آزمایش ادرار چیست؟
آزمایش ادرار چیست؟
آزمایش ادرار می تواند به پزشک شما کمک کند تا مشکلاتی را که ممکن است توسط ادرار شما نشان داده شود را تشخیص دهد.
بسیاری از بیماری ها و اختلالات بر نحوه دفع مواد زائد و سموم توسط بدن شما تأثیر می گذارد. اندام های درگیر در این امر ریه ها، کلیه ها، مجاری ادراری، پوست و مثانه شما هستند و مشکلات مربوط به هر یک از اینها می تواند بر ظاهر، غلظت و محتوای ادرار شما تأثیر بگذارد.
آزمایش ادرار مشابه غربالگری دارو یا آزمایش بارداری نیست، اگرچه هر سه آزمایش شامل نمونه ادرار است.
چرا آزمایش ادرار انجام می شود؟
در موارد زیر از آزمایش ادرار استفاده می شود:
قبل از جراحی
- به عنوان یک غربالگری پیشگیرانه در طول معاینه بارداری
- به عنوان بخشی از یک معاینه معمول پزشکی یا فیزیکی
پزشک شما همچنین ممکن است این آزمایش را در صورت مشکوک بودن به شرایط خاصی تجویز کند، مانند:
- دیابت
- بیماری کلیوی
- بیماری کبد
- عفونت مجاری ادراری
اگر قبلاً برای هر یک از این موارد تشخیص داده شده اید، پزشک ممکن است از آزمایش ادرار برای بررسی پیشرفت درمان های انجام شده یا بررسی خود بیماری استفاده کند.
در صورت مشاهده علائم خاصی از جمله:
- درد شکم
- کمر درد
- ادرار خونی (هماچوری)
- ادرار دردناک
آماده شدن برای آزمایش ادرار
قبل از آزمایش، مطمئن شوید که مقدار زیادی آب نوشیده باشید تا بتوانید نمونه ادرار کافی بدهید. با این حال این نکته را نیز در نظر داشته باشید که نوشیدن مقادیر بیش از حد آب ممکن است نتایج نادرست ایجاد نماید.
یک یا دو لیوان مایع اضافی، که در صورت اجازه رژیم غذایی شما می تواند شامل آب یا شیر باشد، تنها چیزی است که در روز آزمایش نیاز دارید. برای انجام آزمایش لازم نیست روزه بگیرید یا رژیم غذایی خود را تغییر دهید.
همچنین، در مورد هر دارو یا مکملی که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از این موارد که می توانند بر نتایج آزمایش ادرار شما تأثیر بگذارند عبارتند از:
- مکمل های ویتامین سی
- مترونیدازول
- ریبوفلاوین
- ملین های آنتراکینون
- متوکاربامول
- نیتروفورانتوئین
برخی از داروهای دیگر نیز می توانند بر نتایج شما تأثیر بگذارند. قبل از انجام آزمایش ادرار در مورد دارو و مواردی که استفاده می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.
نحوه انجام آزمایش ادرار
شما نمونه ادرار خود را در مطب پزشک، بیمارستان یا مرکز آزمایش تخصصی می دهید. به شما یک لیوان یا ظرف پلاستیکی داده می شود تا به توالت ببرید. در آنجا می توانید به طور خصوصی داخل ظرف ادرار کنید.
ممکن است از شما خواسته شود که یک نمونه ادرار تمیز ارائه کنید. این روش به جلوگیری از ورود باکتری های آلت تناسلی یا واژن به نمونه کمک می کند.
برای این رعایت موارد زیر الزامی است:
- با تمیز کردن اطراف مجرای ادرار خود با دستمال مرطوب تمیز کننده ای که پزشک ارائه می دهد، شروع کنید.
- مقدار کمی را در توالت ادرار کنید.
- سپس نمونه را در ظرف جمع آوری کنید.
- از دست زدن به داخل ظرف خودداری کنید تا باکتری ها را از دست خود به نمونه منتقل نکنید.
وقتی کارتان تمام شد، درب ظرف را بگذارید و دست‌هایتان را بشویید. شما ظرف را از توالت بیرون می آورید یا آن را در یک محفظه مشخص در داخل توالت می گذارید.
در برخی موارد، پزشک ممکن است از شما درخواست کند که آزمایش ادرار را با استفاده از سوند یا کاتتری که از طریق مجرای ادرار وارد مثانه می شود، انجام دهید. این ممکن است باعث ناراحتی خفیف شود. اگر از این روش ناراحت هستید، از پزشک خود بپرسید که آیا روش های جایگزینی وجود دارد یا خیر.
