ناباروری مردان ، تشخیص ، علائم و درمان آن چیست؟
ناباروری مردان عامل سی درصد از ناباروری ها است و تقریبا شبیه به ناباروری خانم‌ها، عدم توانایی زوجین برای رسیدن به حاملگی واقعی است. خبر خوب این است که بیشتر موارد ناباروری مردانه را می توان با درمان مشکل یا استفاده از روش های باروری درمان کرد. هنگامی که با روشهای موجود مشکل حل نشود ، یک زوج نابارور به علت ناباروری مردانه می توانند از طریق یک دهنده اسپرم برای کمک به خانواده و ایجاد باروری اقدام نمایند.
ناباروری مردان چیست؟
حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از زوج ها بعد از یک سال از مقاربت محافظت نشده قادر به رسیدن به حاملگی نیستند. از این گروه، آمار زیر در مورد علت ناباروری به طور کلی ارائه می شود:
- یک سوم از زوجین به مشکلات مربوط به باروری در مردان مواجه می شوند.
- یک سوم از زوج ها مشکلات باروری در هر دو طرف را دارند. یا ناباروری را غیر قابل توضیح می دانند.
- و در نهایت یک سوم از زوجین به مشکلات مربوط به باروری در زنان منجر می شوند.
با توجه به اینکه یک سوم از زوجین به مشکلات مربوط به باروری در مردان منتهی می شوند، این قسمت از بررسی ها اهمیت به سزایی دارد.
تشخیص ناباروری مردان
ناباروری مردانه معمولا با آزمایش تجزیه و تحلیل اسپرم تشخیص داده می شود. این آزمایش نسبتا ساده است و مرد یک نمونه از مایع منی برای یک آزمایشگاه برای ارزیابی ارائه می دهد. آزمایشگاه از این نمونه برای اندازه گیری حجم مایع منی، تعداد اسپرم، ارزیابی میزان تحرک اسپرم و شکل آن استفاده می کند.
در حالت ایده آل، تست باید حداقل دو بار و به فاصله دو تا سه ماه انجام شود تا نتایج تأیید گردد.
اغلب اوقات، تجزیه و تحلیل پایه منی برای تشخیص ناباروری مردان است. با این حال، تست های بیشتری ممکن است انجام گیرد که عبارتند از:
- معاینه فیزیکی عمومی و تخصصی توسط متخصص ارولوژی
- تجزیه و تحلیل اسپرم تخصصی، از جمله آزمایش ژنتیکی اسپرم (به دنبال وجود آنتی بادی ها) و ارزیابی اسپرم متحرک (برای دیدن اینکه آیا آنها مرده یا زنده هستند).
- آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون، معمولا FSH و تستوسترون، اما گاهی نیز LH ، استرادیول یا پرولاکتین.
- کاريوتيپ ژنتيکی، اگر سقط مکرر مشاهده گردیده است.
- سونوگرافی
- آزمایش ادرار بعد از انزال برای بررسی انزال عقب گرد.
- بیوپسی بافتی بیضه
- تصویربرداری
علائم ناباروری مردان
اگر زن و شوهر پس از یک سال از مقاربت محافظت نشده باردار نشوند، باید هر دو مرد و زن مورد ارزیابی قرار گیرند. بر خلاف ناباروری زنان (که در آن دوره های نامنظم ممکن است باعث بروز مشکل شوند)، نشانه های واضح ناباروری مردان معمول نیستند.
در برخی موارد ممکن است مرد مشکوک به مشکلات مربوط به هورمونی باشد مانند رشد مو غیرطبیعی و یا میل جنسی کم یا سایر نشانه های اختلال عملکرد جنسی داشته باشد.
عوامل خطرساز ناباروری مردان
عوامل خطرساز ناباروری مردان عبارتند از :
- چاقی
- سن (بیش از ۴۰ – بله، مردان نیز دارای ساعتهای بیولوژیکی می باشند)
- عفونت کنونی یا قبلی ناشی از عفونت بیماری مقاربتی
- سیگار کشیدن یا نوشیدن مشروبات الکلی بیش از حد
- بعضی از داروها همچنین می توانند باروری را کاهش دهند.
