بیماری مقاربتی : انواع ، علائم ، تشخیص و درمان آن چیست؟

حقایقی در مورد بیماریهای مقاربتی

اصطلاح بیماری مقاربتی (STD) برای بیان وضعیتی است که از طریق تماس جنسی از یک شخص به شخص دیگر منتقل می شود. شما می توانید با داشتن رابطه جنسی بدون محافظت از واژن ، مقعد یا دهان و دندان با فردی که بیماری مقاربتی دارد ، یک بیماری مقاربتی را منتقل کنید.

یک بیماری مقاربتی ممکن است عفونت مقاربتی (STI) یا بیماری وریدی (VD) نیز نامیده شود.

این بدان معنا نیست که رابطه جنسی تنها راه انتقال بیماریهای مقاربتی است. بسته به بیماری خاص ، عفونت ها ممکن است از طریق سوزن های مشترک و شیردهی نیز منتقل شوند.

علائم بیماری های مقاربتی در مردان

بدون ایجاد علائم ، می توان یک بیماری مقاربتی را دریافت کرد. اما برخی از بیماری های مراقبتی علائم واضحی را ایجاد می کنند. در مردان ، علائم رایج عبارتند از:

• درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
• زخم ، برجستگی یا بثورات در آلت تناسلی مرد ، بیضه ها ، مقعد ، باسن ، ران ها یا دهان
• ترشح یا خونریزی غیرمعمول از آلت تناسلی مرد
• بیضه های دردناک یا متورم

علائم خاص بسته به بیماری ممکن است متفاوت باشد.

علائم بیماری های مقاربتی در زنان

در بسیاری از موارد، این بیماری علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند. در صورت بروز ، علائم متداول در زنان عبارتند از:

• درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
• زخم ، برجستگی ، یا بثورات در واژن ، مقعد ، باسن ، رانها یا دهان یا اطراف آن
• ترشح یا خونریزی غیرمعمول از واژن
• خارش در واژن یا اطراف آن

علائم خاص ممکن است از یک بیماری به بیماری دیگر متفاوت باشد. در مقاله زیر بیشتر در مورد علائم بیماری مقاربتی در زنان آورده شده است:

• بیماری های مقاربتی و عفونی در زنان

انواع بیماری های مقاربتی

انواع مختلفی از عفونت ها می توانند از راه تماس جنسی منتقل شوند. شایع ترین بیماری های مفاربتی در زیر آورده شده است.

کلامیدیا (Chlamydia)

نوع خاصی از باکتری ها باعث کلامیدیا می شوند. بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا علائم قابل توجهی ندارند. هنگامی که علائم ایجاد می شود ، اغلب شامل موارد زیر است:

• درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
• ترشحات سبز یا زرد از آلت تناسلی مرد یا واژن
• درد در زیر شکم

در صورت عدم درمان ، کلامیدیا می تواند منجر به موارد زیر شود:

• عفونت مجرای ادرار ، عفونت پروستات یا عفونت بیضه
  
• بیماری التهابی لگن
• ناباروری

اگر زن باردار مبتلا به کلامیدیا درمان نشده باشد ، می تواند آن را در زمان تولد به کودک خود منتقل کند.

کودک مبتلا به کلامیدیا ممکن است در حین رشد به موارد زیر مبتلا گردد:

• ذات الریه
• عفونت چشم
• نابینایی

آنتی بیوتیک ها می توانند کلامیدیا را به راحتی درمان کنند.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ویروسی است که می تواند از طریق تماس پوست به پوست یا رابطه جنسی از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود. انواع مختلف ویروس HPV وجود دارد که برخی خطرناک تر از دیگران هستند.

شایعترین علامت HPV ، زگیل در دستگاه تناسلی ، دهان یا گلو است.

برخی از سویه های عفونت های HPV می توانند منجر به سرطان شوند ، از جمله:

• سرطان دهان
• سرطان دهانه رحم
• سرطان ولو یا مهبل
  
• سرطان آلت تناسلی مردان
• سرطان رکتوم یا راست روده
  

به گفته منابع معتبر بیشتر موارد سرطان مربوط به HPV در ایالات متحده توسط HPV 16 و HPV 18 ایجاد می شود. این دو گونه ۷۰ درصد از کل موارد سرطان دهانه رحم را تشکیل می دهند.

هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد. با این حال ، عفونت های HPV اغلب خود به خود برطرف می شوند. همچنین واکسنی برای محافظت در برابر خطرناکترین سویه ها از جمله HPV 16 و HPV 18 در دسترس است.

در صورت ابتلا به HPV ، آزمایش و غربالگری مناسب می تواند به پزشک کمک کند تا خطر ابتلا به عوارض را ارزیابی و کنترل کند.

سفلیس (Syphilis)

سفلیس عفونت باکتریایی دیگری است که در مراحل اولیه اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد.

اولین علامتی که در سفلیس ظاهر می شود یک زخم گرد کوچک است که به عنوان ترشح شناخته می شود. این می تواند در دستگاه تناسلی ، مقعد ، یا دهان شما ایجاد شود. این بدون درد اما بسیار عفونی است.

علائم بعدی سفلیس می تواند شامل موارد زیر باشد:

• راش
• خستگی
• تب
• سردرد
• درد مفصل
• کاهش وزن
• ریزش مو

در صورت عدم درمان ، سفلیس در مراحل آخر می تواند منجر به موارد زیر شود:

• از دست دادن بینایی
• از دست دادن شنوایی
• از دست دادن حافظه
• بیماری روانی
• عفونت های مغز یا نخاع
• بیماری قلبی
• مرگ

خوشبختانه ، در صورت درمان زود و سریع، سفلیس به راحتی با آنتی بیوتیک درمان می شود. با این حال ، عفونت سفلیس در یک نوزاد تازه متولد شده می تواند کشنده باشد. به همین دلیل غربالگری سیفلیس برای همه زنان باردار مهم است.

هرچه سفلیس زودتر تشخیص داده شود و درمان شود، آسیب کمتری وارد می شود.

اچ آی وی (HIV)

اچ آی وی می تواند به سیستم ایمنی بدن آسیب برساند و خطر ابتلا به ویروس ها یا باکتری های دیگر و برخی سرطان ها را افزایش دهد. در صورت عدم درمان ، می تواند منجر به اچ آی وی مرحله ۳ شود که به ایدز معروف است. اما با درمان های امروزی ، بسیاری از افراد مبتلا به HIV هرگز به ایدز مبتلا نمی شوند.

در مراحل اولیه یا حاد ، ممکن است که علائم HIV را با علائم آنفلوانزا اشتباه گرفته شود.

علائم اولیه می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تب
• لرز
• بدن درد
• تورم غدد لنفاوی
• گلو درد
• سردرد
• حالت تهوع
• بثورات

این علائم اولیه معمولاً طی یک ماه یا همین حدود برطرف می شوند. از آن زمان به بعد ، فرد می تواند بدون داشتن علائم جدی یا مداوم برای سالها ، اچ آی وی داشته باشد.

افراد دیگر ممکن است علائم غیر اختصاصی مانند موارد زیر داشته باشند:

• خستگی مکرر
• تب
• سردرد
• مشکلات معده

هنوز هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد ، اما گزینه های درمانی برای کنترل آن در دسترس است. درمان زودرس و موثر می تواند به افراد مبتلا به اچ آی وی کمک کند تا به خوبی زندگی کنند.

درمان مناسب همچنین می تواند شانس انتقال HIV به یک شریک جنسی را کاهش دهد. در حقیقت، درمان می تواند به طور بالقوه میزان HIV را در بدن کاهش داده و به سطوح غیرقابل شناسایی برساند. به گفته منابع معتبر، در سطوح غیرقابل شناسایی ، HIV نمی تواند به افراد دیگر منتقل شود.

بدون آزمایش معمول ، بسیاری از افراد مبتلا به اچ آی وی متوجه ابتلا به آن نیستند. برای تشخیص و درمان به موقع، محققین توصیه می کنند که افراد بین ۱۳ تا ۶۴ سال حداقل یک بار آزمایش شوند. افرادی که در معرض خطر بالای HIV هستند باید حداقل سالی یک بار آزمایش شوند، حتی اگر علائمی ندارند.

آزمایش رایگان و محرمانه را می توان در تمام شهرهای بزرگ و بسیاری از کلینیک های بهداشت عمومی یافت.

با پیشرفت های اخیر در زمینه آزمایش و درمان ، زندگی طولانی و سالم با HIV امکان پذیر است.

سوزاک (Gonorrhea)

سوزاک یکی دیگر از بیماریهای مقاربتی باکتریایی است.