پس از ارائه نمونه ، وظیفه شما درباره آزمایش ادرار را کامل کرده اید و سپس نمونه به آزمایشگاه فرستاده می شود یا در صورت داشتن تجهیزات لازم در بیمارستان باقی می ماند.
بررسی آزمایش ادرار
سپس پزشک از یک یا چند روش زیر برای بررسی ادرار شما استفاده می کند:
معاینه میکروسکوپی
در معاینه میکروسکوپی، پزشک به قطرات ادرار شما زیر میکروسکوپ نگاه می کند. آنها به دنبال:
- ناهنجاری در گلبول‌های قرمز یا سفید خون، که ممکن است نشانه‌ای از عفونت، بیماری کلیوی، سرطان مثانه یا اختلال خونی باشد.
- کریستال هایی که ممکن است نشان دهنده سنگ کلیه باشند.
- باکتری های عفونی یا مخمرها
- سلول های اپیتلیال که می تواند نشان دهنده یک تومور باشد.
تست دیپ استیک
برای آزمایش دیپ استیک، پزشک یک نوار پلاستیکی تحت درمان با مواد شیمیایی را در نمونه شما قرار می دهد. نوار بر اساس وجود برخی مواد تغییر رنگ می دهد. این می تواند به پزشک شما کمک کند تا به دنبال موارد زیر باشد:
- بیلی روبین، محصول مرگ گلبول های قرمز
- خون
- پروتئین
- غلظت یا وزن مخصوص
- تغییرات در سطح pH یا اسیدیته
- قندها
غلظت بالای ذرات در ادرار می تواند نشان دهنده کم آبی بدن شما باشد. سطوح بالای pH می تواند نشان دهنده مشکلات دستگاه ادراری یا کلیه باشد و وجود قند می تواند نشان دهنده دیابت باشد.
امتحان بصری
پزشک شما همچنین می تواند نمونه را از نظر ناهنجاری هایی مانند:
- ظاهر کدر که می تواند نشان دهنده عفونت باشد.
- بوهای غیر عادی
- ظاهر مایل به قرمز یا قهوه ای، که می تواند نشان دهنده وجود خون در ادرار باشد.
گرفتن نتایج
هنگامی که نتایج آزمایش ادرار شما در دسترس باشد، پزشک شما آنها را با شما بررسی خواهد کرد.
اگر نتایج شما غیرعادی به نظر می رسد، دو گزینه وجود دارد.
- اگر قبلاً مشکلات کلیوی، مشکلات دستگاه ادراری یا سایر بیماری‌های مرتبط تشخیص داده شده بود، ممکن است پزشک آزمایش‌های بیشتر یا آزمایش ادرار دیگری را برای شناسایی علت محتوای غیرطبیعی ادرار شما تجویز کند.
- اگر علائم دیگری از یک بیماری زمینه‌ای ندارید و یک معاینه فیزیکی نشان می‌دهد که سلامت کلی شما طبیعی است، ممکن است پزشک نیازی به پیگیری نداشته باشد.
پروتئین در ادرار شما
ادرار شما معمولاً حاوی میزان ناچیزی پروتئین است. گاهی اوقات، سطح پروتئین در ادرار شما به دلایل زیر افزایش می یابد:
- گرما یا سرمای بیش از حد
- تب
- استرس، چه جسمی و چه عاطفی
- ورزش بیش از حد
این عوامل معمولاً نشانه ای از هیچ مشکل عمده ای نیستند. اما سطوح غیرطبیعی پروتئین در ادرار شما می تواند نشانه ای از مشکلات زمینه ای باشد که می تواند باعث بیماری کلیوی شود، مانند:
- دیابت
- شرایط قلبی
- فشار خون بالا
- لوپوس
- سرطان خون
- کم خونی داسی شکل
- روماتیسم مفصلی
ممکن است پزشک آزمایش‌های بعدی را برای شناسایی شرایطی که باعث افزایش غیرطبیعی پروتئین در ادرار می‌شود، تجویز کند.
پیگیری بعد از آزمایش ادرار
اگر نتایج آزمایش ادرار شما غیرطبیعی باشد، ممکن است پزشک برای تعیین علت، نیاز به آزمایشات اضافی داشته باشد. این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش خون
- تست های تصویربرداری مانند سی تی اسکن یا ام آر آی
- پانل متابولیک جامع
- کشت ادرار
- شمارش کامل خون
- پانل کبد یا کلیه
ترجمه شده از : Urinalysis: Process, Results, and More
آیا این نوشته برایتان مفید بود؟
