درمان سرطان پروستات، مانند ائلکسین (فلوتامید) و لوپرون (لوپرولید)
• پروپتیا (فیناستراید)، که برای درمان پروستات بزرگ شده و انواع خاصی از موی مردان استفاده می شود.
• درمان های زخم شامل آنتاگونیست های گیرنده H2 هیستامین مانند Tagamet (سایمتیدین) و Zantac (رانتی دیین)
• آنتی هیستامین های مورد استفاده برای درمان آلرژی ها مانند بنادریل (دیفن هیدرامین) و ویستاریل (هیدروکسی)
• آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های قارچی پوست، مانند Nizoral (کتوکونازول)
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ناپروسین (ناپروکسن)، هنگامی که اغلب مصرف می شود.

استرس و اضطراب و تاثیر بر اختلال نعوظ

گاهی اوقات یک مرد در مورد عملکرد جنسی دچار اضطراب می گردد که مانع از توانایی او در بروز نعوظ می گردد که احتمالا به دلیل تجربه بد جنسی است. به طور مشابه اگر یک مرد و شریک زندگی خود در رابطه خود دچار مشکل شوند، استرس عاطفی و ذهنی می تواند بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارد.

عمل جراحی

هر عمل جراحی که شامل ناحیه لگن می شود، می تواند باعث آسیب به اعصاب و یا عروق خونی در آلت تناسلی شود که به نوبه خود می تواند بر توانایی یک مرد برای ایجاد نعوظ یا حفظ آن تاثیر بگذارد.

یکی از جراحی هایی که بطور شایع موجب ناتوانی جنسی می گردد جراحی سرطان پروستات می باشد و آن بدین علت است که محل عبور عروق و اعصاب آلت تناسلی از روی پروستات می باشد و در حین جراحی آسیب می بینند.

نوع دیگری از جراحی که بعضی اوقات خطر ناتوانی جنسی را افزایش می دهد، رزکسیون روده برای درمان سرطان کولورکتال است که در آن بخشی از روده بزرگ (کولون) با جراحی همراه با تومور برداشته می شود. برخی از تغییرات در این روش به احتمال زیاد باعث اختلال نعوظ می شوند:

• همی کاللتومی چپ (حذف قسمت چپ کولون)
• رزکسیون شکمی (حذف راست روده و انسداد)
• پروکتکتومی (حذف رکتوم)

در بعضی موارد اختلال نعوظ ناشی از جراحی روده است که این مشکل ناشی از از دست دادن حس پوست می باشد. به عبارت دیگر، قوس عصبی دنبالچه ای (پاسخ حرکتی که موجب کنترل اسفنگترهای مقعدی و عضلات کف لگن می گردد) تحت تاثیر قرار می گیرند. از دیگر علل تاثیر روانی و روحی جراحی های بزرگ بر عملکرد جنسی است.

آسیب و صدمه

آسیب به اعصاب، شریان ها یا رگهای لگن باعث ایجاد مشکلات جنسی است. به عنوان مثال، مردان مبتلا به صدمات نخاعی، میزان مشکلات نعوظ و انسداد ایشان افزایش پیدا کرده است. با این حال، آسیب نخاعی لزوما عملکرد جنسی را منع نمی کند. برخی از افراد مبتلا به صدمات کامل نخاعی هنوز هم تحریک و لذت جنسی را تجربه می کنند. علاوه بر این، تمایل و علاقه جنسی بعید است که تحت تاثیر آسیب نخاعی باشند.

بیماری ها و سایر شرایط

اختلال نعوظ به ندرت به تنهایی رخ می دهد. این اغلب نتیجه یک رخداد بهداشتی و سلامتی دیگر است.

دیابت و بیماری قلبی

اختلال نعوظ در میان مردان با دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ معمول است. مطالعه ای در سال ۲۰۱۷ در دیابت پزشکی نشان داد که بیش از نیمی از مردان مبتلا به دیابت، اختلال نعوظ را تجربه می کنند که دلیل آن این است: افزایش سطح قند خون ناشی از دیابت ، موجب آسیب عروق خونی و اعصاب در سراسر بدن، از جمله در آلت تناسلی مرد می شود.