برای آشنایی بیشتر مطالعه مقاله زیر به شما توصیه می گردد:
دلایل ناباروری مردان
علل احتمالی ناباروری مردان عبارتند از:
- عدم وجود کامل اسپرم (azoospermia)
- تعداد اسپرم کم (oligospermia)
- شکل اسپرم غیر طبیعی (teratozoospermia)
- مشکلات حرکتی اسپرم (asthenozoospermia)
- اسپرم که کاملا بی حرکت است (necrozoospermia)؛ اسپرم ممکن است زنده و متحرک باشد یا ممکن است مرده باشد.
- مشکلات تحویل اسپرم به علت اختلال عملکرد جنسی ، انسداد ، وازکتومی قبلی یا انزال ضعیف
- مشکلات مرتبط با اختلال نعوظ یا سایر مشکلات جنسی
شرایط مختلفی وجود دارد که ممکن است منجر به ناباروری مردان شود. شایع ترین علت ناباروری مردان واریکوسل است. واریکوسل یک واریس در کیسه بیضه است. گرمای اضافی ناشی از ورید می تواند باعث کم شدن تعداد اسپرم و کاهش حرکت اسپرم شود.
برای مطالعه و آشنایی بیشتر مطالعه مقاله زیر توصیه می گردد:
درمان ناباروری مردان
بعضی از علل ناباروری مردان قابل درمان با دارو یا قابل درمان از طریق جراحی هستند. گزینه هایی برای درمان وجود دارند که عبارتند از:
عمل جراحی
به عنوان مثال، واریکوسل را اغلب می توان با جراحی اصلاح کرد یا مجرای دفران انسدادی را ترمیم کرد. وازکتومی های قبلی را می توان معکوس کرد. در مواردی که هیچ اسپرمی در انزال وجود ندارد، اغلب می‌توان اسپرم را مستقیماً از بیضه یا اپیدیدیم با استفاده از تکنیک‌های بازیابی اسپرم بازیابی کرد.
درمان عفونت ها با آنتی بیوتیک
درمان آنتی بیوتیکی ممکن است عفونت دستگاه تناسلی را درمان کند، اما همیشه باروری را بازیابی نمی کند.
درمان مشکلات رابطه جنسی
دارو یا مشاوره می تواند به بهبود باروری در شرایطی مانند اختلال نعوظ یا انزال زودرس کمک کند.
درمان های هورمونی و دارویی
در مواردی که ناباروری به دلیل بالا یا پایین بودن برخی هورمون ها یا مشکلاتی در نحوه استفاده از هورمون ها توسط بدن ایجاد می شود، پزشک شما ممکن است درمان جایگزینی هورمون یا داروها را توصیه کند.
تکنولوژی های کمک باروری
در مواردی که درمان های فوق ناکارامد یا زمانی که علت ناباروری مرد ناشناخته یا غیر قابل درمان است، تلقیح داخل رحمی (IUI) یا درمان لقاح آزمایشگاهی (IVF) توصیه می شود.
- درمان IUI، که اسپرم به رحم از طریق دهانه رحم منتقل می شود و معمولا در موارد اسپرم کم یا با کیفیت پایین مورد استفاده قرار می گیرد.
- درمان لقاح خارج از رحم یا IVF ممکن است زمانی پیشنهاد شود که IUI موفق یا مناسب نباشد یا اگر مشکل ناباروری از سمت زن باشد. در این روش اسپرم و تخمک‌ها در آزمایشگاه با هم ترکیب می‌شوند و سپس به درون رحم منتقل می شوند.
در برخی موارد، پزشک ممکن است یک روش را به عنوان تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمیک (ICSI) توصیه کند. ICSI به عنوان بخشی از درمان IVF انجام شده است که شامل تزریق اسپرم تک به یک تخمک است.
اگر اسپرم تولید شود اما در انزال ظاهر نشود ، ممکن است پزشک بتواند اسپرم را مستقیما از بیضه یا مثانه (در موارد انزال عقب گرد) بردارد و از اسپرم برای لقاح تخمک استفاده کند. این به عنوان بخشی از درمان IVF انجام می شود.
وقتی درمان جواب نمی دهد!
در موارد نادر، مشکلات باروری مردان قابل درمان نیست و برای مرد غیرممکن است که صاحب فرزند شود. در اینگونه مواقع ممکن است پزشک به شما و همسرتان پیشنهاد دهد که از اسپرم اهداکننده استفاده کنید یا فرزندی را به فرزندی قبول کنید.
آیا این نوشته برایتان مفید بود؟