بسیاری از افراد مبتلا به سوزاک هیچ علامتی ندارند. اما در صورت وجود ، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترشحات سفید ، زرد ، بژ یا سبز از آلت تناسلی یا واژن
• درد یا ناراحتی در هنگام رابطه جنسی یا ادرار
• تکرر ادرار بیش از حد معمول
• خارش در اطراف دستگاه تناسلی
• گلو درد

در صورت عدم درمان ، سوزاک می تواند منجر به موارد زیر شود:

• عفونت های مجرای ادرار ، غده پروستات یا بیضه ها
• بیماری التهابی لگن
• ناباروری

ممکن است مادر در هنگام زایمان سوزاک را به نوزاد متولد کند. وقتی این اتفاق می افتد ، سوزاک می تواند مشکلات جدی سلامتی در کودک ایجاد کند. به همین دلیل بسیاری از پزشکان ، زنان باردار را تشویق می کنند تا آزمایش های احتمالی و مقابله ای با بیماریهای مقاربتی را انجام دهند.

سوزاک معمولاً با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

شپش ناحیه تناسلی

شپش ناحیه تناسلی حشرات ریزی هستند که می توانند روی موهای اطراف ناحیه تناسلی شما ساکن شوند. آنها مانند شپش سر و شپش بدن از خون انسان تغذیه می کنند.

علائم رایج شپش ناحیه تناسلی شامل:

• خارش در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد
• برجستگی های کوچک صورتی یا قرمز در اطراف دستگاه تناسلی یا مقعد
• تب درجه پایین
• کمبود انرژی
• تحریک پذیری

همچنین ممکن است شپش یا تخم های سفید ریز آنها را در اطراف ریشه موهای شرمگاهی مشاهده کنید. ذره بین می تواند به شما کمک کند آنها را تشخیص دهید.

در صورت عدم درمان، شپش تناسلی ممکن است از طریق تماس پوست به پوست یا لباس مشترک ، ملافه یا حوله به افراد دیگر سرایت کند. نواحی خراشیده و گزیده نیز می توانند عفونی شوند. بهتر است بلافاصله آلودگی به شپش تناسلی را درمان کنید.

اگر شپش شرمگاهی دارید، می توانید از روش های موضعی و موچین برای خارج کردن از بدن استفاده کنید. تمیز کردن لباس ، ملافه، حوله و خانه نیز مهم است.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس با نام تریکومونا نیز شناخته می شود. علت آن ارگانیسم کوچک تک یاخته ای است که می تواند از طریق تماس دستگاه تناسلی از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

به گفته منابع معتبر ، کمتر از یک سوم افراد مبتلا به تریکومونیازیس علائمی دارند. هنگامی که علائم ایجاد می شود ، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترشح از واژن یا آلت تناسلی مرد
• سوزش یا خارش در اطراف واژن یا آلت تناسلی مرد
• درد یا ناراحتی در هنگام ادرار یا رابطه جنسی
• تکرر ادرار

در زنان ، ترشحات مربوط به تریکومونیازیس اغلب بوی نامطبوعی دارد.

در صورت عدم درمان ، تریکومونیازیس می تواند منجر به موارد زیر شود:

• عفونت های مجرای ادرار
• بیماری التهابی لگن
• ناباروری

تریکومونیازیس با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

تبخال تناسلی (Herpes)

تبخال تناسلی با نام پزشکی ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) نوعی بیماری مقاربتی است. دو نژاد اصلی ویروس وجود دارد ، HSV-1 و HSV-2. هر دو از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند.

HSV-1 در درجه اول باعث تبخال دهانی می شود. با این حال ، HSV-1 همچنین می تواند در طی رابطه جنسی دهانی از دهان یک فرد به دستگاه تناسلی شخص دیگری منتقل شود. وقتی این اتفاق می افتد ، HSV-1 می تواند باعث تبخال دستگاه تناسلی شود.

HSV-2 در درجه اول باعث تبخال دستگاه تناسلی می شود.

شایع ترین علامت تبخال ، زخم های تاول زده است. در مورد تبخال دستگاه تناسلی ، این زخم ها در دستگاه تناسلی یا اطراف آن ایجاد می شوند. در تبخال دهانی، آنها روی دهان یا اطراف آن ایجاد می شوند.

زخم های تبخال معمولاً طی چند هفته پوسته پوسته شده و بهبود می یابند. اولین شیوع معمولاً دردناک ترین است. شیوع به طور معمول با گذشت زمان کمتر دردناک می شود.