هر چه انسان سطح بالاتری از دیابت داشته باشد احتمال بیشتری دارد که او اختلال نعوظ را توسعه دهد، به ویژه اگر سطح قند خون خود را کنترل نکند. عوارض جانبی همراه با بیماری های قلبی مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا همچنین می تواند نقش مهمی در ناتوانی جنسی ایفا کند. یک مرد مبتلا به دیابت که همچنین سیگار می کشد خطر ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش می دهد.

بیماری های قلبی و دیابت اغلب به هم مرتبط هستند، زیرا آسیب عروق کرونر نیز عوارض دیابت است. بیماری عروق کرونر همچنین می تواند عملکرد جنسی را تحت تاثیر قرار دهد، اما اختلال نعوظ در بیمارانی که از عروق کرونر (CAD) و دیابت رنج می برند، ۹ برابر بیشتر از مردانی است که مبتلا به دیابت بدون اضافه شدن بیماری عروق کرونر هستند. اختلال نعوظ در بيماری عروق کرونر و ديابت شايع است و می تواند عامل خطر برای هر دو باشد.

فشار خون

با توجه به این که نعوظ بستگی به جریان خون مناسب برای آلت تناسلی دارد، آسان است که ببینیم که هر گونه بیماری یا مشکل پزشکی که بر قلب و دیگر ساختارهای سیستم قلبی عروقی اثر می گذارد، ممکن است بر عملکرد نعوظ تاثیر بگذارد. این امر به ویژه برای فشار خون بالا صدق می کند.

گرچه دانشمندان دقیقا نمی دانند چگونه این شرایط می تواند منجر به اختلال نعوظ شود، در این نظریه، فشار بر روی دریچه های مسدود کننده سیاهرگها بیشتر از قدرت مقاومت آنهاست و در نتیجه سیاهرگها نمی توانند به اندازه کافی برای نگهداشتن خون در آلت تناسلی مسدود بمانند و خون به راحتی خارج می گردد .

سایر عوامل بالقوه فشار خون بالا که ممکن است در اختلال نعوظ نقش داشته باشند:

کاهش تولید هورمون

فشار بالا در سیستم گردش خون بروی تولید هورمون های خاص تاثیر می گذارد، از جمله آنهایی که تنظیم کننده درایور جنسی و پاسخ ناتوانی هستند. همچنین شواهدی وجود دارد که مردان مبتلا به فشار خون بالا ، تعداد اسپرم و سطوح تستوسترون پایین تر از مردان دارای فشار خون طبیعی دارند که به نوبه خود ممکن است پاسخ هورمونی به تحریک جنسی را کاهش دهد.

سطوح پایین اکسید نیتریک

برخی مطالعات نشان داده اند که با گذشت زمان مردان با فشار خون بالا در مدت زمان طولانی می توانند این عنصر را تولید کنند که باعث می شود رگ های خونی آرام شوند. اختلال نعوظ ممکن است ناشی از آن باشد که اکسید نیتریک کافی وجود ندارد تا به اندازه کافی رگهای خونی در آلت تناسلی را شل کند و خون را برای پر کردن آلت تناسلی فراهم کند.

نشتی از سیاهرگ ها

برای حفظ نعوظ، خون باید در آلت تناسلی تامین شود. بعضی از تحقیقات نشان می دهد مردان دارای فشار خون بالا ممکن است در حفظ نعوظ مشکل داشته باشند زیرا فشار افزایش می یابد و خون از بافت نعوظ آلت رانده شده و به سیاهرگ ها وارد می شوند . در این نظریه، فشار بر روی دریچه های مسدود کننده سیاهرگها بیشتر از قدرت مقاومت آنهاست و در نتیجه سیاهرگها نمی توانند به اندازه کافی برای نگهداشتن خون در آلت تناسلی مسدود بمانند و خون به راحتی خارج می گردد.

