سنگ شکن برون اندامی از طریق امواج

سنگ کلیه یک بیماری نسبتا شایع در تمامی جوامع از جمله جامعه ما است.
تا دو دهه قبل تنها درمان سنگ های کلیوی عمل جراحی بود که در آن پهلوی بیمار به اندازه ۱۰ سانتی متر شکافته می شد و سنگ خارج می گردید.

از خصوصیات سنگ های ادراری (سنگ کلیه، سنگ حالب، سنگ مثانه) عود آن ها است.
بیماری که تحت عمل جراحی قرار گرفته بود ممکن بود که به دنبال عود سنگ مجددا تحت عمل جراحی قرار گیرد و هر بار که عمل تکرار می شد سخت تر و پر عارضه تر بود.

اگر بیمار سنگ حالب داشت، عمل جراحی حساس تر بود و به علت قطر اندک حالب، امکان ایجاد تنگی حالب پس از عمل جراحی وجود داشت.

امروزه به کمک تکنولوژی های پیشرفته، بیماری ها را با سرعت و با دقت کافی می توان تشخیص داد و در بسیاری از موارد روش های درمان غیرتهاجمی جایگزین روش های تهاجمی و جراحی شده اند.

 

ابداع دستگاه سنگ شکن برون اندامی از طریق امواج
ESWL( Extracorporeal shock wave lithotripsy)

یکی از این پیشرفت های شگرف، ابداع دستگاه سنگ شکنی برون اندامی برای درمان سنگ های ادراری بود.
این دستگاه از خارج از بدن امواج شوکی جهت شکستن سنگ به سنگ می تاباند .
بدین علت اسم آن را دستگاه سنگ شکن برون اندامی گذاشته اند که در مقابل دستگاه سنگ شکن درون اندامی است.

اکنون درمان با سنگ شکن شایع ترین روش درمان سنگ های کلیه در سرتاسر دنیا شده است.
مراکزی که دو دهه قبل نسبت به تهیه این دستگاه اقدام کردند، نسل قدیمی دستگاه را دارند.
نسل های جدیدتر دستگاه هم موثرتر بوده و هم درد کمتری ایجاد می کنند.

مکانیسم عمل این دستگاه بر این استوار است که دستگاه با کمک یک تکنسین، سنگ ادراری را پیدا می کند و امواج شوکی را از خارج از بدن به سنگ شلیک می کند و منجر به خرد شدن سنگ می گردد.

امواج شوکی که به سنگ داده می شوند دارای شدتهای مختلف هستند که از ولتاژ پایین شروع شده و رفته رفته ولتاژ افزایش می یابد تا سنگ خرد شود.
ممکن است برای خرد شدن سنگ ۳۰۰۰-۲۰۰۰ شوک لازم باشد.
اگر جنس سنگ سفت نباشد، به راحتی می شکند.
اگر جنس سنگ خیلی نرم باشد تبدیل به پودر می شود.
اگر جنس سنگ سفت باشد، سنگ یا نمی شکند و یا این که به قطعات درشت می شکند.
عمل سنگ شکنی نیازی به بی هوشی و بستری شدن ندارد و سرپایی انجام می شود.
نسل های جدید دستگاه سنگ شکن هم اندازه کوچک تری دارند و هم این که سنگ را به طور موثرتری می شکنند.