اگر یک زن باردار مبتلا به تبخال باشد، می تواند آن را به جنین خود در رحم یا نوزاد تازه متولد شده خود در حین زایمان منتقل کند. این به اصطلاح تبخال مادرزادی می تواند برای نوزادان بسیار خطرناک باشد. به همین دلیل آگاهی از وضعیت HSV برای زنان باردار مفید است.

هنوز هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد. اما داروهایی برای کنترل شیوع و تسکین درد زخم های تبخال در دسترس هستند. همین داروها همچنین می توانند احتمال انتقال تبخال به شریک جنسی را کاهش دهند.

درمان موثر و اقدامات جنسی ایمن می تواند به شما در داشتن زندگی راحت با تبخال و محافظت از دیگران در برابر ویروس کمک کند.

سایر بیماریهای مقاربتی

سایر بیماریهای مقاربتی که کمتر شایع هستند عبارتند از:

• شانکروئید
• لنفوگرانولوم ونروم
• گرانولوم اینگوینال
• مولوسکوم کنتاژیوزوم یا زگیل آبکی
• گال

بیماریهای مقاربتی از رابطه دهانی

رابطه جنسی واژن و مقعد تنها راه انتقال بیماریهای مقاربتی نیست. همچنین ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی ، بیماری مقاربتی منتقل شود. به عبارت دیگر ، بیماریهای مقاربتی می توانند از دستگاه تناسلی یک شخص به دهان یا گلو فرد دیگری منتقل شوند و بالعکس.

بیماری های مقاربتی دهانی همیشه قابل توجه نیستند. هنگامی که علائم ایجاد می شود ، اغلب گلودرد یا زخم در اطراف دهان یا گلو وجود دارد.

بیماریهای مقاربتی قابل درمان

بسیاری از بیماریهای مقاربتی قابل درمان هستند. به عنوان مثال ، بیماری های زیر با استفاده از آنتی بیوتیک یا سایر روش های درمانی قابل درمان هستند:

• کلامیدیا
• سیفلیس
• سوزاک
• خرچنگ ها
• تریکومونیازیس

دیگر بیماری ها قابل درمان نیستند. به عنوان مثال ، بیماری های زیر در حال حاضر قابل درمان نیستند:

• HPV یا ویروس پاپیلومای انسانی
• اچ آی وی
• تبخال تناسلی

اگرچه این بیماری ها قابل درمان نیستند ، با این وجود می توان آن را مدیریت کرد. هنوز هم تشخیص زودهنگام مهم است. گزینه های درمانی اغلب برای کاهش علائم و کاهش احتمال انتقال به شخص دیگر در دسترس هستند.

بیماری های مقاربتی و بارداری

برای خانم های باردار امکان انتقال عفونت مقاربتی به جنین در دوران بارداری یا نوزاد در حین زایمان وجود دارد. در نوزادان تازه متولد شده، بیماری می تواند عوارضی ایجاد کند. در برخی موارد ، آنها می توانند زندگی را تهدید کنند.

برای کمک به پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی در نوزادان تازه متولد شده ، پزشکان اغلب زنان باردار را تشویق می کنند تا آزمایش های احتمالی بیماری های مقاربتی را انجام دهند. پزشک ممکن است آزمایش را حتی در صورت عدم مشاهده علائم توصیه کند.

در صورت مثبت بودن آزمایش یک یا چند مورد بیماری مفاربتی در دوران بارداری ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک ها ، داروهای ضد ویروسی یا سایر روش های درمانی را برای شما تجویز کند. در برخی موارد، آنها ممکن است شما را به زایمان از طریق سزارین ترغیب کنند تا خطر انتقال در هنگام زایمان کاهش یابد.

تشخیص بیماریهای مقاربتی

در بیشتر موارد، پزشکان نمی توانند بیماری مقاربتی را فقط براساس علائم تشخیص دهند. اگر پزشک یا سایر ارائه دهندگان خدمات بهداشتی شما به داشتن بیماری مشکوک هستند، احتمالاً آزمایشاتی را برای بررسی توصیه می کنند.

بسته به سابقه جنسی ، ارائه دهنده خدمات بهداشتی درمانی شما ممکن است آزمایش STD را توصیه کند حتی اگر علائمی ندارید. این به این دلیل است که بیماریهای مقاربتی در بسیاری از موارد علائم قابل توجهی ایجاد نمی کنند. اما حتی بیماریهای مقاربتی عاری از علائم نیز می توانند باعث آسیب شوند و یا به افراد دیگر منتقل شوند.