شرایط روحی

تعدادی از نگرانی های روان شناختی با مشکلات جنسی در مردان ارتباط دارد. افسردگی، اضطراب، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و حتی مشکلات مربوط به خشم همگی مربوط به مشکلات میل، عملکرد نعوظ و انزال است.

سایر نگرانی ها

تعدادی از شرایط و بیماری های دیگر وجود دارد که می تواند بر عملکرد جنسی مردان تاثیر بگذارد و منجر به مشکلات مانند اختلال نعوظ شود. در میان این موارد عبارتند از:

مشکلات ادراری و کلیه

مردان مبتلا به علائم ادراری سه برابر میزان مشکلات نعوظ را به در برابر مردان بدون این مشکلات نشان داده اند. این شامل مشکلات مانند مثانه بیش فعال و همچنین علائم دستگاه ادراری پایین است.

بیماری های مزمن عصبی

در مردان مبتلا به بیماری پارکینسون، صرع، سکته مغزی، و مولتیپل اسکلروز مشاهده شده افزایش میزان اختلال نعوظ و سایر اختلالات عملکرد جنسی دیده شده است. این شرایط ممکن است با سیگنال عصبی بین مغز و آلت تناسلی مرتبط باشد.

آپنه انسدادی خواب (OSA)

طبق نظر بنیاد ملی خواب، مطالعه سال ۲۰۱۱ توسط محققان در نیویورک می گوید که در مردان مبتلا به آپنه انسدادی خواب احتمال ابتلا به اختلال نعوظ ۲ برابر می باشد.

فاکتورهای شیوه زندگی

در میان بسیاری از علل بالقوه اختلال عملکرد نعوظ، تعداد بسیار کمی است که می تواند کاملا حذف شود.

مصرف داروهای غیرقانونی

با گذشت زمان، داروهای غیرقانونی و تفریحی می توانند آسیب جدی به رگ های خونی ایجاد کنند و در نتیجه گاهی اوقات اختلال نعوظ دائمی ایجاد شود. این شامل:

• الکل
• نیکوتین از سیگار کشیدن و سایر تنباکوها
• آمفتامین، مانند دکسیدرین (دکستروآمفتامین)
• باربیتورات ها، مانند فنوباربیتال
• کوکائین
• ماری جوانا
• متادون
• مخدرها، مانند هروئین و اکسین کونتین

تاثیر دوچرخه سواری بر اختلال نعوظ

هنگام دوچرخه سواری، مقدار قابل توجهی از وزن یک مرد بر روی کف لگن-در منطقه ای از بدن که در آن اعصاب و عروق خونی از آلت تناسلی مرد عبور می کنند، احتمال آسیب و اختلال نعوظ را دارد. اگرچه دوچرخه سواری ممکن است باعث اختلال نعوظ گردد، ولی احتمال دچار شدن به این عارضه کمتر می باشد و فواید ورزشی آن بیشتر می باشد.

در اغلب مطالعات که ارتباط بین دوچرخه سواری و اختلال نعوظ را پیدا کرده اند، بر روی مردانی تمرکز کرده اند که چندین ساعت طولانی دوچرخه سواری می کنند، مانند کسانی که تورهای طولانی دوچرخه را بصورت آماتور یا حرفه ای می گذرانند.

همچنین شایان ذکر است که در تحقیقات دانشگاه ماساچوست نشان داد که مردانی که به مدت سه ساعت یا کمتر در هفته دوچرخه سواری می کنند، خطر ابتلا به اختلال نعوظ را کاهش می دهند و این نشان می دهد که دوچرخه سواری به عنوان یک ورزش متوسط می تواند به پیشگیری از اختلال نعوظ کمک کند.

صندلی دوچرخه شما نیز ممکن است مهم باشد. تحقیقات نشان داده است که صندلی های “بدون بینی” که نشیمن گسترده تری برای استخوان های لگن برای استراحت دارند ممکن است به جلوگیری از آسیب، بی حسی موضعی و مشکلات مربوط به عملکرد نعوظ کمک می کند.