متخصص اورولوژی می توانند با استفاده از آزمایش ادرار یا آزمایش خون ، بیشتر بیماری های مقاربتی را تشخیص دهند. آنها همچنین ممکن است یک نمونه از دستگاه تناسلی شما بگیرند. اگر به زخم هایی مبتلا شده اید، ممکن است از آن ها نیز نمونه گرفته شود.

می توانید آزمایشات STD را در مطب پزشک یا کلینیک انجام دهید.

کیت های تست خانگی برای برخی از بیماری های مقاربتی نیز موجود است، اما ممکن است همیشه قابل اعتماد نباشند. با احتیاط از آنها استفاده کنید. قبل از خرید بررسی کنید که آیا وزارت بهداشت کیت آزمایش را تأیید کرده است یا خیر.

مهم است که بدانید آزمایش پاپ اسمیر آزمایش STD نیست. آزمایش پاپ اسمیر وجود سلول های پیش سرطانی در دهانه رحم را بررسی می کند. اگرچه ممکن است با آزمایش HPV نیز همراه باشد، آزمایش پاپ اسمیر منفی به این معنی نیست که شما هیچ بیماری مقاربتی ندارید.

اگر هر نوع رابطه جنسی داشته اید ، بهتر است در مورد آزمایش STD از پزشک خود بپرسید. بررسی نمایید که آیا باید از نظر بیماری مقاربتی آزمایش شوید و آزمایشات شامل چه مواردی است.

درمان بیماری های مقاربتی

روش درمانی توصیه شده برای بیماری مقاربتی بسته به نوع بیماری شما متفاوت است. بسیار مهم است که قبل از شروع فعالیت جنسی، شما و شریک جنسی خود با موفقیت از نظر STD تحت درمان قرار بگیرید. در غیر این صورت، می توانید یک عفونت را از خود به دیگران منتقل کنید.

درمان بیماری های مقاربتی باکتریایی

معمولاً آنتی بیوتیک ها به راحتی می توانند عفونت های باکتریایی را درمان کنند.

مهم است که تمام آنتی بیوتیک های خود را طبق تجویز مصرف کنید. مصرف آنها را ادامه دهید حتی اگر قبل از اتمام مصرف همه آنها احساس بهبودی داشته باشید. پس از مصرف تمام داروهای تجویز شده، در صورت برطرف نشدن یا بازگشت علائم، به پزشک خود اطلاع دهید.

درمان بیماری های مقاربتی ویروسی

آنتی بیوتیک ها نمی توانند بیماری های مقاربتی ویروسی را درمان کنند. در حالی که اکثر عفونت های ویروسی هیچ درمانی ندارند، برخی از آنها می توانند به تنهایی برطرف شوند و در بسیاری از موارد، گزینه های درمانی برای تسکین علائم و کاهش خطر انتقال در دسترس است.

به عنوان مثال، داروهایی برای کاهش فراوانی و شدت شیوع تبخال تناسلی در دسترس هستند. به همین ترتیب، درمان می تواند به جلوگیری از پیشرفت HIV کمک کند. بعلاوه داروهای ضد ویروسی می توانند خطر انتقال HIV به شخص دیگر را کاهش دهند.

درمان سایر بیماریهای مقاربتی

برخی از بیماریهای مقاربتی نه به دلیل ویروس و نه باکتری ایجاد می شوند. در عوض ، آنها توسط ارگانیسم های کوچک دیگر ایجاد می شوند. مثالها عبارتند از:

• شپش تناسلی
• تریکومونیازیس
• گال

این بیماری ها معمولاً با داروهای خوراکی یا موضعی قابل درمان هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد شرایط و گزینه های درمانی خود از پزشک یا سایر ارائه دهنده خدمات بهداشتی مشاوره بگیرید.

پیشگیری از بیماریهای مقاربتی

اجتناب از تماس جنسی تنها راه بی خطر برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی است. اما اگر رابطه جنسی واژینال، مقعد یا دهان دارید، روش هایی برای ایمن سازی آن وجود دارد.

هنگام استفاده صحیح ، کاندوم محافظت موثری در برابر بسیاری از بیماریهای مقاربتی ایجاد می کند. برای محافظت بهینه ، استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی واژینال ، مقعد و دهان مهم است.

کاندوم به طور کلی در جلوگیری از انتقال بیماریهای مقاربتی که از طریق مایعات مانند مایع منی یا خون پخش می شود، موثر است. اما آنها نمی توانند به طور کامل در برابر بیماریهای مقاربتی که از پوست به پوست دیگر گسترش می یابد محافظت کنند. اگر کاندوم شما ناحیه آلوده به پوست را پوشش نمی دهد، هنوز می توانید یک بیماری مفاربتی را به شریک زندگی خود منتقل کنید.

کاندوم می تواند به محافظت در برابر نه تنها بیماریهای مقاربتی، بلکه بارداری ناخواسته نیز کمک کند.

در مقابل، بسیاری از انواع دیگر راه های جلوگیری از بارداری، خطر بارداری ناخواسته را کاهش می دهد اما بیماری های مقاربتی را کاهش نمی دهد. به عنوان مثال ، موارد زیر در برابر بیماری مقاربتی محافظت نمی کنند:

• قرص های جلوگیری از بارداری
• شات ضد بارداری
• ایمپلنت های جلوگیری از بارداری
• دستگاه های داخل رحمی (IUD)

غربالگری منظم بیماری مقاربتی ایده خوبی برای هر کسی است که از نظر جنسی فعال باشد. این به ویژه برای کسانی که یک شریک جدید یا چندین شریک دارند مهم است. تشخیص و درمان به موقع می تواند به جلوگیری از شیوع عفونت کمک کند.

قبل از رابطه جنسی با یک شریک جدیذ، مهم است که در مورد سابقه جنسی خود صحبت کنید. هر دوی شما همچنین باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی از نظر بیماری غربالگری شوید. از آنجایی که بیماری های مقاربتی اغلب هیچ علامتی ندارند، آزمایش تنها راهی است که می تواند با اطمینان از وجود آن مطلع شود.

اگر آزمایش همسرتان از نظر بیماری مفاربتی مثبت شد ، برای او مهم است که از برنامه درمانی پزشک خود پیروی کند. همچنین می توانید از پزشک در مورد راهکارهایی برای محافظت از خود در مقابل ابتلا به بیماری مقاربتی از طرف همسرتان سوال کنید. به عنوان مثال ، اگر همسر شما HIV دارد، پزشک احتمالاً شما را به استفاده از پروفیلاکسی قبل از نزدیکی تشویق می کند.

اگر واجد شرایط هستید، شما و همسرتان باید واکسن HPV و هپاتیت B را نیز در نظر بگیرید.

با پیروی از این استراتژی ها و سایر راهکارها می توانید شانس ابتلا به بیماری های مقاربتی و انتقال آنها به دیگران را کاهش دهید.

زندگی با بیماری های مقاربتی

اگر آزمایش بیماری مقاربتی مثبت گردید، مهم است که در اسرع وقت به درمان بپردازید.

اگر یک بیماری مقاربتی داشته باشید ، اغلب می تواند احتمال ابتلا به بیماری دیگری را افزایش دهد. برخی از بیماری های مقاربتی نیز در صورت عدم درمان می توانند منجر به عواقب شدید شوند. در موارد نادر ، بیماریهای مقاربتی درمان نشده حتی ممکن است کشنده باشد.

خوشبختانه اکثر بیماری های مقاربتی بسیار قابل درمان هستند. در بعضی موارد، به طور کامل قابل درمان هستند. در موارد دیگر، درمان زودرس و موثر می تواند به تسکین علائم کمک کند، خطر ابتلا به عوارض را کاهش دهد و از شرکای جنسی محافظت کند.

علاوه بر مصرف داروهای تجویز شده برای بیماری های مقاربتی ، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که عادت های جنسی خود را برای محافظت از خود و دیگران تنظیم کنید. به عنوان مثال ، آنها احتمالاً به شما توصیه می کنند تا زمانی که عفونت شما به طور موثر درمان نشده است، از رابطه جنسی کاملاً خودداری کنید. وقتی رابطه جنسی را از سر می گیرید، آنها احتمالاً شما را به استفاده از کاندوم و یا سایر اشکال محافظت تشویق می کنند.

رعایت برنامه درمانی و پیشگیری توصیه شده توسط پزشک می تواند به بهبود چشم انداز طولانی مدت شما در بیماری های مقاربتی کمک کند.